Een interview met Jorrit Kleijnen

Marijn van der Meer (40) en Jorrit Kleijnen (36) gaan samen door het leven als HAEVN. HAEVN is een popgroep en brengt vanaf 2015 nummers en zelfs een album uit. Waar Van der Meer de zanger en tekstschrijver van de twee is, is Kleijnen de pianist en componist. Vanavond trad HAEVN in onze uitzending op. Voorafgaand hieraan stelden wij Kleijnen een aantal vragen.

Jorrit Kleijnen is geboren en getogen in Kerkrade in Limburg. Hij is altijd gefascineerd geweest door de impact die muziek op mensen kan hebben. Van jongs af aan speelt hij al piano. Hij studeerde in 2008 af aan de ‘School of Arts’ in Utrecht en ging daarna al snel voor een filmcomponist in Los Angeles werken. Hij componeerde de muziek voor veel films, reclames en tv-series. Op een zeker moment worden Kleijnen en Van der Meer gevraagd om samen te werken aan eenzelfde project. Vanaf dat moment ontstaat er een bijzondere samenwerking tussen de mannen. Wij interviewden Kleijnen.

• Weet je nog wat het eerste nummer was dat je op de piano kon spelen? Was dat zoals voor velen de Vlooienmars?

Ik denk inderdaad dat dat de vlooienmars was. Ik heb daar niet lang op hoeven oefenen, want ik was natuurlijk een natuurtalent…

• Heb je pianoles gehad?

Ik heb lange tijd braaf pianoles gehad. Iedere maandagmiddag ging ik erheen. Toen ik vijf of zes jaar oud was had ik m’n eerste les en ik ben doorgegaan tot ik zo’n zestien jaar oud was. Ik had een hele relaxte pianodocent. Het ging hem maar om één ding: plezier. Ik denk dat als ik een hele strenge - op m’n vingers tikkende - leraar had gehad, dat ik dan nu een heel ander beroep had gehad. M’n pianodocent leerde mij dus dat muziek gaat om plezier hebben en hij leerde me dat je je ermee kan uiten. Ik denk dat er een heleboel muziekdocenten zijn die muziek maken laten draaien om het correct uitvoeren van geschreven muzieknootjes. Dat is waar muziek wat mij betreft niet over gaat. Muziek gaat over jezelf leren uiten, expressie!

• Je muziek is te horen in talloze films, tv-series en reclames. Tegen welke componist kijk je op of door wie wordt jouw werk beïnvloed?

Dat zijn er meerdere, maar de bijzonderste is voor mij Hans Zimmer. Ik was acht toen ik The Lion King voor het eerst keek en Hans Zimmer componeerde veel muziek voor deze film. Fantastisch! Hij componeert tot de dag van vandaag en blijft me raken. Hij kijkt op een hele pragmatische manier naar hoe hij een project bijzonder kan maken. Ook vind ik het heel inspirerend dat hij altijd op zoek is naar een unieke benadering per film en daarbij ook altijd bijzondere samenwerkingen opzoekt. Hij verstaat de kunst van het samenwerken als geen ander en heeft van filmmuziek maken een echte teamsport gemaakt. Je kent wel het gezegde: ‘Alleen ga je sneller. Samen kom je verder.’ Hans Zimmer heeft uitgevonden dat dat ook voor de muziek geldt. Ik probeer mijn muziek daarom ook vaak in teamverband en zonder ego te maken. Dan wint iedereen wat mij betreft.

• Welke film is wat jou betreft super sterk als het gaat om de muziek erin?

American Beauty. Dat is een film die zich afspeelt in de buitenwijken van een Amerikaanse stad. Het kan niet aangeharkter en meer schone schijn zijn dan daar in die wijken. Thomas Newman heeft muziek bij deze film gecomponeerd en soms hoor je daar Afrikaanse instrumenten doorheen, zoals de marimba. De manier waarop hij deze muziek componeerde speelt een sleutelrol in hoe je als kijker naar de buitenwijk kijkt. Je denkt daardoor: “Wat is dit eigenlijk fucked up”. Je ziet iemand in een perfect huis, met een perfecte tuin een perfecte auto en die muziek zorgt dat je daar op een hele andere manier naar kijkt. En de muziek op zich, zonder het filmbeeld, is ook nog eens geweldig.

• Welke zaal of welk podium zou je nog weleens willen uitverkopen met HAEVN?

Oeh. Ik ben niet zo goed op de hoogte van de namen van zalen. Muzikant Ólafur Arnalds doet een toer langs allemaal Carrés van Europa. Die toer is echt helemaal te gek. Eigenlijk gewoon wat wij met HAEVN in Nederland doen. We spelen in Nederland in prachtige klassieke en inspirerende zalen, zoals Carré en de schouwburgen van Utrecht, Leiden en Groningen. Dat zijn allemaal van die zalen met ronde balkonnetjes en rood pluchen meubilair. Dat plaatje zou ik heel graag als blauwdruk voor onze optredens in andere landen hebben. En ik ben er heilig van overtuigd dat dat ons op een gegeven moment gegund is.

• Welk instrument zou je met een knip in je vingers perfect willen kunnen spelen?

Heel simpel: gitaar. Een andere vraag met hetzelfde antwoord zou zijn: “Waar heb je het meeste spijt van in je leven?” Dan zou ik namelijk antwoorden: “Dat ik geen gitaar heb leren spelen”. Ik kan me goed uiten op de piano, maar ik heb soms zo’n gitaar-gerichte blik op dingen en dat kan ik dan niet uitvoeren. Ik heb helaas geen tijd om het nu nog echt op te kunnen pakken. Het leven raast aan me voorbij en ik heb daardoor geen tijd om als een kind nog te beginnen met stuntelen op een gitaar. 

• Hoe zou je de muziekstijl van HAEVN in drie woorden omschrijven als je het niet onder een genre mag scharen?

Troostend. Warm. Rijk.

• Hoe vaak ziet HAEVN elkaar? Zijn jullie goede vrienden?

Ja, we zijn goede vrienden, maar we zijn vooral verbonden door de muziek. We doen sowieso echt bijna alles zelf voor HAEVN. Als we bijvoorbeeld een Carré-show aankondigen maken we samen met een vriend het affiche en zorgen we zelf dat dat op onze sociale media komt. Dat we alles zelf doen zorgt voor een enorme verbintenis. Met z’n tweeën staan we op die plek in onze carrière en met z’n tweeën doen we dat werk. We hebben dus een hele sterke vriendschap, maar het is niet zo dat we samen op vakantie gaan ofzo. Muziek maken is trouwens ook zo’n intuïtieve aangelegenheid, dat ik niet geloof dat een band die onderling geen vriendschap heeft een lang leven beschoren is. Het voelt altijd een beetje – en dat klinkt misschien een beetje raar – alsof we ergens samen voor knokken. En dat verbroedert.

• Wanneer is een nummer van jullie af? Moet het dan aan bepaalde eisen voldoen? Of is het puur een kwestie van kippenvel krijgen?

De eerste parameter is inderdaad kippenvel. En de tweede parameter is dat je na duizend keer luisteren nog steeds kippenvel krijgt. Ik ben ook heel trots op het feit dat heel veel mensen reageren met dat ze vaak muziek grijs draaien en het dan zat raken, maar bij ons raken ze het na vaak luisteren niet zat. Dat is wat wij willen. Daarom werken we er gewoon super lang aan. En dat is ook waarom we een paar nummers niet hebben uitgebracht die wel af waren. We vonden ze dan wel tof, maar niet tof genoeg. Wij denken dan: “Als we het nu al zat zijn én we moeten het nog live gaan doen…” Ik zou het onszelf wel gunnen om wat minder kritisch te zijn. Dan zouden we meer uitbrengen namelijk. Marijn en ik zijn zo perfectionistisch dat dat soms bijna een beetje beperkt.

• Wat zijn de plannen van HAEVN voor de toekomst, los van jullie toeren dat tot en met april duurt? Zijn er specifieke projecten waar jullie aan willen werken?

We willen heel graag nog een concerttoer doen met een symfonie orkest. We hebben al een cd uitgebracht, maar dat nooit groter gemaakt. Online hebben we al veel – of zelfs grotendeels - succes in het buitenland en dat willen we nu eigenlijk ook in het echt. Persoonlijk zou ik graag met m’n laptop en m’n telefoon door Afrika gaan reizen, want ik ben groot fan van Afrikaanse muziek. En ik vind dat je jezelf moet blijven vernieuwen. Ik denk dat de plekken waar je speelt daar een hele grote bijdrage aan kunnen leveren. Coldplay heeft bijvoorbeeld een concert gegeven in een ruïne bij zonsopgang in Jordanië. Ja, dat zijn voorbeelden die ik fantastisch vind en waarmee ik met een diep innerlijk weten ervan uitga dat wij zoiets ook gewoon nog gaan doen. Ergens in de open lucht, op een prachtige plek, bij zonsopgang of -ondergang: dat lijkt me echt fantastisch!

Vanavond trad HAEVN voor ons op met ‘Trade It For The Night’! Kijk het hieronder terug.