Angst voor de islam

Mijn  laatste artikel  begon ik met een omschrijving van de woede van veel kiezers. Van sommige lezers kreeg ik de reactie: je bent in je omschrijving de angst voor de islam vergeten. Dat was echter niet het geval. Ik wilde simpelweg omschrijven waar zowel linkse als rechtse kiezers zich het meest zorgen om maken. En dat is nu eenmaal niet de islam.

Sommige lezers hebben mij toen, en ook eerder wel, toegebeten ‘een blinde vlek’ voor de problemen met de islam te hebben. Dat verwijt werp ik verre van mij, en de mensen die mij kennen zullen weten waarom. In een opiniestuk in Trouw  schrijft Jannah Loontjens :

Dit strookt ook vaak met mijn ervaring. Ik hang uit nieuwsgierigheid nogal vaak op PVV-fora rond, daar krijg ik dan vaak te horen: je moet maar eens in Amsterdam-West gaan kijken. Ik kan dan terugzeggen dat ik in de jaren ’90 vijf jaar lang in Bos en Lommer gewoond, en tien jaar lang in de weekenden gewerkt heb tussen de gastarbeiders. Mijn discussiegenoten blijken dan vaak in een wit dorp te wonen, hun hele leven al.

Nu is het natuurlijk niet zo dat alle PVV stemmers nog nooit een Marokkaan gezien hebben. Er zijn wel degelijk veel mensen die PVV stemmen omdat ze inderdaad midden tussen de allochtonen wonen, en zich daar niet prettig bij voelen. Het ongemak van vooral vrouwen die zich niet veilig voelen in die wijken is reëel. Ik kom daar later op terug. Maar de meeste van de PVV stemmers, 4 van de 5  om precies te zijn , woont in buurten waar minder dan 15% van de inwoners een niet-westerse achtergrond heeft. Wat is hun angst?

De islam groeit nauwelijks in Nederland We hoeven denk ik niet ver te zoeken. In een samenleving waarin door vele politici en opiniemakers continu gewaarschuwd wordt voor stromen vluchtelingen die ons ‘overspoelen’, en een dreigende islamisering die gepaard gaat met het verlies van onze ‘cultuur en waarden’, is het niet zo gek dat mensen zich ongemakkelijk gaan voelen. Zeker als hun kennis van de islam ook nog eens slechts gevoed wordt door de meest radicale organisaties en extreemrechtse bronnen, die met elkaar gemeen hebben dat ze de meest gruwelijke interpretatie van de islam als de enige ware beschouwen.

In praktijk is die islamisering in Nederland echter al lang een halt toegeroepen. Het aantal moslims in ons land stijgt nauwelijks. In Amsterdam blijft het aantal moslims al tien jaar lang stabiel op ongeveer 12%. In ons gehele land gaat het om ongeveer zes procent, en het worden er  nauwelijks meer. En daarbij hangen veel moslims hier een zeer liberale interpretatie van de islam aan, die met de interpretatie van Wilders en IS niet veel gemeen heeft, en de radicale Islam over het algemeen  scherp veroordeelt.

De islam groeit ook niet door de vluchtelingenstroom Groeit de Islam met de vluchtelingenstroom? Nauwelijks. Rutte tamboereert met veel bravoure dat hij met zijn collega’s met de Turkijedeal de instroom van vluchtelingen beperkt heeft. Maar dat is een leugen. In praktijk nam het aantal vluchtelingen voordat die deal gesloten werd  al dramatisch af.

Wat in 2015 is gebeurd is, is dat een grote prop vluchtelingen die al die tijd al aan de grenzen stond plotseling massaal de grens overstak, omdat de druk inmiddels teveel was opgebouwd. Op het loskomen van die ‘prop’ reageerden de Europese politici, Rutte incluis, met niets anders dan blinde paniek. Dat heeft de kiezers ongerust gemaakt. De daling na die ‘prop’ is echter geen gevolg van de Turkijedeal, maar een natuurlijk gegeven.

Kijken we naar het aantal asielzoekers, dan is een aantal van 50.000 op het totaal aantal moslims van 700.000 die er al waren, al niet veel. En een aantal van tienduizend, waar we aan moeten denken als het gaat om meerjaarlijkse gemiddelden, is al helemaal niet veel. Te meer daar er ook een forse remigratie tegenover staat. Daar komt nog bij dat de vluchtelingen die in Europa aankwamen  vaker Christenen dan moslims zijn.

Verder blijkt dat mensen vooral bang zijn voor een asielzoekerscentrum-om-de-hoek als dit centrum er nog niet is. Mensen die dichtbij zo’n centrum wonen blijken hier juist  een stuk positiever  tegenover te staan dan mensen die deze ervaring nog niet hebben. Dat komt doordat de overlast die ervaren wordt uiteindelijk heel erg mee blijkt te vallen, maar ook doordat die centra een impuls vormen voor de lokale economie. Die mensen moeten immers ook allemaal brood eten, en dat kopen ze net zoals wij gewoon bij de lokale bakker – die daar vervolgens wel brood in ziet.

Zorgen over integratie Bah, wat een links wegkijkstuk weer. Maakt die Alders zich dan helemaal geen zorgen over de integratie? Het antwoord is dat ik mij juist heel erg veel zorgen maak over de integratie. De verschillen tussen de bevolkingsgroepen zijn niet te ontkennen. Al het bovenstaande is waar, maar dat neemt niet weg dat er in onze samenleving veel misstanden zijn in allochtone kringen. Bovendien neemt de spanning duidelijk toe.

Even wat ‘ marokkanenstatistiek ’: Mensen met een niet-westerse achtergrond komen in Nederland drie keer zo vaak in aanraking met justitie als anderen. Ze zitten ook ongeveer drie keer zo vaak in een uitkeringssituatie, verlaten drie keer zo vaak voortijdig school, hebben vier keer zo vaak niet meer dan lagere school, en leven drie keer zo vaak onder de armoedegrens.

Dat is allemaal nogal wat. Daarbij is de islamitische omgeving zeker in Westerse ogen nu eenmaal niet de meest vrouwvriendelijke en homovriendelijke omgeving. De Blijf-van-mijn-lijfhuizen zitten voor een groot gedeelte vol met vrouwen met een islamitische achtergrond. Dat is gewoon een feit. En dan zijn er ook veel vrouwen met die achtergrond die deze opvanghuizen niet weten te vinden, maar wel in hun huwelijk of gezin onderdrukt worden.

Deze problemen kunnen wat mij betreft niet serieus genoeg genomen worden, en daarom dient er naar mijn mening een deltaplan te komen voor de integratie. Alleen, hoe pakken we zoiets aan?

Vol inzetten op integratie Uit het bovenstaande mag blijken dat het dichtgooien van de grenzen echt helemaal niets hieraan gaat helpen. De problemen stromen hier namelijk niet binnen: ze zijn hier al lang. Ze groeien niet of nauwelijks van immigratie. Een focus op immigratie is dus een focus op het verkeerde probleem. Los daarvan, de strategie van de dichte grenzen is het beleid dat hier al sinds de jaren 90 gevoerd is: we nemen sinds die tijd al niet meer mensen op dan volgens de internationale verdragen verplicht is.

Maar natuurlijk is iedere mislukte asielzoeker er één, en alleen al daarom moet de opvang wel goed zijn. En daar kan nog heel veel verbeterd worden. Mensen die hier binnenkomen zou zo snel mogelijk geleerd moeten worden wat hier de normen en waarden zijn, en hoe ze een weg kunnen vinden naar zelfstandigheid. Meteen bij aankomst beoordelen, en dan tijdens die beoordeling al een taalcursus en het recht om te werken. Het spijt mij, rechtsmensen, het is de enige manier om immigratie in goede banen te leiden, en we vinden dat soort voorstellen alleen bij D66 en partijen links daarvan.

Inzetten op emancipatie Maar met de opvang van nieuwkomers hebben we nog niets gedaan aan het probleem dat hier dus al lang was: het probleem met de tweede generatie in de achterstandswijken. Hoe pakken we dat aan? U zult er al moe van worden, waarde PVV’er, maar het spijt me, ook hier werkt alleen maar een links verhaal. Daar komt het:

Allereerst moeten we vol inzetten op de emancipatie van vrouwen door versterking van de tegenwoordig zo genoemde Blijf-huizen. De politie moet daarbij veel meer toegerust zijn op het opvangen van vrouwen die in eigen omgeving onderdrukt worden. Laten we er ook voor zorgen dat deze vrouwen bij de moskee iemand tegenkomen die ze een folder in eigen taal geeft waarin ze gewezen worden op hun rechten, in plaats van een ronselaar van IS.

Verder mag er op scholen een campagne komen met als titel: “ik draag alleen een hoofddoek omdat ik dat zelf wil” of iets van die strekking. Een positieve insteek die erop gericht is meisjes te helpen hun eigen keuze te maken, in plaats van ze de grond in te trappen met pipo-de-clownvoorstellen als een kopvoddentaks of een symbolisch burkaverbod.

Discriminatie serieus nemen Ondertussen moeten jongeren met een moslimachtergrond niet alleen maar te horen krijgen wat ze fout doen, maar ook het gevoel krijgen dat als zij hun best doen, zij ook daadwerkelijk vol kunnen meedraaien in onze samenleving.

Daar hoort bij dat we eindelijk het gevecht tegen discriminatie serieus gaan nemen. Voor mensen die nu al tegen het plafond gaan omdat ik zou zeggen dat Nederland racistisch zou zijn: dat zeg ik niet, maar Nederland is wel blind voor onbewuste mechanismen die in praktijk discriminatie in de hand werken. En daar kunnen we wat aan doen. Drie maatregelen zijn hier effectief:

Het witte-mannenquotum Ten eerste de zwaarste: het stellen van quota voor overheidsfuncties en voor grotere bedrijven. Stella Bergsma legt het  in haar hilarische column  in HP de Tijd nog eens prima uit: wie vindt dat quota niet deugen omdat ‘de beste’ de baan zou moeten krijgen, die maakt een denkfout. In onze samenleving is er door onbewuste mechanismen namelijk al lang een quotum: een witte-mannen-quotum. De onbewuste menselijke neiging het liefst iemand te kiezen die op zichzelf lijkt, zorgt ervoor dat witte mannen, ook bij gelijke of zelfs mindere geschiktheid, bijna altijd meer kans hebben op de banen die er zijn, en dat ze bovendien beter betaald worden.

Hier helpt beter-je-best-doen noch anoniem solliciteren tegen. Dit is iets wat gecompenseerd moet worden, door quota voor allochtonen en vrouwen in alle bedrijven met zeg meer dan 50 werknemers. Alleen op die manier maken we een kans ooit in de toekomst van dat witte-mannen-quotum af te komen, en zullen die tegenquota niet meer nodig zijn.

Doen we dat niet, dan zetten we niet alleen categorisch vrouwen en allochtonen op achterstand, we verspillen ook nog eens hun talenten, omdat we niet de beste mensen op de goede posities hebben zitten.

Discriminatie door de politie en in de media Ten tweede de politie. Het is vreselijk contraproductief dat mensen met een kleurtje zo vaak onterecht worden aangehouden op straat. Dat vervreemdt mensen ook van onze samenleving. Daarom moeten niet alleen de zogenaamde STOP-formulieren worden ingevoerd, ook agenten die zich naar collega’s of naar mensen op straat tijdens hun werk racistisch uitlaten moeten de wacht worden aangezegd. Zeker omdat er zoveel misstanden zijn in allochtone kringen, is een bevooroordeelde politie het laatste dat we kunnen gebruiken.

Ten derde het beledigen van bevolkingsgroepen, vooral op de sociale media. Te vaak krijg ik te lezen dat iemand niet zou deugen, omdat hij of zij een Marokkaan is, of dat alle Marokkanen maar in een gaskamer zouden moeten worden gezet. Dat soort uitlatingen moeten we niet tolereren. Als wij willen dat mensen met een niet-westerse achtergrond gaan integreren, dan is hen van onze samenleving afstoten het domste wat we kunnen doen.

Want wat je geeft krijg je terug: ik ben heel erg bang dat wij met een anti-islamcampagne van de afgelopen 15 jaar een generatie gekweekt hebben van jongetjes en meisjes die van onze samenleving niet verwachten dat zij beloond worden als zij hun best ervoor doen. Een deel van deze mensen zal zich daarom liever afzetten. Dat moet gestopt worden.

Ik hou niet van die cultuur Deze drie maatregelen dus, tegelijk met de hele rambam aan armoedebestrijding en onderwijs. Want veel van de problemen zijn niet zozeer specifieke Marokkanenproblemen, maar gewoon onderklasseproblemen. En als armoede goed bestreden wordt, nemen die problemen daarmee af. En dat is, sorry, nog altijd een links verhaal.

Heb ik daarmee al de onvrede opgelost? Neen. Ik snap heel goed dat er mensen zijn die dit bovenstaande gelezen hebben, en de redelijkheid er wel van inzien, maar zich toch niet prettig voelen in een buurt met 40% allochtonen, zeker zolang al die maatregelen niet genomen zijn. Mensen die ook als er geen criminaliteit, werkeloosheid en vrouwendiscriminatie van die groepen uitgaat, er toch niet graag tussen willen wonen.

Ik zelf heb die ervaring met allochtonen en allochtonenwijken niet. Ik haal mijn olijven graag op Plein 40-45, en Halal Fried Chicken doet absoluut niet onder voor zijn Amerikaanse broertje. Zeker, de meeste allochtonen, in ieder geval de allochtonen die in die wijken in hun eigen gemeenschap leven, verschillen in waarden heel erg met mij. Zij denken anders dan ik over zaken als het huwelijk, emancipatie, abortus, euthanasie, alcoholconsumptie, opvoeding en vast nog veel meer dingen. Dat speelt echter bij de aanschaf van mijn wekelijkse portie olijven geen rol. Ik kom dan vooral erg lieve mensen tegen die de Nederlandse taal een stuk minder goed spreken dan ik, maar verder vooral gewoon een winkel hebben. Tegelijkertijd worden groepjes rondhangende allochtone jongeren zeker voor een man een stuk minder bedreigend als je ze bij het passeren gewoon vriendelijk groet. Ik zou zeggen, probeer het eens.

Maar niet iedereen wil dat, en dat snap ik. Het is ook gewoon een kwestie van smaak. Maar daarvoor is er een escape. In slechts 1 op de 6 buurten van Nederland is het aantal allochtonen hoger dan 15%. En het ziet er echt niet naar uit dat dit snel gaat veranderen. De Islam is  here to stay. Wen daar maar aan. Maar het is plaatselijk, het groeit niet, en je hoeft er echt niet tussen te wonen, lieve PVV’er. Mijd die buurten gewoon als het jouw ding niet is, en je hebt werkelijk nergens last van.

Terrorisme Tenslotte het terrorisme. Om het terrorisme verder te bestrijden is het goed te bedenken waarom terroristen ons haten.

Het CDA en de VVD stonden te juichen toen George W. Bush Irak binnenviel: we weten inmiddels wat dit heeft opgeleverd. De mensen die voor de inval hiertegen stonden te demonstreren hebben helaas gelijk gekregen in hun vrees dat die inval alleen maar puinhoop op zou leveren. Wie graag gewapend landen binnenvalt moet niet gek staan te kijken dat er vroeger of later mensen zijn die ook iets vervelends terug willen doen. En dat er mensen zijn die uit die contreien wegvluchten bovendien.

Ook de westerse aanwezigheid in Saoedi Arabië en de vriendschappelijke banden met het onderdrukkende regime daar wakkert terrorisme aan, terwijl het regime nota bene de radicale islam over de grens actief financiert. Voorstellen om de banden met deze regering te verbreken komen niet van rechts, maar van links-progressieve partijen als de SP en D66, waar de VVD en het CDA zich er juist tegen verzetten. Handig in de strijd tegen het terrorisme? Het lijkt mij van niet.

Moslims worden ook kwaad op het Westen door de steun voor Israël, dat alle internationale verdragen aan zijn laars lapt. In ons land maken alleen linkse partijen zich daar zorgen over, waar rechtse partijen de banden met Israël graag aanhalen. Het westen krijgt daarop het terechte verwijt te meten met twee maten als het gaat om mensenrechten en internationaal recht.

Daarbij wordt onze aanwezigheid in het Midden-Oosten met name gedicteerd door onze olieverslaving. Een verslaving waar de rechterflank van het politieke spectrum zich als een junk aan vast blijft kampen, terwijl de schreeuw om vergroening en daarmee het onafhankelijk worden van oliedictators alleen van links komt.

Natuurlijk, islamitisch terrorisme is niet door rechts geschapen, maar het wordt wel door rechts beleid verder aangewakkerd. En reken maar dat Nederland met Wilders als premier een nog geliefder doelwit van terroristen zal worden.

Links is beter tegen islamisering dan rechts Alles bij elkaar genomen bent u kortom voor een bijdrage aan de afname van islamitische gevaar alleen bij de linkse partijen aan het goede adres. Het rechterkamp is continu aan het paniek zaaien, overdrijft de instroom, weigert om er goede maatregelen voor te geven, bezuinigt op emancipatietools en vervangt ze door symboolmaatregelen, weigert maatregelen te nemen tegen discriminatie en voert een onzuivere buitenlandagenda. Hierdoor neemt de haat tegen het westen alleen maar toe, het aantal vluchtelingen neemt toe, het aantal misstanden neemt toe.

Om de angst daarvoor te overschreeuwen komt men met recepten als allemaal staand het volkslied gaan zingen. Dat is het rechtse antwoord op de islamisering. Mijn vraag aan u: waar kiest u voor, als u zich werkelijk zorgen maakt over de islam?