
De eerste woorden die Salama me vanochtend 9 oktober stuurde waren:
Good morning and happiness my friend May. Since yesterday I have been trying to congratulate you that the war will stop but the internet connection was very difficult. The ceasefire is expected to take effect today. We are expected to be allowed to return to Gaza (City) tomorrow or in a few days. We hope that the ceasefire agreement will be reached without any obstacles. God saved us from a war in which we almost died several times.
Samen via het uitwisselen van tekstberichten, vieren we feest. Hopelijk zijn ze eindelijk veilig nu. Ik denk ook dat God hen vele malen van de dood heeft gered. Via een andere bron uit Gaza hoorde ik in de ochtend van 9 oktober dat het staakt-het-vuren inderdaad is in gegaan. Laat dat echt zo zijn en laat de genocide niet hervat worden. Laat humanitaire hulp Gaza overspoelen. Laat de gijzelaars en mensen en kinderen die in Palestijnse gevangenissen worden vastgehouden zonder aanklacht gauw allen vrij komen. Laat er echte vrede komen in Gaza, op de Westelijke Jordaanoever en in Israël, in de hele wereld, waarbij elk mensenleven telt.
Ik feliciteer ook Yael Braudo-Bahat, co-directeur van Women Wage Peace. Women Wage Peace heeft 50.000 leden en is een grote Israëlische grassrootsbeweging voor vrede in Israël. Ze wijst me op hun officiële statement:
A morning of excitement mixed with apprehension. We wait with bated breath and follow closely to ensure this is really happening. We are waiting to see everyone embraced in the arms of their family members or returning to the land they loved. To see our soldiers getting back to their routine and to see the beginning of the rehabilitation of Gaza. We are sad for all those for whom this is too late. And above all - preparing for the continuation of the journey until the longed-for peace agreement arrives.
Het is duidelijk dat dit slechts eerste stappen zijn. Het is inderdaad heel erg verdrietig voor al die vele mensen die reeds gestorven zijn en hun familie. Ook de wederopbouw van Gaza dient plaats te vinden. Laten we er ook voor zorgen dat de stemmen van lokale vredelievende mensen in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en in Israël gehoord worden. Zij dienen samen te leven, en kennen de taal en de cultuur. Hoogleraar Séverine Autesserre geeft in haar boek The Frontlines of Peace aan dat om duurzame vrede op te bouwen er geen grootschalige dure internationale interventies plaats hoeven te vinden. Duurzame vrede betekent dat lokale inwoners in de bestuurdersstoel geplaatst worden.
Een teamlid van Peace SOS geeft aan dat er nog veel pijn en trauma is. Dat zal inderdaad ook geheeld dienen te worden. Ik ben overigens nog aan het zoeken naar ingangen om te kijken of een paar gewonde kinderen die niet in Gaza behandeld kunnen worden in Nederland behandeld kunnen worden, maar dat valt niet mee.
Kortom, er is nog een lange weg te gaan, maar er is alle reden om hoopvol te zijn. Ik hoop dat we voor elkaar zullen zorgen en de natuur. Dat we investeren in vrede via vreedzame middelen en opkomen voor de meest kwetsbaren. Hopelijk komt er gauw: Een Wereld Waarin Alle Kinderen Kunnen Spelen.
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.