Het speeltje van Baudet

Het was zondag landelijk nieuws en haalde zelfs de 101 van Teletekst. Thierry Baudet heeft  zijn voorwaarden bekendgemaakt  waaronder Leefbaar Rotterdam kan deelnemen aan een nieuw college. Ja, je leest het goed. Een splinterpartij met twee zetels in de Kamer en twee zetels in de Amsterdamse gemeenteraad bepaalt hoe het er aan toe gaat in een stad waar die partij niet eens is vertegenwoordigd. Het is alsof de trainer van AVV Swift de opstelling van Feyenoord gaat vaststellen.  

Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Dat is te danken aan die andere rechtsradicaal. Geert Wilders  kondigde vorig jaar aan  in Rotterdam mee te doen met de lokale verkiezingen nadat zijn partij bij de landelijke verkiezingen tweede werd in de Maasstad. De PVV’er wilde Leefbaar zo straffen voor het in zijn ogen ‘softe’ beleid, er werd naar zijn zin in Rotterdam te weinig haat over moslims uitgestort.  

In een schrikreactie op het PVV-offensief ging Leefbaar-voorman Joost Eerdmans razendsnel een bloedpact aan met het extremistenclubje van Thierry Baudet. Eerdmans radicaliseerde vervolgens in hoog tempo. De luidruchtige maar amicale  bedenker van de dierenpolitie , die vier jaar terug vanuit buurgemeente Capelle naar Rotterdam kwam en Leefbaar naar een grote overwinning leidde met een positief menselijke campagne, veranderde van knuffelbeer in Baudet-marionet. Eerdmans verkondigde ineens dat het moslims verboden moest worden winkels te openen. Hij wilde in de wereldhaven ook vreemde talen van winkelpuien laten verwijderen en afluisterambtenaren naar moskeeën sturen.

De harde maar ook merkwaardige strategie deed denken aan de  mislukte VVD-campagne  van vier jaar eerder. Die partij werd toen door de kiezers afgestraft na affiches met betweterige teksten als ‘In Rotterdam spreken we Nederlands’. De VVD zag dit jaar dan ook af van dat soort autoritaire taal en voerde een opvallend  positieve en menselijke campagne . Resultaat: de VVD haalde het beste resultaat in 20 jaar tijd: vijf zetels. Leefbaar daarentegen verloor 3 zetels. De gevreesde PVV, die pochte als grootste te eindigen, haalde slechts een enkel zeteltje dat bezet gaat worden door een debutant die van een andere planeet lijkt geïmporteerd.

Bij elkaar hebben de linksige partijen in de stad, als je Nida, Denk, PvdD en D66 dat een progressieve campagne voerde meerekent, een meerderheid met 24 van de 45 zetels. Dat is waar Leefbaar niet op had gerekend en waarom ze nu nerveus wordt. Het progressieve motorblok (D66, GL en PvdA) wil eventueel nog wel met Leefbaar in zee maar dan moet die partij eerst breken met Baudet. Vandaar de verklaring die zondag in Amsterdam werd uitgevaardigd.

Op zijn website schrijft Baudet:  

Ik kon het eerst niet geloven. Hoezo zou een succesvolle lokale partij als Leefbaar Rotterdam haar beleid laten bepalen door een matig scorende Amsterdamse pluchejager? Maakt Leefbaar niet meer zijn eigen keuzes? Zou Pim dat zo gewild hebben? Lijkt me niet. Maar het is echt waar,  las ik in het AD :

Eerdmans ziet zelf waarschijnlijk niet de ironie van zijn woordkeuze (meesterzet, patstelling) terwijl Baudet juist klaagt over ‘partijpolitieke spelletjes’. Dat soort fijnproeverij is meestal niet besteed aan wie van harde taal houdt. Maar hoezo kan Eerdmans zonder gezichtsverlies afstand nemen als het Baudet is die het bloedpact opzegt? Dat is ‘ik hield toch niet meer van je’ roepen als je ex het al lang en breed publiekelijk uit heeft gemaakt.

In de wandelgangen klinkt een verklaring voor deze bizarre gang van zaken. Eerdmans zou azen op een positie in de Eerste Kamer bij de provinciale verkiezingen van volgend jaar. De enige partij die hem op dat pluche wil zetten is het Forum voor Democratie van Baudet. Die truc is in Rotterdam vaker uitgehaald. Voorganger Ronald Sörensen combineerde zijn fractievoorzitterschap met een PVV-zetel in Provinciale Staten en werd later voor die partij Eerste Kamerlid.

De vraag is wat het progressieve motorblok nu gaat doen. Gaan die de coalitieonderhandelingen aan met Eerdmans voordat hij afstand heeft genomen van Baudet? Lijkt me sterk. Stel je voor dat de om zijn wispelturigheid bekend staande Baudet plots van gedachten verandert als de handtekeningen in Rotterdam gezet zijn onder een akkoord. Zou zo maar kunnen. Op de verkiezingsavond hebben we gezien hoe vreemd Baudet zich kan gedragen  als hij in een roes verkeert .

Dus die ‘meesterzet’, die zie ik er nog niet in, wel een schaakspel dat doet denken aan een potje mens-erger-je-niet. Voor Baudet is het ongetwijfeld een moment van glorie maar Rotterdam verdient beter.