De familie in Gaza: Ik beschouw de Israëli’s niet als mijn vijand

De grenzen van Gaza zijn sinds 2 maart gesloten voor humanitaire hulp. Peace SOS heeft met hulp van een Palestijnse familie drie keer voedsel en drie keer een watertruck aan de noodlijdende bevolking verstrekt. Hiervan ontvingen we video’s zodat we die kunnen delen met andere mensen. Het gaat hierbij per keer om ongeveer 500 mensen die te eten kregen en een truck bevat ongeveer 3.500 duizend liter water. Zoals ik eerder aangaf is dit geen structurele oplossing en is het slechts een lichtpuntje in het donker. De honger wordt pas echt bestreden als de grenzen geopend worden en grootschalige hulp naar binnen kan.

Aangezien ik zelf niet aanwezig ben ik Gaza, en soms wat achterdochtige gedachten heb, maakte ik me zorgen of onze giften wel goed gebruikt zou worden. Iets dat onnodig is, want de lokale familie heeft ook wel eens in mijn bijzijn gesproken met een journaliste die lange tijd in Gaza heeft gewerkt. Zij concludeerde dat het een betrouwbare familie is. Maar goed, als dergelijke gedachten me bekruipen, dan deel ik die met de familie en de penningmeester van Peace SOS. Dus ik vroeg aan de man van de familie hoe het geld besteed zou worden en of het echt wel goed terecht kwam. In een uitgebreide email aan mij, en die ik doorstuurde aan de penningmeester, verantwoordde hij de bestedingen. Via een sociaal medium berichtte hij me via een directe boodschap:

“My friend Mai.. I have to tell you something

I have lived my whole life not wishing harm to anyone. I want everyone to live well. In the past, we owned a sewing factory and we dealt with the Israelis. We had close relationships with them, as they were friends of my father’s because they worked together.

I do not consider the Israeli as my enemy. I believe that everyone has the right to live. I do not wish anyone death or exclusion. I make humanity a priority in my life. My father used to exchange greetings with the Jews on their holidays and he used to share in their joys and sorrows, and so did I. This is not only for the Israelis, but for the whole world.

My father's friends would check on us, whether they lived in Israel or abroad. […] So don't worry about the money you send, it won't go to kill or hurt anyone. You sent the money to serve and help people, and we use it for that.

I have lived my whole life without belonging to any political or military organization. I am a free person and I support my ideas and humanitarian principles. My goal is to serve people, whether in Gaza or anywhere else.”

Ik was erg geraakt door de woorden van de man van de familie. Hij is onderwijzer en veel van de kinderen die hij les gaf zijn tijdens de oorlog in Gaza vermoord. Ook verloren hij en zijn vrouw verschillende familieleden en moesten ze zelf verschillende keren vluchten. Ze vluchtten met hun twee kleine kinderen ook naar humanitaire zones die alsnog gebombardeerd werden. En nu worden ze uitgehongerd. Toch schrijft hij dat hij de Israëli’s niet als vijand ziet en niemand dood wenst.

Er zijn ook andere inspirerende Israëliërs en Palestijnen die een familielid verloren en zich desondanks inblijven zetten voor verzoening. Zoals The Parents Circle Families Forum. Ik heb erg veel respect voor hen. Zij laten zien dat we elkaar vooral als mens dienen te blijven zien. En dit opiniestuk is ook een oproep daartoe.

Onlangs werd bekend dat de Integrated Food Security Phase Classification (IPC) van de VN aangeeft dat de hele bevolking van Gaza een kritiek risico loopt op hongersnood. Het is echt alle tijd om de grenzen te openen zodat de grote humanitaire hulporganisaties de bevolking van Gaza grootschalig van hulp kunnen voorzien. De Nederlandse regering en andere westerse landen dienen hier onmiddellijk bij Israël op aan te dringen. Ook dient er spoedig een staakt-het-vuren te komen en dienen er natuurlijk geen wapens geleverd te worden. Ook dienen alle gijzelaars vrij te komen. Laten we elkaar en het leven koesteren.

Voor: Een Wereld Waarin Alle Kinderen Kunnen Spelen.