Annie M.G. Schmidt: "Ik ben niet speciaal dol op kinderen..."

In het programma De TV Show ging ze met Ivo Niehe in gesprek over kinderen. In tegenstelling tot de vele kinderboeken die ze schreef, hield ze eigenlijk niet zo van die doelgroep. “Ik zal ze niet schoppen, maar ik ben niet speciaal dol op kinderen”, aldus Annie M.G. Schmidt in 1990.

Annie M.G. groeide op in Kapelle in Zeeland. Bij interviewer Ischa Meijer zei Schmidt in 1992 over zichzelf: “Ik had aanleg voor schaamte. Ik vond mezelf lelijk, afstotelijk en niks en niks kunnen, niks mogen. Ik had echt een schaamte-gevoel over mezelf.” In hetzelfde programma doet ze ook een boekje open over de mannen in het begin van haar leven waar ze haar leven als tiener mee deelde. “Het waren engerds, ja. Ik was altijd verliefd op mooie, grote, knappe jongens. Donkere, lange, slanke jongens. Wat er op me af kwamen waren miezerds waar ik fysiek eigenlijk niks in zag.” Dit idee van verliefd zijn op die onbereikbare schoonheid heeft ze later verwerkt in het toneelstuk Foxtrot.

Schmidt was zelf nooit getrouwd, maar had wel een lange relatie met Dick van Duijn die zelf getrouwd was, maar nooit gescheiden is. Door deze vrije houding had Schmidt ook een hele eigen kijk op liefde en trouw. “Je moet je huwelijksleven niet alleen maar verpesten aan je man en je kinderen, maar daarnaast ook iets leuks blijven doen. Dingen die je leuk vindt… vreemdgaan bijvoorbeeld”, zegt Schmidt bij Sonja Barend in 1991. Bij Ischa Meijer zei Schmidt: “Ik ben met alles zo vreselijk laat geweest. Ik begon met schrijven op m’n zesendertigste. En ik begon pas voorbehoedsmiddelen te gebruiken toen ik 36 jaar was.” Op de vraag of ze preuts was zei Schmidt: “Blijkbaar.”

“In mijn chocola”

Met Dick van Duijn, die in 1981 overleed na een zelfgekozen levenseinde, kreeg ze zoon Flip. De relatie tussen Dick en Annie verveelde nooit, maar op een gegeven moment werd het anders. Het werd pijnlijk en moeilijk toen Dick in een depressie terechtkwam en door hartaanvallen geen levenslust meer had. Ze noemde het “verschrikkelijk" wanneer je geliefde je niet meer aanspreekt en niet meer lacht. Over euthanasie zei ze in de TV-Show: “Ik vind dat iedereen moet kunnen beslissen over zijn eigen leven. Als ik echt een plant word; doe dan maar wat in mijn chocola.”

Aan het einde van haar eigen leven in 1995 werd ze blind en kon ze niet meer lopen. Na de dag van 84 ^ste verjaardag besloot ze zelf euthanasie te plegen. Haar begrafenis werd op een niet-verdrietige manier uitgevoerd, geheel naar haar wens. Iedereen kwam in het roze en ook de kist was bedekt met roze rozen. Bij Ivo Niehe praat ze ook over het einde van haar eigen leven en dat ze daar niet bang voor is. “Ik vind het precies als geboren worden; iets wat bij het leven hoort. Voordat je geboren was, was er niks en nadat je overlijdt is er ook niks. Maar het leven zelf is al heel wat.”

Bekijk enkele gewaagde uitspraken van Annie M.G. Schmidt: 

-          “Doe nooit wat je moeder zegt, dan komt het allemaal terecht”

-          Over hoe je het beste oud kan worden: “Om te beginnen moet je, geloof ik, veel roken”

-          “De televisie is een monster dat roofbouw pleegt op de inspiratie”

-          “De wereld is zo wonderlijk leeg zonder jou, er staat maar zo weinig in”

-          “Het leven is een ramp met veel troost. De troost bestaat uit chocoladebiscuitjes, kinderen, Brahms en roddelen”

-          “Ieder verhaal eindigt gelukkig, als je maar vroeg genoeg ophoudt”

-          “Theater was mijn vreemdgaan. Kinderboeken schrijven kon ik al. Dat had ik meer moeten doen”

-          “Ik geloof niet meer in helpen. Het helpt namelijk niet”

Meer Annie M.G. Schmidt? Bekijk hier de DWDD-special van haar gedichten  en de DWDD-special van haar liedjes !