De jongeren komen overal in verzet

Wie deze week ons/mij waarschuwde dat ons democratisch recht in Nederland steeds wordt ingeperkt, weet ik niet meer. Het artikel ging over het demoniseren van demonstranten door de heersende politiek en haar taalgebruik. Waardoor ons democratisch recht om ons ergens voor of tegen uit te spreken door middel van demonstraties wordt beperkt, oftewel onmogelijk gemaakt. Dat artikel zag deze ontwikkeling als gevaarlijk. En ik ben het met dat artikel eens. Macht die geen tegenmacht duldt, die verblind is geraakt door eigen hebzucht en ongevoelig is voor de mening en wensen van anderen is op den duur best gevaarlijk. Dat blijkt uit berichten vanuit Servië, Frankrijk en nu Nepal. En noem maar op. Maar laten we maar onze wegen verbinden met deze drie landen. Goed?

Als u vanuit Nederland vertrekt, hoeveel kilometers moet u maken om Frankrijk, Servië en Nepal te bezoeken? En waarom zou u dat doen? 

In mijn verhaal gaat het niet om de heerlijke Franse croissantjes en niet om de prachtige Nepalese natuur en niet over de gekke gezelligheid in Servië. In mijn verhaal gaat het om de recente ontwikkelingen die het gezicht van de volk en de macht daar hebben onthuld. 

In alle drie die landen staat de macht lijnrecht tegenover de bevolking. In Servië worden vreedzame demonstranten doodgeknuppeld door zwaarbewapende politie. Het overgrote deel van de demonstranten zijn jongeren. Scholieren en studenten. Zij zijn opgestaan tegen corruptie en de foute macht. Hulp zochten ze bij de EU. Daar bleef het stil. 

In Nepal zijn ook dergelijke jongeren, in korte broeken en mouwloze t-shirts, de straat opgegaan. Hun verzet tegen ondeugdelijke macht werd niet gewaardeerd. De macht greep hard in en heeft 20 jonge demonstranten gedood.  

Frankrijk bereidt zich voor op grote protesten van komende woensdag. Daar is het volk blijkbaar ook zat. Er heerst onvrede. Anders zouden zij het land en het eigen leven niet plat willen leggen. Ergens is de grens van tolerantie wel bereikt. Het volk kan best veel onrecht verduren, maar op een bepaald moment is de emmer echt vol. En dan gaan zij de straat op. Ook in Frankrijk heeft het onderdrukt en ontevreden volk niks meer te verliezen. Velen hebben niks en velen die meedoen aan de protesten hebben best veel, maar zij doen mee aan rechtvaardigheid en solidariteit.

Ik geloof er heilig in dat tussen demonstranten in al die landen er ook rijke en onbezorgde burgers tussen zitten. Zij staan niet op voor hun eigen belang. Maar voor de moraal. In al die landen is dezelfde strijd gaande: Deugd tegen ondeugd! 

In Nepal leed het protest gisteren tot de moord op 20 vreedzaam demonstrerende jongeren, waarop het protest uitbarstte in een extreme uitdrukking van woede en terugslag. Ministers sloegen op vlucht. Hun huizen zijn in brand gestoken. De minister van Financiën was te laat om in de helikopter in te springen en weg te vluchten. Hem heeft het volk uitgekleed en zo bloot zonder ondergoed door de straten van Nepal laten lopen. Vernedering die hij bij anderen veroorzaakte, is bij hem als boemerang teruggekeerd. 

Ik keur geen geweld goed. Laat ik dat maar vooropstellen.  Ik ben niet voor vernederingen of minachting. Integendeel. Ik geloof in mensen en in het goede van hen. 

De wereld om ons heen, en met name de machthebbers, koesteren blijkbaar andere normen en waarden. Hen gaat het om hen, niet om ons. Met hun macht kunnen zij blijkbaar onze monden dichtsnoeren. Maar tijdelijk. Het volk, en met name het volk dat niks te verliezen heeft en het volk dat trouw is aan de algemene menselijke waarden, schuwt blijkbaar niet om het eigen leven op te offeren voor een hoger, gemeenschappelijk belang. Waar wij, u en ik er straks iets aan hebben. Van Servië tot Nepal, en via Frankrijk. 

Laat demonstranten demonstreren en doodt hen niet als zij het niet eens zijn met uw belangen.