De vrouwenhaters van de SGP maken me ziedend

Met afschuw keek ik naar de recente campagne van de SGP over abortus. Het optreden van fractievoorzitter Chris Stoffer bij Eva Jinek deed mijn maag omkeren. De mensen die met hun geveinsde liefdadigheid bij abortusklinieken staan te demonstreren, maken mij ziedend.

Deze refo’s openen openlijk de aanval op onze vrijheden, in dit geval de vrijheid van vrouwen. Hun morele kruistocht laat opnieuw zien hoe belangrijk het is dat we opkomen voor feministische waarden, juist in deze tijd. Het recht op zelfbeschikking is niet onderhandelbaar; het is bevochten, niet gekregen. Conservatieven mogen dat nooit van ons afnemen.

De SGP, de zogenaamd “milde” ChristenUnie, maar ook de vrouwenhaters van Forum voor Democratie lijken vastbesloten om de tijd terug te draaien. Vrouwen terug naar het aanrecht, geen baas meer in eigen buik, dát is het Nederland dat zij voor ogen hebben.

En het blijft niet bij abortus. Ook het recht op euthanasie staat onder druk. Volgens deze brengers van het Woord van God moeten mensen lijdend sterven, wegzakken in de pijn of hun dierbaren niet meer herkennen. Vertel mij: in welke wereld noemen we dat barmhartigheid? In welke wereld is een God die dat verlangt “algoed”? Het is ronduit hypocriet.

Vrijheid betekent dat je zélf mag kiezen. Wie geen abortus wil of een natuurlijke dood verkiest, prima, dat is je goed recht. Maar deze barmhartige Samaritanen willen de keuze voor iedereen afpakken. Ze willen bepalen wat wij met onze eigen lichamen doen.

Wat mij ook opvalt: ze halen er vaak drogredenen bij die niets met geloof te maken hebben. Ze doen alsof abortus geen weloverwogen keuze is, alsof vrouwen er meestal spijt van krijgen, allemaal onzin, zo blijkt uit onderzoek van kenniscentrum Rutgers. De enige reden dat ze er écht tegen zijn, is hun boekje. Een boekje van drieduizend jaar oud. Tja, ieder z’n ding.

Maar de grootste misvatting is dat als je abortus verbiedt, het niet meer gebeurt. Nee, Chris, Mirjam en Lidewij: als je het verbiedt, stuur je vrouwen terug naar donkere achterafkamertjes en breinaalden. En dát is pas onbarmhartig.

Daarom is het belangrijk dat we ons blijven uitspreken. Onze keuzes mogen niet voor ons genomen worden door predikanten of politici. Dat is niet alleen onrechtvaardig, er is ook al keihard voor gestreden door generaties. Wij laten ons de vrijheid door niemand ontzeggen en al helemaal niet door Chris fucking Stoffer.