Depressiecampagne

Deze maand is het al weer een jaar geleden dat Joost Zwagerman overleed. Zouden er nog veel mensen zijn die regelmatig aan hem denken? Ik hoop het, want het was een bijzondere en getalenteerde man, en ook nog eens een vriendelijk mens. Zijn niet geringe levenslust legde het op een kwade dag in september 2015 af tegen een zware depressie, de uitkomst is algemeen bekend.

Dat zelfdoding de uiterste consequentie kan zijn van een depressie weten inmiddels veel mensen wel, maar dat veel depressieve mensen (gelukkig) nooit zullen besluiten om een einde aan hun leven te maken is al minder bekend. En dat depressie geen karakterzwakte is, en dat veel mensen die er aan lijden ook heel getalenteerd zijn, dat weten ook te weinig mensen. En dat het een ziekte is die in toenemende mate jongeren en jonge vrouwen treft is ook volstrekt onvoldoende bekend.

Om iets meer te doen dan de zoveelste beroemdheid die door zelfdoding om het leven komt te herdenken, besloten mijn collega Esther van Fenema, patiënt advocaat Mariëlle Horsting en ik om een Depressiegala te organiseren. Dat kreeg in januari jl. veel aandacht, en minister Edith Schippers, die het gala opende, kondigde een publiekscampagne aan, waarbij wij haar zouden moeten/mogen adviseren. Inmiddels hebben we een professionele organisatie opgetuigd, de Mental Health Foundation, en vanaf heden is de campagne er.

Nog voor de lancering is de Hollandse commentaarziekte al weer uitgebroken. Depressie is te beperkt, de aandacht die er nu al voor is zou voldoende moeten zijn, de ego’s van de initiatiefnemers zijn te groot, enzovoort. Vooral dat van die ego’s is natuurlijk terecht opgemerkt, maar aan de andere kant: is het nu echt geen onderbelicht probleem, die jonge mensen die zich geen raad weten met hun sombere gevoelens, die in stilte lijden, zonder zich te beseffen dat een depressie een behandelbare ziekte is?

Iedere week wordt er bij mij thuis aangebeld door een collectant van de Nierstichting, het KWF of de dierenambulance. Nooit door iemand die geld wil om psychische stoornissen beter te onderzoeken en/of behandelen.

Vrijwel nooit zie je grootschalige initiatieven waarbij aandacht voor psychische ziekten centraal staat. Terwijl dat echt dringend gewenst is als je naar de aantallen mensen kijkt die er door getroffen worden. Niets doen is op een gegeven moment domweg geen optie meer. Dat het geld voor de jeugdpsychiatrie in veel gemeenten op is, is geen reden om geen oog te hebben voor jongeren met psychische klachten. Of wel dan?

De publiekscampagne gaat jaren lopen, wat u de komende weken voorbij ziet komen is nog maar een begin. We hopen de kennis te vergroten en het gesprek over psychische ziekten te vergemakkelijken. Klinkt simpeler dan het is, en kan naar uw smaak ongetwijfeld beter dan wat u te zien krijgt. Maar niet eens een poging wagen zou erger zijn, dan ga je stilzwijgend akkoord met de opmars van een nieuwe volksziekte, die vooral jonge mensen treft…

Ik weet zeker dat niet alleen Joost Zwagerman, maar ook alle andere mensen die niet wisten hoe ze verder moesten leven dit initiatief zouden hebben ondersteund. Sta op tegen depressie, praat er over!