Dit was Solar Weekend 2017!

Donderdag 12:00 uur - Het grote sjouwen is begonnen. Van de parkeerplaats naar de camping. Het weer is grijs en miezerig. Veel chiller dan dat ‘zwetende ruggen weer’ tijdens de vorige edities. Voor veel bezoekers blijkt dit tóch een reden om later te gaan. Wat resulteert in een soepele doortocht voor ons. Voor we het weten zijn we er al. Tenten worden opgezet en de eerste biertjes gaan open. 

Donderdag 15:50 uur - We trappen af met Lingo Bingo. Waarbij niemand minder dan Francois Boulangé (mister Lingo himself) de bingoballen trekt. Bloedfanatiek storten we ons erin. Verliezen is voor mietjes. En heb je een valse bingo? Dan moet je de Maasplassen in. We winnen de eerste en tweede prijs. En lopen trots met een lading gewonnen wc-papier en bellenblaas terug naar ons kamp.  

Donderdag 16:30 uur - Tijd voor mijn eerste 'we zijn er weer rondje'. Dat moment dat alles staat. De eerste biertjes erin zijn. En je die verwachtingsvolle rust voelt die je tegelijkertijd doet kwispelen. Mijn opblaaseenhoorn Henk mag mee. Dit jaar voorzien van tuigje. (Eenhoorns op festivals zijn niet te vertrouwen.) We spotten een groep meisjes met een bolderwagen die Frits heet. Frits en Henk kunnen het meteen goed vinden. Gezamenlijk vervolgen we onze weg richting de wc's. 

Donderdagnacht 03:40 uur - Ik zit op het toilet. In de hokjes links en rechts van mij zitten twee jongens die ik niet ken. Ze roddelen over hun laatst gescoorde chick ("ze heeft een kind dus he.") en proberen ondertussen te poepen. Het lukt ze niet. Dus zet er eentje Over de Muur van ’t Klein Orkest op, waarna ze allebei overtuigend mee beginnen te zingen. Met een grijns op m’n gezicht loop ik terug naar m’n tent. Onderweg worden er meerdere ’slaap lekker’s uitgewisseld. 

Donderdagnacht 03:50 uur  - Ik loop langs een jongen die poogt een meisje te herkennen bij de partytent waar ie langsloopt. Maar hij komt maar niet op haar naam. Haar vriendin besluit in te grijpen: "Kom op, pak 'm en neem 'm mee. Dan hoeft al deze rompslomp niet.” Het is donderdagnacht en de subtiliteit is voor veel vrijgezelle festivallers al verdwenen. En geef ze eens ongelijk.

Level 6: Eerste Verdwaalmoment  

Vrijdag 18:45 uur - De tijd gaat te snel. Onze groep is bij de openingsceremonie een mosh pit begonnen. En iedereen is nu bont en blauw. Nog meer feit is dat het weer ouderwets genieten is. Mijn opblaaspony Henk nog steeds floreert. En ik nog steeds een drang naar bier voel. Volgens mij gaat het goed en ik ben blij.

Vrijdag 20:40 uur - Terwijl ik met opblaaspony Henk naar de toiletten loop krijg ik her en der high fives. Noem het Solar, noem het Henk, maar ik werd er blij van. En terwijl ik dit schrijf besef ik dat er bier werd gehaald. Dus moet ik snel zijn. Nog doorweekt en gedrenkt van het openingsritueel (waterkanonnen) wandel ik terug naar de strandstage. Waar het feest inmiddels vól los gaat. Fuck, wat is het fijn om weer op Solar te zijn!

Vrijdagavond laat - Met een nieuwe aanwas van extra gezelligheid struinen we met een grotere groep dan dat we aankwamen naar The Partysquad. Het start wat lafjes, want het is bloedheet. Maar al snel flikkeren ze er een bak nostalgische nummers tegenaan. Van Rampeneren tot Wat Zou Je Doen van Blöf. En iedereen gaat los. Van Boef-jong tot Rampeneren-oud. Afgepeigerd lopen we via zeven avonturen naar huis. En dan te bedenken dat het morgen pas begint... 

Zaterdagmiddag - Lief dagboek. Het is zaterdagmiddag, tweeëntwintig over vier. Ik ben doorweekt. Iedereen staat in een poncho los te gaan op Gallowstreet. En er zijn twee potjes glitter in m’n tas opengegaan. Inmiddels loopt iedereen met een bakkes vol glitter rond. En ben ik ondertussen zelf vooralnog aan het bijkomen van het springkussen dat bij een van de andere stages stond.

Zaterdag 14:20 uur - Een meisje vraagt ons of wij voor Solar werken. Ik reageer verbaasd. Kijk om me heen. En besef dat onze groep bestaat uit o.a. een Super Mario clan, een pacman meisje met opblaas konijn op wieltjes, Itachi Uchiha, een verdwaalde Harry Potter, een Pokémon trainer en Link (van Zelda). Dat we dit vrijwillig deden verbaast haar even. Maar al snel zie ik die plaatsmaken voor een blik die mij zeker stemt dat zij volgend jaar ook van top tot teen Solar's creatieve kontje gaat kicken. 

Zaterdag 18:49 uur - Oké, glitterdames en festivalheren. Inmiddels bevinden wij ons na een ramzuivereharde technoset van Rod weer op de main bij Rico & Sticks. Een feest van aanschuivende bekenden, smerigfijne old school beats en… zon! Wie had dat vanochtend gedacht toen iedereen letterlijk uit z’n lekkende tent uitgolfde.

Zaterdagavond 00:47 uur - Terwijl een groep jongens "The Lion Sleeps Tonight" over de campingtoiletten schalt besef ik me dat het tijd wordt voor een update. Na het festival kan je lopend naar de camping of per boot. Waar de wachttijd vaak vies tegenvalt. Geduld is een schone zaak. En zodra je erop staat is er voor mij nog maar één missie: polonaise! Dat lukt en voor de zevende bocht zijn we al op de camping.

Zaterdagnacht 02:38 uur - We staan in de rij voor de silent disco. En zijn niet bepaald de enigen. Om halftwee stopt het live programma. Een uur later opent de Silent Disco. Dus voor de meesten duurt het een luttele negentig minuten voor we naar binnen kunnen. Het zweet staat op de bovenlippen van de beveiligers (wat een massa!) maar we zijn er. Ruud en zijn posse zijn een beetje aan het oelewapperen.  Maar het publiek vindt alles prima en is allang blij dat ze hun laatste stukjes energie eruit kunnen dansen.

Zondagochtend 09:10 uur - De zon schijnt. En allejezus wat heb ik een dorst. Ik kruip in mn tutu, schiet in m’n slippers aan en besluit dat brak zijn gewoon even niet hoeft. [10:50 uur] Ik moet kokhalsen van m’n wodka perensap. [11:20 uur] Ik start met het opbrengen van glitter. Het voelt alsof ik van een drol een gebakje maak. Maar he, fake it till you make it. [12:50 uur] Op naar het festivalterrein!

De laatste dag gaat in een zonnige waas voorbij. We starten bij House of House, de perfecte inkomer. Gaan verrassend fijn uit onze brakke plaatjes bij Snavs en eindigen bij Netsky. Steeds als ik om kijk is onze groep groter. Tot uiteindelijk iedereen samen de laatste stukjes energie eruit springt. Dankjewel Solar, voor deze heerlijke finale.

Zondagavond 23:15 uur - We zitten op houten flonders met mensen die we niet kennen. Blèren er uit enthousiasme een 'lolo looolo lolo looolo lolo' uit en worden de tent uitgeveegd door de beveiliging. Buiten beginnen we verwoed een klikorave. Twee man kleppert de maat. En de rest zingt en danst mee. Al snel maken we nieuwe enthousiaste vrienden. Tot ook daar de beveiliging komt. Die eerst nog even meekleppert (en er zelfs een prima solo uithaalt) en ons dan vriendelijk het terrein afzwiepert. 

Solar Weekend 2017 was wederom één grote speeltuin. En uniek in haar diversiteit in muziek, kunstcreaties en avonturen. Maar, hoe dierbaar Solar mij ook is, het valt me op dat ze commerciëler is geworden. Ansich niet erg, maar de aankleding lijkt óók minder te worden. En dat voelt gek. Geen nieuwe Solarist zal het merken. Maar wellicht een puntje voor volgend jaar? 

Door: Suzanne  

MEER? KIJK  BNN PRESENTS SOLAR WEEKEND 2017 , ZATERDAGAVOND 23:15 UUR BIJ BNN OP NPO 3!