Overheid kwam beschermingsplicht niet na

In drie bloedstollende afleveringen toonden filmmakers Kees Schaap en Foeke Dekoe het lot van 477 Duitse gevangenen op het Nederlandse schip de Van Imhoff. In januari 1942 werd het schip vlak voor de kust van Sumatra door een Duitse bommenwerper geraakt, waardoor het zonk. Alle Nederlandse bemanningsleden redden zichzelf, maar lieten de Duitse gevangenen aan hun lot over. Slechts 65 van hen overleefden de ramp. 

De grootvader van Patricia Sonnenburg was een van de gevangenen die de ramp niet overleefden. Na de oorlog werd deze geschiedenis door de Nederlandse overheid actief in de doofpot gehouden. Sonnenburg wist hoe haar grootvader om was gekomen, maar haar familie zocht nooit genoegdoening uit angst als Nazi weg te worden gezet, meldt Trouw . Na het zien van de documentaire besloot Sonnenburg om excuses te eisen van de Nederlandse overheid. 

Zij zegt in Trouw: " Het is mij niet om geld te doen. Ik wil herstel van de goede naam van mijn grootvader. Hij is een afschuwelijke dood gestorven, ik wil dat de Nederlandse overheid haar verantwoordelijkheid neemt en excuses aanbiedt.” 

Liesbeth Zegveld is hoogleraar humanitair recht aan de Universiteit van Amsterdam en advocaat van Sonnenburg. Zij laat Trouw weten dat de Nederlandse staat in strijd handelt met de wetten van internationaal recht. “De staat nam een beschermingsplicht op zich, toen deze mensen werden geïnterneerd. Maar ook heeft de staat vervolgens de ware toedracht verdoezeld en expres geheim gehouden”.