#MijnEindeWereld met Erwin en Monique

In #MijnEindeWereld delen wij elke week een bijzonder verhaal met jullie over mensen die het einde van de wereld hebben opgezocht. Deze week interviewen we Erwin en Monique. Zij verhuisden naar Australië om een horse ranch te beginnen. Toen dat na vijftien jaar te zwaar werd om te onderhouden, verkochten ze hun ranch. Sindsdien trekken ze samen met hun paarden Tonto en Giles en hun hond Olly door Australië.  

Hoe zag jullie leven eruit voordat jullie aan de reis begonnen?

“We hebben elkaar ontmoet in Nederland. We waren getrouwd en hadden een goede baan, hadden huisje, boompje, (geen beestje) en wilden geen kinderen. Toen we dertig waren, dachten we: “Is dit het?”. Toen we elkaar net kenden hadden we gebackpackt in Australië. Dat vonden we zo’n fijn land dat we in 2003 emigreerden. Erwin was inmiddels gepakt door het paardenvirus. Onze droom was om een paardenbedrijf op te zetten in Australië, dus deden we dat. We hebben de ranch zelf opgebouwd, trainden er paarden en organiseerden er trektochten. We waren 24 uur per dag, 7 dagen per week bezig met ons eigen bedrijf. Na 16 jaar wilden we onszelf uitdagen en aan een nieuw avontuur beginnen.”

Hoe was het om alles achter te laten en fulltime op trektocht te gaan?

“We waren erg nerveus maar hadden er enorm veel zin in. Het was raar om geen thuis meer te hebben en als het ware op straat te leven. We wisten niet hoe of wat en hadden veel onzekerheid, daar moet je aan wennen, maar het was wel de juiste keuze. Na 15 jaar zo’n paardenbedrijf runnen werd het allemaal een beetje veel. Er moest iets gebeuren om weer van het leven te kunnen genieten. Ik wilde sowieso al gaan reizen, maar Erwin wilde de paarden nog niet helemaal opgeven. Dit was het perfecte compromis. De eerste paar weken waren we in een gebied dat we kenden, dus dat voelde fijn. Al had ik op dag 2 wel een complete meltdown. Ik werd aangereden in mijn truck en kon alleen maar denken: “Ik kan dit niet, ik wil terug!” Ik ben blij dat ik alsnog doorgezet heb.”

Wie is jullie reisgezelschap?

“We zijn met twee paarden en een truck op pad. Erwin rijdt de paarden, ik rijd de truck. Erwin rijdt vooral op Tonto, een 12 jarige paint ruin en de clown van de familie. Daarnaast gebruiken we Giles, Erwin’s oude wedstrijd hengst, vooral als pakpaard. Hij is een 20 jarige chestnut Quater Horse waar Erwin staats kampioen mee is geworden in reining in West Australië. Onze hond Olly is Monique’s copiloot. Als we een route hebben gekozen, rijdt Erwin met de paarden vooruit. Monique rijdt er over de autoweg met de truck achteraan.”

Waar verblijven jullie?

We leven verschillende trajecten af, van plaats naar plaats en hebben dan één tot drie weken rust. We reizen zo’n 25 kilometer per dag, daar doen we dan 5 uur over. Dan moet het kamp worden opgezet en de volgende dag weer afgebroken. We verblijven in onze truck, dat is ons huis op wielen. Haar naam is Poppy en ze is een 1985 Hino truck. In de truck hebben we een bed, keuken met gasfornuis en koelkast, zithoek en douche. Achterin passen drie paarden, maar daar slaan we vooral het tuig, water en voer voor de paarden op. Vrije tijd? Die hebben we niet. Reizen is een fulltime baan! Maar als we even niks te doen hebben lezen we, zingen we en rusten we uit.”

Welke belangrijke levenslessen heeft jullie reis je geleerd?

“Met één stap na de andere kom je heel ver. Soms moet je de maatschappij even de maatschappij laten en gewoon doen wat je zelf leuk vindt. Terug naar de natuur en simpeler leven. Het leven is te kort om alleen maar te werken voor geld en meer en meer dingen te kopen. Je hebt niet zoveel nodig en je zult zien dat je met minder veel gelukkiger kunt zijn.

Hoe zien jullie de toekomst voor je?

“Geen idee, alles staat nog open. We zien wel wat er op ons pad komt. Tot nu toe zijn we 2,5 jaar onderweg en hebben we 11.000 kilometer afgelegd. Voorlopig trekken we nog zeker door.”