AARD: Alice optimaliseert als biohacker haar lichaam en omgeving

Anderhalf jaar geleden ging Alice wonen in een circulair oranje huisje gemaakt van schotten. Deze zogenaamde ‘schottekeet’ was een oud VVV-kantoor dat is omgebouwd tot een compact huisje met alle noodzakelijkheden. Voor Alice is het ook de omgeving waarmee zij haar leven probeert te optimaliseren, beter bekend als biohacking.

Wat is de schottekeet?
‘De schottekeet is ontstaan toen de vorige eigenaren, Mieke en Thomas, graag in een alternatief woonconcept wilden leven. Ze woonden destijds op gekraakte grond, met het idee: als je een huis kunt kraken, kun je ook grond kraken en daar een huis op zetten. Dat is inmiddels zo’n tien jaar geleden. Het idee van een tiny house bestond toen nog nauwelijks, dus dit was behoorlijk vernieuwend.

De schottekeet was oorspronkelijk een tijdelijk VVV-kantoortje in Den Bosch. De bouwer maakte normaal gesproken strandhuisjes, maar werd gevraagd om samen met het VVV en de gemeente iets te bouwen dat het hele jaar door weer- en windbestendig zou zijn. Zo ontstond deze keet, die oorspronkelijk zelfs zes meter langer was dan nu én welbekend in de omgeving werd, en daar twee jaar heeft gestaan.

Toen Mieke en Thomas opzoek gingen naar een nieuwe plek om te wonen, troffen ze de schottekeet in losse onderdelen aan op een pallet, waar het eigenlijk lag te wachten op een nieuwe bestemming. Ze hebben het huisje letterlijk weer nieuw leven in geblazen. Het was blijkbaar echt een puzzel, want ze hadden geen bouwtekeningen. Het huisje bestaat uit allemaal schotten van hetzelfde formaat. Dat is ook het leuke aan het huis: als ik nu het ene schot eruit haal kan ik die wisselen met degene ernaast of er een raam inzetten, wat je maar wil. Inmiddels staat de keet in dit woondorp met 35 andere woningen.’

Wat betekent de schottekeet voor jou?
'Als ik hier zit, vooral op het terras, voel ik me echt rijk. Dan denk ik: “Ik hoef niks anders meer. Voor mij is het hier compleet.” In je leven denk je vaak: “Als ik dertig ben, dan wil ik dit bereiken. Als ik veertig ben, dan dat.” Maar nu denk ik echt: “Nee, hier kan ik wel mijn pensioen doorbrengen”.

‘Elke keer als ik hier naartoe rijd, voelt het alsof ik op vakantie ga. Het brengt me naar een diepere laag van ontspanning. Als ik ooit zou moeten verhuizen, zou ik het hier enorm missen. Het uitzicht, de rust en de natuur die zo dichtbij is. En ik ben echt dol op het wonen in een houten huis. Dat leeft gewoon. Het kraakt en het voelt veel opener en levendiger dan een stenen woning. Het voelt alsof ik het wil knuffelen. Ik vind het ook heerlijk om mensen uit te nodigen en dit plekje met hen te delen. En ik besef me echt dat dit heel uniek is.’

Tekst gaat door onder de foto

Hoe heb je de schottekeet ingericht?
‘De schottekeet is op een niet-standaard manier ingericht. Ik noem het zelf vooral “essentialistisch”: ik kijk naar wat voor mij écht essentieel is om fijn te kunnen leven. Voor mij is dat beweging. Niet per se in verband met triatlon of sport, maar gewoon omdat mijn lichaam er behoefte aan heeft om continu in beweging te blijven.

Daarom heb ik mijn werkplek zo ingericht dat die me daaraan ondersteunt. Ik heb een stoel en een sta-bureau die me steeds in een actieve houding zetten. Daarnaast gebruik ik een trilplaat om mijn bloedcirculatie op peil te houden wanneer ik te lang stilsta. Ook heb ik een sauna en een koud dompelbad, om mijn lichaam voortdurend af te wisselen tussen warm en koud. De felle kleuren in mijn huis creëren een mindset waardoor je feller en alerter blijft.  

Voor mij vormen dit de basis van mijn woninginrichting. Hierdoor is het een plek die continu mijn lijf blij maakt. Het is fijn als je huis je blijft prikkelen, en dat kun je dus echt zelf creëren. Zo heb ik bijvoorbeeld ringen opgehangen aan het plafond. Die herinneren me eraan om te bewegen, en ze zorgen tegelijk voor een speels effect. Ik stoot er soms bijna met mijn hoofd tegenaan. Een prikkel kan ook ontspanning zijn, daarom ligt mijn yogamat meestal gewoon uitgerold op de grond.

Je bent veel bezig met het optimaliseren van jezelf, ook wel biohacken, hoe ben je daarmee begonnen?
‘Dat is inmiddels alweer zo’n zeven jaar geleden. Toen werkte ik echt op het maximale van wat ik aankon en was ik voortdurend op zoek naar hoe ik mijn energie ook thuis nog kon inzetten voor de dingen die ik leuk vond om te doen. Omdat ik al in de datascene zat, wilde ik ook mijn eigen lichaam beter gaan kwantificeren. Ik wilde mijn lichaamssignalen beter leren begrijpen. Wanneer ben ik nou echt moe? Is het mijn lichaam of mijn brein dat uitgeput is? En als ik niet van de bank af kom, komt dat dan omdat ik geen zin heb, of omdat er daadwerkelijk iets speelt?

Ik kon dat allemaal niet goed plaatsen. Dus toen ben ik mijn eigen lichaam datatechnisch gaan analyseren. Ik bouwde dashboards omdat ik het leuk vond, maar het hielp me ook om beter te snappen hoeveel energie er in mijn lijf zat. Toen ben ik gaan onderzoeken wie zich hier nog meer mee bezighield, en zo ontdekte ik de wereld van biohacking: je lichaam optimaliseren door het te ‘hacken’.

Daarna ben ik ook met mijn levensstijl gaan experimenteren. Je steekt elkaar aan met allerlei ideeën. Een van mijn experimenten was: ik gebruik zonnebrandcrème op mijn huid, maar kan ik mijn huid ook van binnenuit beschermen? Dus toen ben ik gaan kijken naar mijn vitamines en mineralen en stelde een supplementstack samen, specifiek gericht op huidversterking. Toen ben ik een week gaan hiken op Kreta, in veertig graden hitte en ben ik niet verbrand. Toen dacht ik: “Hé, dit werkt!” Supervet dat je je lichaam dus van binnenuit kunt versterken, in dit geval om geen zonnebrand nodig te hebben. Heb je iets aan dit experiment? Geen idee. Maar ik vind het gewoon heel leuk om dit soort dingen te ontwikkelen.’

Waar komt die passie voor biohacking vandaan?
‘Ik was van jongs af aan wel altijd al op zoek naar hoe dingen sneller en slimmer kunnen. Ik ben gewoon heel nieuwsgierig hoe dingen werken, dus daarin zit een beetje zo'n nerd in mij. Met data of mijn werk zit ik ook in mijn eigen cocon om alles uit te pluizen. Plannen, slimmer met tijd omgaan, niet te moeilijk doen. Gewoon efficiëntie. Als kind ging ik bij mijn ooms altijd appels stickeren. En zelfs toen was ik al bezig met “hoe kan ik zo snel en slim mogelijk die stickers erop krijgen?” hoorde ik achteraf.’

Wat biedt biohacking jou?
'In het begin gaf biohacking me een soort houvast. Het bood me vertrouwen: “Oké, als de data dit zegt, als het rationeel klopt, dan mag ik me daar even aan vasthouden.”

In de loop der jaren is dat langzaam veranderd. Tegenwoordig check ik ’s ochtends geen data meer. Dan zit ik gewoon rustig op mijn meditatiematje, even helemaal zen. Misschien kijk ik pas in de middag voor het eerst naar mijn data. Het is nu dus absoluut niet meer leidend voor hoe ik mijn dag begin. Maar vroeger had ik het echt nodig om via die cijfers in te checken bij mijn fysieke zijn.’

Ik probeer nu meer bij mezelf te blijven. Om niet te veel te worden beïnvloed door alles wat er “zou kunnen”. Want er is zóveel informatie beschikbaar, dat je gemakkelijk afdwaalt en vergeet: “Hé, waar ben ik eigenlijk?”.’