‘Als ik ontevreden zou zijn zou ik helemaal niet in de gemeenteraad gaan zitten’

Volt doet in tien steden mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Tijd voor een kennismaking: wat gaat Volt in deze gemeenten veranderen? In Enschede zit ik in de huiskamer van de nummer twee van de kandidatenlijst, Linda Wissink (55). Ze fotografeert in haar vrije tijd, vertelt ze. Aan de wand hangen tientallen foto’s: van haar ouders, haar kinderen en haar zeilboot. Jaren terug is ze met haar man en kinderen met die boot op wereldreis geweest. De reis duurde anderhalf jaar. ‘Je zeilt maar twintig procent van de tijd,’ legt Linda uit: ‘Je doet ook de dagelijkse dingen, mijn kinderen moesten ook gewoon les krijgen.’

Linda is geboren in Delden, een dorpje niet zo ver van Enschede. Ze is altijd in Twente blijven wonen. Deels was dat toeval: ze wilde toegepaste onderwijskunde studeren en dat kon alleen hier. Later ging ze bij een voorloper van de Saxion Hogeschool werken. Daar werkt ze nog steeds. Politiek speelde in haar leven nooit een grote rol: ze was nooit lid van een partij. Sinds driekwart jaar is ze lid van Volt. Ze heeft in maart vorig jaar nog op Sigrid Kaag gestemd, vertelt ze. Volt kwam in de Stemwijzer steeds op de tweede plek. Ze wilde echter stemmen op een grote partij. ‘De macht’, noemt ze dat nu.

Twee maanden later werd Linda door een vriend gevraagd om mee te schrijven aan het beleidsprogramma van Volt. Er ontstond een team van achttien mensen. Iedereen nam een deel van het programma op zich. Linda vertelt dat ze toen nog niet de ambitie had om raadslid te worden: ‘Ik heb gelijk gezegd: je moet me niet vragen of ik in de gemeenteraad ga. Ik werk de hele week, ik heb kinderen, ik studeer Chinees, dat gaat hem niet worden.’ Later ging ze twijfelen: ‘Ik woon 37 jaar in Enschede. Waarom zou ik niet iets terugdoen voor de stad? Ik denk dat ik dat kan. Mijn werkgever zei dat ik een dag minder kon gaan werken.’

‘Ik dacht eerst: wat haal ik op mijn hals, dit is niet te combineren met mijn baan,’ zegt Linda. Maar ze is enthousiaster geworden: ‘we hebben gave plannen en wat zou het goed zijn als we die gaan realiseren. We hebben met een hele club aan iets gebouwd en nu willen we resultaat boeken. Dit voelt anders dan dat je op de bestaande D66-trein zou stappen. Het is moeilijker om daarbij aan te haken dan bij een beginnende partij waarbij iedereen begint en elkaar waardeert. We hebben geen politieke ervaring maar wel levenservaring en we zijn heel divers. We hebben jong én oud. Volt is een generatie die jong denkt.’

‘Ik zit hier niet met een lijst van dat en dat wil ik bereiken. Wij willen samenwerken. Ik ben zelf heel tevreden. In zijn algemeenheid vind ik dat Enschede een hele positieve vibe heeft en heel veel goed doet. Eigenlijk is het hier heel prima. Over Enschede wordt vaak smalend gedaan of er wordt een verband gelegd met de vuurwerkramp. Dat gebied, hier verderop, is heel mooi herbouwd. We hebben ook een mooi oud centrum. Het is hier niet slecht maar er is iets mis met de uitstraling. Een meer culturele uitstraling zou goed zijn. Dat probeert Enschede ook wel.’

‘Ik ben nergens boos over. Als ik ontevreden zou zijn zou ik helemaal niet in de gemeenteraad gaan zitten. Dan had ik me gefrustreerd gevoeld. Wij zijn als Volt optimistisch ingesteld. Waarom zou je niet vanuit een positieve invalshoek eraan meedoen? Ik ga niet op de barricaden want ik ben niet ontevreden, maar er zijn wel punten waarop het beter kan. Ik wil Enschede wel een stapje verder brengen. Net dat ene stapje.’

‘Een voorbeeld is de cultuurmijl. Bij de vuurwerkramp is hier een hele wijk verwoest. Er staat nog één oud gebouw. Daar had een museum moeten komen, maar dat is nooit gebeurd. Je hebt hier ook het Rijksmuseum Twenthe. Er zou een route komen van het ene naar het andere museum. Er zouden kunst en kunstuitingen komen op die route. Deze wordt al enige tijd niet meer onderhouden. Ik zou dat in ere willen herstellen. Dan kun je aantrekkelijk vanuit het centrum naar dat gebied toe en trekt het meer mensen. Enschede heeft weinig trekkers.’

‘In de jeugdzorg gaat het niet altijd goed, maar ik ga als nieuweling niet zeggen: “zo moet het”. We hebben hier wel aandacht aan besteed in het beleidsprogramma. Ik ben voorzichtig om te zeggen hoe het zou moeten. Dat weet ik niet. We zijn bezig met woningbouw en duurzaamheid, dat zijn onze belangrijke punten. En we hebben een Europese bril.’

‘We zitten in een grensregio en hebben een stedenband met Münster. We hebben al contact met Volt in de gemeenteraad daar. We willen concrete afspraken maken over samenwerking zoals de verbindingen in de regio met de trein en de fiets. De verwachting is dat Enschede binnen dertig jaar groeit van 160.000 naar 180.000 inwoners. Dan moet je goed te bereiken zijn, maar alles stopt hier bij de grens: we zijn het eindstation. Bij de snelwegen is het net zo. En dat terwijl we een enorm achterland hebben in Duitsland. Er zouden meer verbindingen moeten zijn.’

‘We moeten dat nog echt concretiseren. Ik kan je dat antwoord nu niet exact geven, maar het gaat om makkelijker over de grenzen werken. Vanuit Europees perspectief is Enschede geen uithoek, maar dat is het in Nederland wel. Betere verbindingen maken dat mensen hier blijven wonen en werken. De economische afstand komt door verbindingen, door taal en cultuur. Daarom willen we ook meer uitwisseling stimuleren, bijvoorbeeld tussen scholen en een cultuurpas waarmee je aan beide zijden van de grens terecht kunt. Het gaat om het totaalplaatje, het is niet dat we alleen een extra weg naar Duitsland willen.’