De maat is vol, stem Faber weg

Ik hecht veel waarde aan openheid, positiviteit, respect, vertrouwen, transparantie, ruimte om te zijn wie je wil zijn en vooral waardering voor mensen die zich inzetten voor de samenleving. Ik wil het graag fijn en gezellig hebben, omdat ik denk dat door het vergroten van de leefbaarheid ook de veiligheid toeneemt. Daarom vind ik ook dat je als opvoeder, docent, hulpverlener of politicus meer moet investeren in een inspireerde en hoopgevende onderstroom dan dat je met harde interventies en straffen de wereld naar je hand probeert te zetten.

Dit kabinet - en dan met name minister Faber - kiest echter steeds vaker voor een harde lijn en het zaaien van angst, het introduceren van wantrouwen en het aanwakkeren van haat. Mensen die zelden tot nooit met migranten of vluchtelingen in aanraking komen spuwen zonder schroom hun gal en zijn ongenuanceerd intolerant, onverdraagzaam en onbarmhartig. In een zoektocht naar zekerheid en veiligheid, verkleinen ze zo de leefbaarheid. Ze ontnemen de kwetsbare in onze samenleving zo het geloof en het vertrouwen in zichzelf en de ander.

De polarisatie in de samenleving neemt enorm toe. Al merkte ik daar afgelopen maand bij de verschillende iftars en Eid-al-fitr weinig van, maar mogelijk komt dat doordat ik in een bubbel werk en leef. Ik spreek en zie voor mijn werk en in mijn privéleven honderden mensen met een migratieachtergrond en kom zelden iemand tegen die voldoet aan het beeld dat dit kabinet schetst. Frustraties zijn er wel, maar dat komt dan eerder doordat dit kabinet mensen onaangepast noemt en dwarszit dan dat ze zelf intolerant of onvriendelijk zouden zijn. Racisme en discriminatie zijn schering en inslag en daardoor is de kansenongelijkheid enorm. Op dat vlak is er echt nog enorm veel werk te verzetten.

Dit kabinet ziet echter geen heil in dit werk. Integendeel. Nu wil minister Faber zelfs de lintjesregen frustreren, door mensen die zich inzetten voor vluchtelingen geen koninklijke onderscheiding toe te kennen. Zo maakt ze de inzet van vrijwilligers tot politiek. Tot symboolpolitiek wel te verstaan. Wat mij betreft is daarmee de maat vol. Laten we hopen dat de volksvertegenwoordigers haar straks wegstemmen.

Het is echt tijd voor een ander geluid. Een geluid vol hoop, vertrouwen, positiviteit en veerkracht. Een geluid dat kansengelijkheid vergroot en perspectief biedt. Dat geluid komt niet van Faber. Dat geluid komt niet van dit kabinet. Daar heb ik geen vertrouwen meer in. Een motie van wantrouwen zou daarom op z’n plaats zijn.