De ondraaglijke onwaarachtigheid van Netanyahu-supporters

Wat observaties naar aanleiding van twee recente demonstraties in Amsterdam.

In Amsterdam twee belangrijke demonstraties, achter elkaar. Eerst die van Wakker Dier dat op de Dam begon, zaterdag 4 oktober. Op Dierendag dus en tegen de agro-industrie. Zondag met veertig keer zoveel demonstranten de derde Rode Lijn, vanaf het Museumplein. Twee partijen waren op de eerste ‘demo’ duidelijk met spandoeken of vlaggen aanwezig: Partij voor de Dieren en wat minder nadrukkelijk, SP. Zondag was het omgekeerd, maar in verband met de verkiezingen belangrijk om te onthouden dat Partij voor de Dieren en SP op beide demonstraties erbij waren. 

Dus geen D66, ook niet bij Wakker Dier. Die partij had zaterdag een congres waarop haar ruk naar rechts succesvol werd veiliggesteld. Wie de Stemwijzer en het Kieskompas bekijkt, ziet dat de voormalige ‘klimaatdrammer’ Rob Jetten nu samen met de rechtse partijen meent dat internationale afspraken mogen worden genegeerd voor minder asielzoekers, dat de subsidie voor mest niet mag worden afgeschaft en fossiel mag worden geboord in de Noordzee. Mij verdroot het meest dat D66 een van haar werkelijke parels nu voor de zwijnen heeft gegooid: de halvering van de veestapel. Daar is Jettens partij nu mordicus tegen! 

Joop liet zien dat rechts-extremistische Israëlsupporters probeerden met nepnieuws de demonstratie te besmeuren via de foto van een bord: ‘May every day be October 7’. Die foto bleek vorig jaar gemaakt in Bonn. 

Op de site van de Telegraaf zag ik een bericht geciteerd dat tijdens de demonstratie ‘een schaamteloze oproep tot geweld tegen Joodse burgers en pro-Israëlische medemensen’ klonk, ‘en dat slechts twee dagen voor de tweede herdenking van de brute Hamas-slachting op 7 oktober 2023’. Beide observaties zijn als zo vaak in de rechtse socials niet correct. Op het bijgevoegde filmpje wordt niet van ‘Joden’ gesproken, maar van ‘Nazi’s’. Misschien smakeloos om judeo-fascisten zo te noemen, maar het is geen antisemitisme. 

En de Telegraaf had als nieuwsmedium moeten melden dat die herdenking al op zondag 5 oktober plaatsvond, in de Rav Aharon Schuster Synagoge. Een fraai monument, niet ver van het Museumplein, met de Israëlische ambassadeur en rechts-populistische politici onder de aanwezigen. 

Desondanks voelden wij het verschuldigde respect voor die herdenking, want de meeste Rodelijners walgen tot op de huidige dag evenzeer als de aanwezigen in de synagoge van de Hamas-slachting. Omgekeerd bleek er helaas geen respect te bestaan. Integendeel. Volgens de NRC was de enige spreker die in de synagoge refereerde aan de Rode Lijn-demonstratie, de voorzitter van de Rotterdamse Joodse Gemeenschap: de demonstranten ‘marcheren in het rood, maar niet voor de vrijlating van de gijzelaars’. Met andere woorden, wij demonstranten zijn onverschillig voor het afschuwelijke lot van de gijzelaars en hun bezorgde omgeving. 

Een gotspe, want mensen als ik zijn bijvoorbeeld juist heel solidair met de Israëlische Oktober Raad, bestaande uit familieleden van omgekomen soldaten, gijzelaars en ander slachtoffers van 7 oktober. Al twee jaar vragen die waarom het IDF pas zo laat in actie kwam en eerdere signalen van een ophanden aanval heeft genegeerd. Daarnaar weigert de Israëlische regering al twee jaar een onderzoek door een staatscommissie, tot woede van veel Israëliërs. Netanyahu vindt het te vroeg voor een onderzoek omdat de oorlog nog gaande is en hij wil bovendien eerst wetswijzigingen opdat hij meer invloed heeft op de samenstelling van de commissie. De dappere Oktober Raad blijft vechten voor een onafhankelijke staatscommissie. Als roependen in de woestijn. Want Joden als zij bestaan niet in de wereld van de Rav Aharon Schuster, de Israëlische ambassadeur en onze rechts-populistische politici.

In de ogen van al deze Netanyahu-supporters ging de Rode Lijn-demonstratie natuurlijk in het geheel niet om Palestijnen en genocide, maar louter als voorwendsel om Joden – zij spreken liever van ‘joden’ - en Israëliërs te discrimineren. Dan zijn uiteraard Palestijnse vlaggen, sjaals en watermeloenen geen uiting van solidariteit met de slachtoffers van genocide, maar van onvervalst antisemitisme. Op nu.nl vertelde onlangs een aantal orthodox-joodse studenten dat zij zich steeds onveiliger voelden door ‘Pro-Palestijnse stickers en docenten met een keffiyeh. Dat gevoel dient de Amsterdamse universiteit vanzelfsprekend serieus te nemen, maar zich tegelijkertijd te distantiëren van hun observatie dat het om antisemitisme gaat.

Want in de pro-Israël-polarisatie op de sociale media worden de gevoelens van deze studenten direct vertaald in bewijzen van laaiend antisemitisme. Net als de reacties op het nepnieuws dat de Telegraaf citeerde. Samenvattend: de Rodelijners moeten worden gedeporteerd of erger. Media en politici moeten alert zijn op dit soort escalaties.

Een rechts-populistische politicus als Caroline van der Plas, die volgens een studentenactiegroepje als zionist niet welkom is op de Radbouduniversiteit, blaast vanwege die kritiek haar praatje af omdat zij zich ‘niet veilig voelt’. Een modelvoorbeeld van rechts-populistische escalatiepolitiek. De Radbouduniversiteit is uiteraard volkomen toegerust om ook een totale zionist als Lientje een veilig debat te garanderen. Maar Van der Plas gebruikt hier het hondenfluitje van Netanyahu-supporters: ‘tegenstanders van zionisme zijn potentieel gewelddadige antisemieten’. 

De ondraaglijke onwaarachtigheid van Netanyahu-supporters, Joodse en niet-Joodse, bleek onlangs bij werkelijk ondubbelzinnige uitingen van antisemitisme tijdens de fascistische rellen in Den Haag, 20 september. Die werden door de rechts-populistische coalitiepartijen VVD en BBB formeel gebagatelliseerd als een vorm van voetbalvandalisme. 

Maar er was onlangs toch ook sprake van een expliciet antisemitisme? Gelukkig bleken er organisaties bereid aangifte te doen tegen deze relmakers. Onder hen uiteraard Jaap Hamburgers onvolprezen Een Ander Joods Geluid. Overigens, waarom ontbraken CIDI, het Centraal Joods Overleg en andere organisaties uit hun veel geroemde Joodse Gemeenschap bij deze aangifte?  

Helaas is het antwoord op deze vraag gemakkelijk te vinden.