Abdulaal wordt beoordeeld op zijn accent: ‘Ze denken dat ik dom ben’

Twents, Surinaams, Limburgs of Marokkaans? Er zijn veel verschillende accenten, maar niet allemaal worden ze even goed gewaardeerd. Hoe zit dat?

‘Het is vermoeiend om mensen steeds te verbeteren. Praat gewoon Nederlands met mij, ik ben Nederlands. Dat is goed’, vertelt student Abdulaal. Hij heeft regelmatig te maken met vooroordelen door zijn accent.

Abdulaal, die uit Sudan komt, merkt dat mensen aan de hand van zijn accent direct horen dat hij niet in Nederland is opgegroeid. Wat volgt zijn eindeloze vragen, zoals: ‘Wat is jouw verhaal? Meteen willen ze weten waar je vandaan komt en wat je doet. Ben je gevlucht? Wanneer ben je geboren? En allerlei andere dingen.’

Veel accenten worden geridiculiseerd, weet discriminatie-expert Sarita Bajnath. Met name het Marokkaans, Arabisch, Surinaams en Curaçaos accent hebben daar last van. ‘Je wordt sneller gezien als onaangepast.’ Ook met een Limburgs accent kan je gepest worden, weet Bajnath, ‘maar dat wordt nog gezien als gezellig of toebehorend aan Nederland’.

Het blijft niet alleen bij vragen stellen; mensen behandelen Abdulaal ook anders gebaseerd op het accent. ‘Zij zien dat je moeite hebt met bepaalde woorden of de uitspraak ervan. Ze zien dat je aan het zoeken bent. Dan gaan ze denken: hij is minder slim. Maar dat staat los van elkaar. Dat heeft niks te maken met jouw intelligentie dat je met een ander accent praat.’

Zijn gesprekspartners behandelen hem in het gesprek vaak ook anders: ze gebruiken ‘simpele woordjes, van een soort kindje. Dat is echt kleinerend. Dus praat liever gewoon met mij. Als iets heel moeilijk is, dan vraag ik het en geef ik het aan. (…) ik ben een volwassen man die goed weet wat hij zegt en wat jij bedoelt. Dus je hoeft niet te denken dat ik je niet begrijp’.

‘Nee, dat is iets positiefs’, volgens Abdulaal. ‘Door jouw accent heb je ook iets anders wat je vloeiend kent. Je hebt iets extra’s. Dat moet als iets positiefs gezien worden.’