Een bezoek aan de Grand Canyon zal nooit meer hetzelfde zijn

Sterker nog: het wordt alleen maar mooier. Miljoenen reizigers bezoeken jaarlijks de iconische rotsstructuren. Maar ’s nachts steelt de donkere lucht met meer dan achtduizend sterren de aandacht. The Grand Canyon is namelijk uitgeroepen tot International Dark Sky Park. Maar wat houdt dat eigenlijk in?  

Dark Sky Park
De International Dark-Sky Association (IDA) definieert een Dark Sky Park als volgt: “een gebied met een uitzonderlijke of onderscheidende kwaliteit van sterrennachten en een nachtelijke omgeving die wordt beschermd vanwege zijn wetenschappelijke, natuurlijke, educatieve, culturele erfgoed en/of openbaar vermaak.” In het kort gezegd: een gebied met een waanzinnig mooie, heldere sterrenhemel. De lucht bij een Dark Sky Park is vaak vergelijkbaar met de lucht die vóór de introductie van elektrisch licht bestond. Dat was lucht dat niet werd vervuild door kunstmatig licht, waardoor een heldere sterrenhemel veelal zichtbaar was.

Even dimmen
De Grand Canyon mag zichzelf sinds deze week Dark Sky Park noemen, maar daar ging eerst een hele klus aan vooraf. In 2016 kreeg het park al een voorlopige sterrenhemelstatus. Sindsdien heeft de Grand Canyon Conservancy (GCC) diep in de geldbuidel gegraaid. Het GCC is de non-profit partner van het park, dat zich onder andere inzet voor het behoud van de hikeroutes en de zeldzame wildlife. Het GCC gaf één miljoen dollar uit aan het nachtvriendelijker maken van een deel van de lampen in de omgeving. Dat ging om zo’n 1750 lampen. Voornamelijk de lampen van het levendige Grand Canyon Village konden een metamorfose gebruiken.

Nachtvriendelijk
Het plan is om in de komende vijf jaar negentig procent van het park nachtluchtvriendelijk te maken. Dat betekent dat de schittering van lampen wordt geminimaliseerd en dat lichtovertreding en luchtgloed worden verminderd. Gevolg? Niet alleen warmere lichten en kleuren, maar ook een flinke upgrade als het gaat om sterrenkijksessies. Deze splinternieuwe lampen maken ’t onder andere mogelijk om sterren van duizenden jaren oud te spotten.

Park versus Reserve
Slechts negen van de tientallen nationale parken in Amerika zijn uitgeroepen tot Dark Sky Park. Denk aan Joshua Tree, Death Valley en de Big Bend. Haal een Dark Sky Park overigens niet door elkaar met een Dark Sky Reserve. Een Reserve voorkomt vooral de verspreiding van lichtvervuiling; een Park viert juist het gebrek eraan. Er bestaan in de wereld zo’n zeventig Parks en dertien Reserves. 

Plannen maar
Grand Canyon op je verlanglijst? Wanneer je ook van plan bent om naar de sterren te turen, je hebt altijd beet. Zowel de South als North Rim zijn goede locaties. Maar voor het neusje van de zalm wijk je uit naar het afgelegen Desert View of naar het makkelijk bereikbare Lipan Point. Of nog avontuurlijker: hike door het ravijn. We raden je wel aan om warme kleding te dragen, want de temperatuur zakt sneller en dieper dan je verwacht.

Sterrenfeest
Wil je het helemaal goed plannen? Jaarlijks vindt er in juni de Grand Canyon Star Party plaats: voor sterrenkijkliefhebbers dé week om met hun telescoop aan de haal te gaan. Amateurastronomen uit heel  Noord-Amerika komen tijdens deze week bij de Grand Canyon bijeen om hun lenzen naar de lucht te richten. Jupiter, Saturnus, Mars, Venus en Mercurius: tijdens de Star Party zijn ze allemaal te spotten.