Leesadvies van Philip Huff aan Orkun Kökçü

Vorige maand gaf Philip Huff nog leesadvies aan onze kroonprinses Amalia. Inmiddels is de maand oktober bijna om, dus was het tijd voor een nieuw leesadvies van Huff. Ditmaal gaf hij een leestip aan voetballer Orkun Kökçü. Welk boek raadde Huff hem aan? En waarom?

Het kan je moeilijk zijn ontgaan: Kökçü die weigerde de OneLove-regenboogband te dragen. De KNVB wilde met de OneLove-regenboogbanden een krachtig signaal afgeven. Een signaal “van eensgezindheid over verbinding, ongeacht afkomst, kleur, genderidentiteit of seksuele geaardheid, een statement tegen alle vormen van discriminatie.” Zo staat in een artikel van NOS van 16 oktober jongstleden. Philip Huff noemde de OneLove-actie in onze uitzending van gisteren “ingewikkeld”. Dit omdat de actie over veel grote onderwerpen ging, waardoor het volgens hem gemakkelijk zou zijn om iets onder te laten sneeuwen of iets verkeerd aan te pakken. De specifieke speelronde waarbij Kökçü voor het eerst te kennen gaf de band niet te willen dragen, was in de week van coming-out-day in Nederland. Daarmee leek de OneLove-actie dus vooral te staan voor de acceptatie van homoseksualiteit.

Homoseksualiteit in de voetbalwereld is nog steeds een taboe. Er zijn niet/nauwelijks openlijk homoseksuele profvoetballers en er wordt veel gescholden met “homo”. En, zo staat er in een artikel van de Volkskrant van afgelopen mei: “In de profvoetballerij zorgt de reactie van het publiek denk ik voor de grootste angst bij spelers. Er wordt nog steeds niet ingegrepen door de stadionspeaker bij homo-onvriendelijke spreekkoren.” De intentie van de KNVB met de OneLove-regenboogbanden-actie was daarom juist om aan te geven dat ze hier stappen in willen gaan maken. Meerdere aanvoerders worstelden vervolgens met de actie. Niet alleen Kökçü van Feyenoord, maar ook Redouan El Yaakoubi van Excelsior droeg de band niet. En Dusan Tadic van Ajax bedekte de band grotendeels met zijn reguliere aanvoerdersband. Kökçü wilde de band niet dragen in verband met zijn geloofsovertuiging. Hij zei onder andere: “Ik heb respect voor iedereen, maar ik wil daar geen uithangbord van zijn, met betrekking tot m’n geloof. Ik ben een jongen met een sterk geloof. Als ik geloof dan laat ik dat eigenlijk niet los.”

In het licht van al het voorgaande raadde Huff Kökçü gisteren een roman aan. “De kunsten kunnen ons redden”, aldus Huff. “Niet alleen door mooie dingen terug te geven, in een lelijke wereld, maar ook door ons te helpen ons te verplaatsen in anderen." De roman die Huff aanraadde is ‘Boven is het stil’ van Gerbrand Bakker. “Het is een prachtig, grappig boek, dat heel vanzelfsprekend invoelbaar maakt hoe het is om iets af te wijken van de heersende normativiteit. Dus het problematiseert seksualiteit niet, het toont gewoon hoe het is.” Welk verhaal wordt hiertoe vertelt in de roman? Een verhaal over de 55-jarige veehouder Helmer, die zijn leven op een boerderij leidt. Zijn tweelingbroer overlijdt en dus is hij van zijn studie Nederlands teruggeroepen naar de boerderij om daar te werken. Daar leeft hij met zijn nogal strenge vader, die hem eigenlijk niet de ruimte geeft om zichzelf te zijn. Het boek laat de lezer volgens Huff heel duidelijk voelen dat je de keuze hebt tussen enerzijds de ander zichzelf laten zijn door de ander te zien voor wie hij/zij is of anderzijds daar constant op te willen drukken. Wat zou Kökçü voornamelijk uit deze roman moeten halen volgens Huff? “Je kunt niet zeggen dat je andere mensen respecteert, op het moment dat je hen niet helpt in hun emancipatiestrijd.” Dit boek kan je volgens Huff helpen te begrijpen wat die emancipatiestrijd voor anderen behelst.