Arjen Lubach en de kaasparadox: cognitieve dissonantie op het menu

Hij maakt er geen geheim van: Arjen Lubach eet geen vlees meer. In 2015 stapte hij over van team vlees naar team iets minder vlees. Sinds die tijd heeft hij meerdere items gemaakt over vlees: over de bio-industrie, de slacht, vleesnamen voor vegaproducten, vleespropaganda, kweekvlees en het meest recent over de rituele slacht.

In het item over vleesvervangers in 2021 zei Lubach: "Ik eet zelf ook geen vlees meer en mensen vragen dan 'is het vanwege het klimaat, of is dat vanwege al die verhalen over de bio-industrie', nee joh dat kan ik allemaal wel hebben, maar het kwam eigenlijk vooral door dit filmpje." Er werd vervolgens een filmpje getoond over een onsmakelijk vleesproduct. In het item over de rituele slacht drie maanden geleden zei Lubach: “Voordat we beginnen moet ik even zeggen: voor mij hoeven er überhaupt geen dieren te worden geslacht. Ik vind het verschrikkelijk. [...] "Ik persoonlijk, ik eet al jaren geen vlees meer, ik ben daar steeds radicaler in, ik overweeg zelfs bij de volgende verkiezingen geen BBB meer te stemmen.”

In een item van een paar dagen geleden over de definitie van zionisme haalde Lubach echter een voorbeeld aan dat op gespannen voet staat met het niet eten van vlees. “Ik vind het ook irritant als ze bij de kaasboer mijn kaas wegen en dan meteen op dat knopje drukken, dat ik denk: hallo hij is nog niet uitgeschommeld. Maar dat betekent niet dat ik heel Gouda haat.” 

Ik kan me haast niet voorstellen dat Lubach niet weet hoe schadelijk kaas is voor de dieren en het milieu. Er is sprake van cognitieve dissonantie: de consumptie van kaas staat haaks op zijn stellingname wat betreft vlees. Dit is een bekend fenomeen: vegetariërs nemen afstand van vlees, maar kaas is te lekker om op te geven.

Daarom bij deze nog eens de pijnlijke feiten: 95 procent van al het rundvlees in Nederland komt uit de melkveehouderij. Melk is dus zeg maar vloeibaar vlees. Het is zelfs diervriendelijker om vlees van vleeskoeien te eten dan om zuivel te consumeren, aangezien melkkoeien tot de laatste druppel worden uitgemolken. Ze moeten elk jaar een kalfje baren om de melkproductie op peil te houden. De kalfjes worden bij de moeders weggehaald en geslacht of grootgebracht als melkkoe. En uit het item van Lubach over rituele slacht werd duidelijk dat dit voor koeien nogal een lijdensweg is. Koeien hebben namelijk een extra ader in hun hals die bloed naar de hersenen voert, waardoor ze relatief lang bij bewustzijn blijven terwijl ze doodbloeden. Het is niet uit te sluiten dat de koeien die de kaas leveren voor Lubach ritueel worden geslacht. 

Wat milieu betreft: koeien stoten het broeikasgas methaan uit en zijn een voorname oorzaak van ontbossing voor veevoer. Een melkkoe eet namelijk zestig kilo voer per dag en drinkt honderd liter water per dag. 

Het zou Lubach sieren om consequent te handelen en dus te stoppen met kaas of tenminste te stoppen met grapjes over kaas. Het mag dan lekker zijn, maar kaas heeft in feite een nare nasmaak. Gelukkig is er voor de diervriendelijke kaasminnaars tegenwoordig ook vegan kaas.