De opportunistische politieke zwerftocht van Femke Zeedijk, oud-Kamerlid voor NSC

Over het algemeen heb ik weinig behoefte om columns te wijden aan individuele politici, tenzij ze opvallend de media opzoeken. En laten we eerlijk zijn: als media-aandacht een Olympische sport was, stond Femke Zeedijk, die in november opstapte als Kamerlid van NSC, nu glunderend op het hoogste podium. Haar uitgebreide zelfreflectie (zoals haar huidige LinkedIn-profieltitel vermeldt) had beter kunnen heten: “leven van een riante wachtgeldregeling van een partij waar ik inmiddels geen lid meer van ben”.

De afgelopen weken hebben we haar kunnen bewonderen in het FD, bij NPO Radio 1 en waarschijnlijk binnenkort ook in Heel Holland Bakt als gastjurylid, als ze nog een platform vindt om haar verhaal te vertellen. Maar haar interview bij NPO Radio 1 was voor mij de druppel om toch aandacht te geven aan deze charlatan—want ja, zelfs bij beschaafde partijen als D66 duiken ze op.

De “D66-politica” die dat eigenlijk nooit was
Voor iemand die zich vorig jaar als 'D66-politica' presenteerde bij haar overstap naar NSC, heeft Zeedijk een verrassend beperkte politieke erfenis bij D66. In 2014 stond ze op plek 6 van de lijst van D66 in de gemeente Geldrop-Mierlo (een gemeente van 40.000 inwoners). Ze werd met 101 stemmen niet gekozen—D66 haalde drie zetels, en ze kwam niet eens in de buurt van de drempel voor een voorkeurszetel.

Op haar LinkedIn-pagina staat dat ze tussen mei en november 2014, voor een totaal van effecteif vijf maanden (2 maanden van het zomerreces) als vervangend raadslid in de gemeenteraad heeft gezeten. Tot zover haar politieke “carrière” bij D66.

Maar een paar jaar later—hupsakee—belandde ze op plek 12 van de NSC-lijst en werd ze tóch Tweede Kamerlid. Opportunisme? Misschien. Omtzigt-fan? Zeker. Maar dat maakt haar reis door de politieke jungle niet per se ongeloofwaardig. Tot ze zelf begon te praten.

Een ongeloofwaardig afscheid
Ze heeft de afgelopen weken uitvoerig uitgelegd waarom ze de NSC-fractie verliet. Volgens haar was het vertrek van staatssecretaris Achahbar de druppel. Niet omdat het kabinet met de PVV regeert. Niet vanwege fundamentele politieke verschillen. Maar omdat het ten koste ging van de diversiteit in het kabinetsteam.

Even serieus: dit is je rode lijn? Niet het feit dat NSC samenwerkt met PVV-bewindslieden? Niet het feit dat Omtzigt nauwelijks leiderschap toont? Niet de politieke chaos in Den Haag? Nee, het vertrek van één staatssecretaris was voor haar hét moment om op te stappen.

Dat is opvallend, zeker als je bedenkt dat de staatssecretaris in kwestie zelf niet zo vaak de media heeft opgezocht als Femke Zeedijk. Maar Femke moest en zou haar vertrek breed uitmeten. En waarom?

Van NSC-Kamerlid naar D66 in Eindhoven
Laten we de tijdlijn eens bekijken. In 2023: ze presenteert zichzelf als D66’er die overstapt naar NSC. In 2024: ze verlaat NSC en wordt wéér lid van D66. In 2026: ze wil actief worden voor D66 in Eindhoven. Je hoeft geen doorgewinterde politicoloog te zijn om te begrijpen dat haar media-optredens niet gaan over principes, maar over haar volgende carrièrestap. Met andere woorden: dit hele circus is niets anders dan een slimme campagne om straks op de D66-lijst in Eindhoven te komen.

Probleempje: als je in Geldrop-Mierlo op plek 6 stond en niet werd gekozen, moet je niet rekenen op een hoge plek op de lijst in Eindhoven. En laat het nou zo zijn dat ik de huidige D66-lijsttrekker en fractievoorzitter in Eindhoven goed ken. Ik kan me niet voorstellen dat zij deze charlatan op hun lijst zet.

Hoe dom denkt ze dat kiezers zijn?
Als je in 2024 nog achter het programma van NSC stond —een partij vol rechtse, conservatieve CDA’ers die het CDA te progressief vonden— hoe stap je dan, zonder enige serieuze reflectie, in 2025 gewoon weer D66 binnen? Denk je echt dat kiezers zo dom zijn?

D66 in Eindhoven mag Zeedijk met open armen ontvangen, maar als ze een beetje zelfrespect hebben, zeggen ze: “Neem even een paar jaar écht de tijd voor zelfreflectie”. Ga lekker terug naar het bedrijfsleven. Buiten de politiek. En als ze over een paar jaar dan wéér besluit politiek actief te worden? Prima. Maar de kans is groter dat ze tegen die tijd bij een nieuwe opportunistische partij opduikt. Want één ding heeft Femke Zeedijk ons wél geleerd: partijlidmaatschap is voor haar geen ideologische keuze, maar een carrièrestap.

Mevrouw Zeedijk, u bent intelligent, ambitieus en een goede spreker. Maar u heeft óók laten zien dat u geen principiële politicus bent, maar een politieke nomade die zich aansluit bij partijen waar uw kansen het grootst zijn. Wilt u serieus genomen worden? Neem een paar jaar afstand. Werk in de samenleving. Toon échte zelfreflectie. Want op dit moment is uw geloofwaardigheid even fragiel als het partijprogramma van NSC.

Tot die tijd wens ik u veel succes. Misschien kunt u zich alvast oriënteren op de volgende partij om lid van te worden. Want laten we eerlijk zijn: we weten allemaal dat D66 niet uw laatste halte zal zijn.