De verjaardag van een massamoordenaar moet niet gevierd worden

Gefeliciteerd met je 151 ste verjaardag! Op 22 april publiceerde het Instagram-account van jongerenpartij ROOD een bericht ter ere van massamoordenaar Vladimir Lenin, een ‘grote inspiratiebron’ die hen vandaag de dag een leidraad biedt voor hun socialistische strijd. Waar er bij de JFVD terecht publieke verontwaardiging ontstond na het uitlekken van fascistische appjes blijft het na de post van ROOD stil. Deze stilte is het gevolg van een blinde vlek in Nederland: onwetendheid over het communisme.

Laptopstickers met hamer en sikkel en T-shirts met quotes van Lenin: het is ‘woke’ om communistisch te zijn. Nederlandse communisten wringen zich in onmogelijke hoeken om theorie los te knippen van praktijk, maar juist de praktijk van totalitaire systemen moet serieus genomen worden. Zo schreef onze jarige job in 1918 : “[…] We need to set an example. You need to hang – hang without fail, and do it so that the public sees – at least 100 notorious kulaks, the rich, and the bloodsuckers. Publish their names. Take away all of their grain. Execute the hostages – in accordance with yesterday’s telegram. This needs to be accomplished in such a way that people for hundreds of miles around will see, tremble, know and scream […].”

Mijn moeder groeide op in Polen toen het een kolonie van Rusland was. ‘Gekoloniseerd’ wordt in Nederland nooit in communistische context gebruikt. Bevrijd klinkt mooier, of desnoods bezet. Terwijl West-Europa de vrijheid vierde, werden in Polen concentratiekampen hergebruikt als gevangenissen. Mijn familie stond urenlang in de rij voor brood. Mensen verdwenen spoorloos, of werden vermoord. Kritische stemmen zijn gevaarlijk voor een communistische staat die onder het mom van gelijkheid ieder met de grond gelijk maakt.

Voor de Russische boeren van de 20 e eeuw leek het communisme een weg naar vrijheid. Ze konden niet weten dat het zou leiden tot één van de grootste door mensen veroorzaakte hongersnoden ooit. Waar de uitkomst voor hen onbekend was, hebben wij toegang tot de resultaten. De geschiedenis van het communisme is onlosmakelijk verbonden aan concentratiekampen, marteling en censuur. Overal waar het geïmplementeerd is bleek het een gefaald experiment.

Na het bericht van ROOD was ik boos en verdrietig. Het is pervers om massamoordenaars te vieren en een revolutie te verheerlijken waar je niet bij was. Voor de levende slachtoffers is dit pijnlijk. Dit is recente geschiedenis! In Polen streden ‘verdoemde soldaten’ na de Duitsers tegen de Russen. De laatste soldaat, Józef Franczak, werd in 1963 vermoord. Zijn afgehakte hoofd werd van huid en haar ontdaan om als anatomisch model te dienen op een universiteit. In 2014 werd hij geïdentificeerd. Nog steeds worden er massagraven gevonden en als mijn familie niet gevlucht was hadden ook zij misschien in zo een graf gelegen.

Aan de communisten die in de verdediging schieten wanneer ze geconfronteerd worden met waarheid in plaats van propaganda raad ik het lezen van getuigenverslagen en geschiedenisboeken aan. Bijvoorbeeld het meesterwerk The Gulag Archipelago door Nobelprijswinnaar Aleksandr Solzjenitsyn. Het communisme is inherent totalitair: voor een herverdeling van kapitaal moet het eerst met geweld worden afgepakt en de resulterende dictaturen vallen onder de bloederigste in de geschiedenis. Communisme kan nooit rechtvaardig zijn, want rechtvaardige dictaturen bestaan niet.

Ik geloof dat veel Nederlandse communisten het hart op de juiste plek hebben, dat ze de wereld willen verbeteren. Idealistische studenten zoeken hun inspiratie op de verkeerde plekken. Zo zijn sommige leden van ROOD lid van het Communistisch Platform, dat oproept tot een gewapende communistische opstand in Nederland. Dit maakt mij bezorgd. Ik begrijp kritiek op het kapitalisme: er valt veel te zeggen over massaproductie, de bio-industrie, vervuiling en meer. Maar het kapitalisme kan bekritiseerd worden zonder terug te grijpen naar een kwaadaardige ideologie of massamoordenaars te vieren.

In het Nederlandse onderwijs moet meer aandacht komen voor de gevaren van het communisme. De rol van docenten mag niet onderschat worden. Ondanks dat het communisme in de 20 e eeuw alleen al verantwoordelijk was voor miljoenen moorden, wordt het vooral gesteund door academici en intellectuelen: mensen die verliefd zijn op theorie en de praktijk vermijden. In het geval van gevaarlijke ideologieën moet juist de realiteit meegenomen worden in de analyse, om radicalisering te voorkomen. Over het communisme moet net zo onderwezen worden als over het fascisme. De blinde vlek moet worden weggegumd, de oogkleppen afgedaan. Alleen zo kunnen wij echt leren van de geschiedenis.