#MijnEindeWereld met Noraly

Wat deed je voordat je begon met reizen?
“Toen ik op mijn 23e was afgestudeerd, wilde ik promoveren voor mijn master in geochemie. Voor mijn promotie onderzoek ben ik naar Australië gereisd om stenen te verzamelen. Ik had alle stenen verzameld en besloot om drie maanden te gaan reizen door Australië, Nieuw-Zeeland en India. Ik had al vijf jaar gestudeerd en ik had behoefte aan een pauze. Tijdens deze reis kwam ik tot de conclusie dat ik helemaal niet meer terug wilde naar Nederland om mijn onderzoek af te ronden. Ik ben dus verder gaan reizen door India en Zuidoost Azië. Ik ben toen in Bali belandt en vanaf daar ben ik weer terug gegaan naar Australië. Hier heb ik zes maanden lang gewerkt als geologe in de goud business. Daarna heb ik weer mijn rugzak gepakt en ben ik twee en een half jaar gaan backpacken door Azië en Zuid-Amerika.”

Waar komt je liefde en behoefte om te reizen vandaan?
“Dat heeft er eigenlijk altijd al in gezeten. Dat zit in mijn karakter. Vroeger heb ik nooit echt veel gereisd met mijn familie. Het waren altijd vakanties naar Frankrijk en Spanje. Mijn familie is niet echt reislustig. Ik heb ook geen idee waar het voor mij vandaan komt. Op zeventienjarige leeftijd ben ik samen met een vriendin door Europa gaan reizen met de fiets. Maar pas op mijn achttiende heb ik mijn eerste verre solo reis gedaan. Ik ben naar Egypte geweest, wat ik enorm spannend vond. Van tevoren had ik al allerlei activiteiten ingepland die ik daar kon gaan doen. Want straks zat ik daar, in mijn eentje, me te vervelen. In Egypte kwam ik tot de realisatie dat ik al die activiteiten helemaal niet nodig had. Ik had prima ter plekke wat kunnen doen. Sindsdien ga ik gewoon ergens heen en dan zie ik wel verder. Van reizen word ik simpelweg het meest blij. Ik word een beetje kriebelig als ik te lang in Nederland ben, dan wil altijd weer weg”

Wanneer ben je begonnen met video’s maken?
“Ik ben eerst begonnen met een reisblog om mijn familie thuis op de hoogte te houden van mijn reizen. Op ten duur kwam ik er achter dat ik mijn reizen veel beter in beeld kon brengen via beeld, dus dat ben ik gaan doen. Ik ben begonnen met video’s maken op de eerste dag dat ik met de motor op pad ging, dus twee jaar geleden. Op een gegeven moment merkte ik dat er veel meer mensen naar mijn video’s keken. Toen realiseerde ik me, dat ik hier meer mee moest gaan doen.

De impact die ik wil maken met mijn video’s is door de jaren heen wel verandert. In het begin wou ik gewoon leuke filmpjes maken. Maar langzamerhand zie je dan dat jouw werk impact heeft op anderen. Ik persoonlijk probeer zoveel mogelijk de mooie dingen van een land te laten zien. Natuurlijk moet het ook authentiek blijven, je moet iets niet mooier maken dan dat het werkelijk is. De echte wereld in beeld brengen dat is wat ik met mijn video’s doe. Wat ik heb gerealiseerd is dat mensen enorm veel vooroordelen hebben over de wereld. Ik hoop dat wanneer ze naar mijn werk kijken, dat ze dan realiseren dat deze vooroordelen helemaal niet kloppen. Op deze manier kan ik toch een beetje bijdragen aan het creëren van een positiever beeld van de wereld.”

Ben je tegen obstakels aangelopen?
“Ik ben allerlei obstakels tegen gekomen. Problemen met de motor, lekke banden, mijn eigen onervarenheid, ik heb een keer de motor zelf stuk gemaakt en de koppelingsplaat verbrand. Er is van alles op mijn pad gekomen, maar er is nooit iets geweest wat me echt heeft tegen gehouden. Elk probleem dat ik ben tegen gekomen, daar was een oplossing voor. Als er iets gebeurde wat ik niet verwachte, wist ik het of zelf wel op te lossen of ik vroeg mensen om hulp. Waar dan ook in de wereld, er werd hulp aangeboden. Dat soort ervaringen geven eigenlijk rust voor toekomstige reizen. Je realiseert je dat er altijd een oplossing is en dat mensen altijd bereid zijn om je te helpen in wat voor soort situatie dan ook. Dat vind ik heel mooi en bijzonder om te zien. Ik probeer de hulp die ik onderweg krijg enigszins ook door te laten schijnen in mijn video’s. Laten zien dat waar je ook bent of wat er ook gebeurt, met de hulp van anderen red je het wel. Het gaat wel goed komen.”

Heb je het gevoel gehad alsof jij aan het einde van de wereld hebt gestaan?
“Ik heb wel een paar van die momenten gehad. In Argentinië heb je bijvoorbeeld hele grote gebieden waar niks is, alleen maar zoutvlaktes en gebergte. Dat is toch wel het land waar ik het meest heb gereden en heb gedacht: in een straal van honderd kilometer ben ik waarschijnlijk de enige persoon hier. Om dat mee te maken, alleen op de motor, dat geeft een mengeling van gevoelens. Het was heel spannend en ergens ook een beetje eng, maar tegelijkertijd kreeg ik ook een enorm gevoel van vrijheid. Dat was heel bijzonder. Als ik dan af en toe even stopte, dan draaide ik de sleutel van de motor om en je hoort dan helemaal niks. Als je dan stil staat in the middle of nowhere en het is muisstil, dat is gewoon overweldigend. Dan heb je wel echt het einde van de wereld bereikt. Op zulke momenten denk je niet na. Ik wist van tevoren ook niet dat ik even stil zou staan. Dat is een gevoel dat je in het moment krijgt. Het gebeurt gewoon, het overkomt je.”

Wat was je laatste reis?
“Voordat de pandemie uitbrak was ik bezig met een motorreis van Argentinië naar Alaska. Hier zou ik anderhalf jaar over doen. Ik was hier net een half jaar bezig en toen brak corona uit in maart. Ondertussen was ik al in Peru en moest ik de reis afbreken. Anders had ik nu ergens in Midden-Amerika gezeten. Eenmaal terug in Nederland wist ik even niet meer wat ik moest doen. In de zomer leek het in Europa weer wat beter te gaan, dus heb ik een tweedehands motor gekocht hier in Nederland. Hiermee ben ik naar IJsland en Scandinavië geweest, ik ben net terug van deze reis. Mijn plan was eigenlijk om richting Zuid-Europa te gaan, om daar te overwinteren. Maar dat heb ik nu vanwege corona ook weer geschrapt. Dus voor nu zoek ik het avontuur gewoon op in eigen land, totdat ik weer verder kan."
 
Wat wil je gaan doen in de toekomst? 
“Nou in de nabije toekomst hoop ik weer op pad te kunnen gaan. Zodra de grenzen weer open gaan, dan ben ik weg. Daar is geen twijfel over mogelijk. Waar ik precies naar toe zal gaan, weet ik nog niet. Het ligt er natuurlijk ook aan welke landen ik kan bezoeken. Wat nog wel op mijn lijstje staat is de reis die ik aan het maken was voordat de pandemie uitbrak. Dus van Argentinië naar Alaska, die wil ik honderd procent zeker nog af maken."

Wat voor boodschap zou je anderen met dezelfde droom mee willen geven?
“Als je de grote stap nog niet durft te maken, om de hele wereld rond te reizen, om wat voor reden dan ook. Begin dan klein. Je hoeft direct naar Timboektoe te rijden. In je eigen land kan je ook avonturen beleven. Probeer eerst maar een rondje Nederland te rijden. Dan kom je ook op allerlei plekken waar je nog nooit bent geweest. Neem kleine stappen en werk langzaam naar je grote droom toe. Het hoeft niet allemaal in een keer. Maar neem die kleine stappen wel, ga niet stil zitten. Laat je niet bang maken door allerlei lijstjes, voorbereidingen en plannen. Als je dat wil doen, doe het vooral, maar laat je daar niet door afschrikken. Ga ontdekken, je merkt dan vanzelf wel dat het helemaal niet zo eng is.”