Op het onbewoonde Skellig Michael vonden monniken eeuwenlang rust

Sceillic betekent steile rots en daar is niets aan gelogen wat betreft de Skellig-eilanden. Naast de indrukwekkende, grillige rotsformaties van de eilanden, zijn er bijzondere, door de mens gemaakte elementen op The Skelligs. Zoals deze stenen bijenkorfvormige hutten:

De Skellig-eilanden worden regelmatig benoemd in eeuwenoude folklore. De bekendste bewoners zijn monniken geweest, die waarschijnlijk vanaf de zesde tot de dertiende eeuw op Michael Skellig woonden in de bovengenoemde architectonische hoogstanden. De geïsoleerde locatie van de eilanden leent zich perfect voor het mediteren en een leven toegewijd aan God; zonder afleidingen.

Hun thuis was een (ruim tweehonderd meter) hoog eiland en daarom moesten de monniken meer dan zeshonderd meter afdalen om vis te vangen als avondeten. Neem dus je bergschoenen mee, want jij als bezoeker gaat ook ervaren hoe die oneven, stenen treden onder je voeten voelen. 

Student Michelle schreef tientallen jaren geleden haar masterscriptie over Skellig Michael. Ze woonde daarom voor drie maanden, samen met een paar onderzoekers, op het eiland. Ze schrijft hierover op een blog : "Ik zwom in de zee. Elke dag. Regen of zonneschijn. (...) We leefden simpel en natuurlijk. Geen afleidingen. Slapen, wakker worden, werken, praten, zwemmen, lezen, eten, drinken, meer lezen, slapen. Dat was de dag. En hij leek langer te duren dan voorheen. Je ziet meer. Je geeft aandacht aan het weer, de vogels, de natuur, de zee. Soms klom ik in de nacht de trappen op naar het klooster en daar vroeg ik me af wat de monniken dachten. (...) Het was een privilege om in je eentje bij het klooster te zitten. Het is zo geïsoleerd, dat het je een gevoel van veiligheid geeft, ook al hang je aan de klif van een hoge rots."

Skellig Michael brak in 2015 internationaal door dankzij zijn bijrol in Star Wars VII: The Force Awakens en later hoofdrol in Stars Wars VIII: The Last Jedi. Een sterk verouderde Luke Skywalker zoekt zijn heil in de isolatie en stilte op het buitenaards ogende eiland. Totdat hij wordt opgeroepen om nog één keer de melkweg te redden. Nou, vooruit dan maar. Je ziet het eiland in de onderstaande trailer vanaf 0.30. 

Om de authenticiteit van de plek te beschermen, wordt er per dag maar een beperkt aantal bezoekers op het eiland gelaten. In totaal mogen er 180 mensen per dag op het eiland komen. Dat lijkt misschien veel, maar niet als je het vergelijkt met Machu Picchu . Dat bezoekerslimiet is een lastige regel als je een filmcrew van een Hollywood-productie bent. Ze mochten maar twee dagen op het eiland filmen. Daarom zijn voor een aantal scènes vervangende locaties gezocht aan de zuidwestelijke kustlijn van Ierland , die dezelfde allure als Skellig Michael hebben. 

De kleintjes worden altijd onderschat, maar het is juist Little Skellig waar een bijzondere vogelkolonie huist. Met ruim twintigduizend nesten, is dit de op één na grootste jan-van-gentkolonie (foto hieronder) van Europa. Ook aalscholvers en verschillende meeuwen hebben er hun plek gevonden. 

De papegaaiduiker is het paradevogeltje van Skellig Michael. Er wandelen zo'n vierduizend iconische puffins  rond op het eiland. Als je de parmantige papegaaiduiker de vleugel wil schudden, moet je vroeg in het seizoen boeken. De vogels migreren namelijk in de zomer. Dit schijnt volgens tourgidsen elk jaar traditiegetrouw op 7 augustus te gebeuren.

Little Skellig en grote broer Michael zijn alleen te bereiken per boot. Sommige tours cirkelen om de eilanden heen en vertrekken dan weer. Sommige tours meren - bij goed weer - aan bij Skellig Michael en laten je het klooster van dichtbij bekijken. Little Skellig zal je hoe dan ook alleen van een afstand kunnen bekijken. Bereid je trouwens maar voor op die boottocht, want het Ierse weer kent soms geen genade. 

Van absolute isolatie naar totaal geen privacy. Zou jij willen leven op dit extreem dichtbevolkte eilandje?