Lévi Weemoedt

Lévi Weemoedt (1948), pseudoniem van Isaäck Jacobus van Wijk, is schrijver van tragikomische korte verhalen en gedichten, die hij als geen ander voor publiek ten gehore brengt. Weemoedt debuteerde in 1977 met 'Geduldig Lijden', een jaar later gevolgd door 'Geen Bloemen en Zand Erover' (1981).
In de jaren 80 streed hij samen met Hans Dorrestijn om de titel ‘droevigste dichter van Nederland’. Zijn werk werd in 2007 verzameld in 'Vanaf de dag dat ik mensen zag'. Zijn laatste versjesbundel is 'Met enige vertraging' (2014). Sinds 1992 woont hij in Assen net zijn vrouw en twee zoons. Zijn vrouw Karin overleed in 2002. Het veranderde zijn leven voorgoed. Hij bleef achter met zijn twee zoons, toen 11 en 21. 

In 2018 stelde Özcan Akyol ter gelegenheid van Weemoedts 70e verjaardag een bloemlezing samen: ‘Pessimisme kun je leren!’.