Alleen Volt houdt zich aan internationale afspraken voor ontwikkeling

In het politieke debat horen we dat vrede en veiligheid topprioriteit zijn, maar tegelijkertijd worden de budgetten geschrapt die conflicten helpen voorkomen. Wie écht vrede wil, moet verder kijken dan de eigen achtertuin. Conflictpreventie begint lang voordat mensen moeten vluchten. En daar investeert bijna niemand meer in. Terwijl de wereld in brand staat, kiezen bijna alle partijen voor wegkijken en bezuinigen. Behalve Volt. Alleen Volt houdt zich aan internationale afspraken op het gebied van ontwikkelingsinvesteringen, zo blijkt uit de CPB-doorrekening. Niet omdat het mooi staat in een programma, maar omdat het werkt.

Al in 1970 spraken we binnen de Verenigde Naties af dat landen als Nederland 0,7% van hun bruto nationaal inkomen besteden aan ontwikkelingssamenwerking. Dat is geen luxeproject of ‘linkse hobby’, maar een afspraak gebaseerd op gedeelde verantwoordelijkheid. Wat ooit begon als een morele en humanitaire verplichting, is inmiddels bij bijna alle partijen gedegradeerd tot een budgetpost waar makkelijk op wordt bezuinigd. Terwijl dit leidt tot nog grotere problemen op de lange termijn. Alsof je alle bibliotheken sluit, en dan verbaasd bent dat kinderen niet goed meer kunnen lezen.

Dit patroon moeten we doorbreken.  Dat is essentieel voor onze gezamenlijke toekomst. Investeren in ontwikkelingssamenwerking helpt conflicten te voorkomen. Door geld te steken in onderwijs, gezondheidszorg, lokale economieën, klimaatweerbaarheid en infrastructuur, verklein je de voedingsbodem voor instabiliteit. Zulke investeringen bieden toekomstige generaties daadwerkelijk perspectief op een leefbare toekomst. En het is goedkoper dan achteraf pleisters plakken. Denk aan de kosten van crisisrespons, noodhulp, militaire missies - en noodopvanglocaties van het COA. Waar bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking nu misschien als een besparing voelt, leidt dit later tot hogere kosten door humanitaire crises en geopolitieke risico’s. Kortom: het beschermt mensenrechten, zowel daar als hier.

Daar komt nog bij dat ontwikkelingssamenwerking óók de Nederlandse economie verder helpt. De Universiteit van Göttingen concludeerde in opdracht van Oxfam Novib deze zomer dat iedere euro die Nederland hierin investeert, ruim twee euro extra Nederlandse export oplevert. Ontwikkelingssamenwerking kan op die manier bijdragen aan brede welvaart, in Nederland en daarbuiten. Toch durft bijna geen enkele politieke partij te kiezen om zich aan deze internationale afspraak te houden. Hetzelfde zien we als we het hebben over de afdrachten aan de EU. Ook daar is Volt de enige die de onrealistische bezuinigingen van het afgelopen kabinet terugdraait. Waar andere partijen zich laten leiden door kortetermijnsentiment, werken wij aan langetermijnstabiliteit.

Wat mij betreft kiezen we wél voor structurele inzet van middelen op conflictpreventie, klimaatadaptatie en versterking van mensenrechtenorganisaties in kwetsbare gebieden. In plaats van alleen reageren op rampen, moeten we investeren in het voorkomen ervan. Dat hoeft niet ten koste te gaan van onze koopkracht: iedereen kan erop vooruitgaan. En dat kan terwijl we inzetten op internationale stabiliteit, minder vluchtelingendruk en een sterke – en geloofwaardige – positie van Nederland in Europa en de wereld.hanr

Conflictpreventie is geen liefdadigheid, maar visie. We hoeven niet te kiezen tussen nationale belangen en mondiale verantwoordelijkheid. Door ons eindelijk te houden aan internationale afspraken die we zelf met goede redenen hebben opgesteld, herstellen we onze geloofwaardigheid – én bouwen we aan een veiligere toekomst voor iedereen.

Laura Harks is kandidaat #6 op de lijst van Volt Nederland