Dit is waarom we ons ook in Nederland zorgen moeten maken

Zijn genocide en etnische zuivering ook voor onze politiek leiders niet simpelweg een eenvoudige, zakelijke belangenafweging geworden? Zoals ons trans-Atlantisch slavernijverleden eveneens was gestoeld op gewetenloze zakelijke overwegingen?

Ik begon dit artikel met een alinea over de alsmaar toenemende globalisering van de popmuziek, een thema dat in relatie staat tot mijn vakgebied. Maar net als bij eerdere pogingen om weer eens andere thema’s dan Israël/Palestina aan te snijden, liep ik ook nu weer vast. Want telkens worden er door Israël en de internationale gemeenschap weer nieuwe rode lijnen overschreden, waardoor het voor mij onmogelijk blijkt om Israëls weerzinwekkende misdaden in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever uit mijn hoofd te krijgen.

Bovendien merk ik dat we ons ook in Nederland langzamerhand echt zorgen moeten gaan maken nu de internationale rechtsorde als een kaartenhuis in elkaar stort.

Het prijskaartje van etnische zuivering

Na ruim 21 maanden van barbaarse horrormisdaden, met ook deze maand weer geregeld rond de honderd door Israël vermoorde Palestijnen per dag, kondigde Israëls minister van Defensie Katz recentelijk voorbereidingen aan voor die Endlösung; het zuidelijke Rafah moet worden schoongeveegd om ruimte te maken voor een concentratiekamp voor zoveel mogelijk nog in leven zijnde inwoners van Gaza. Om dat concentratiekamp binnen te komen, moeten de Palestijnen wél eerst een veiligheidscontrole ondergaan. Eenieder die weigert, zal worden beschouwd als Hamas. Met andere woorden, wie weigert zal worden kaltgestellt.

En wat zijn de plannen voor de Palestijnen die tóch het kamp ingaan? Eigenlijk zijn er maar twee opties: verblijven in een onleefbare apocalyptische omgeving waar de dood nooit ver weg is; of je laten deporteren - over zee óf via Egypte.

Toch is het de vraag of het kamp er gaat komen, want premier Netanyahu vindt het allemaal veel te duur. Hij eist een sneller en goedkoper plan voor de deportatie van Palestijnen uit Gaza. Onder de projectnaam Aurora becijferde de Boston Consulting Group namelijk een nogal hoog prijskaartje; volgens mediaberichten bedragen de kosten bij een half miljoen deportaties een kleine 9000 dollar per persoon, wat neerkomt op een totaalbedrag van ver over de 4 miljard.

Inmiddels doet de Boston Consulting Group er alles aan om de mediaberichten over haar berekening van de kosten van etnische zuivering te downplayen; er zouden slechts twee partners zonder toestemming aan de doorrekening hebben gewerkt en inmiddels uit hun functies zijn ontheven. 

Maar dat er binnen de Boston Consulting Group mensen zijn die blijkbaar geen morele bezwaren zagen tegen het berekenen van de kosten van etnische zuivering, geeft toch vooral aan hoe genocide en etnische zuivering in de westerse wereld opnieuw mainstream zijn geworden. Want deze misdaden tegen de menselijkheid blijken simpelweg te zijn verworden tot een kille, zakelijke rekensom, vergelijkbaar met de wijze waarop nazi-Duitsland het vergassen van joodse Europeanen in de vernietigingskampen zag als de snelste en voordeligste ‘oplossing’ voor die Judenfrage. Inmiddels ben ik benieuwd welke goedkopere ‘oplossing’ premier Netanyahu binnenkort uit de hoge hoed zal toveren.

Genocide en etnische zuivering als zakelijke belangenafweging

De kille, zakelijke kostenraming door werknemers van de Boston Consulting Group is misschien wel kenmerkend voor de houding van de gehele westerse wereld. Want zijn genocide en etnische zuivering met Palestijnen als slachtoffer ook voor Europa’s politiek leiders niet simpelweg een eenvoudige, zakelijke belangenafweging geworden? Zoals ons trans-Atlantisch slavernijverleden eveneens was gestoeld op gewetenloze zakelijke overwegingen?

Is Nederlands forse investering in de aanschaf van Israëlische wapens dus júist zo’n ‘verantwoorde investering’ omdat deze wapens uitgebreid zijn getest op Palestijnse kinderen en baby’s? Is dat werkelijk hoe onze regeringspartijen denken? Want ná het uitbreken van de Gaza-oorlog op 7 oktober 2023 kocht Nederland voor bijna een miljard euro aan Israëlische wapens, meldde NRC al vorig jaar november. Bedenk daarbij dat Israëlische wapenfabrikanten ook nog eens ongegeneerd promotionele videobeelden gebruiken van de met hun wapens op het Palestijnse volk gepleegde oorlogsmisdaden.

Hoe dan ook, een ruime meerderheid van het Nederlandse parlement blijkt geen morele bezwaren te hebben tegen genocide en etnische zuivering. Men blijft immers goedkeuring geven aan het ook door Nederland financieren van deze barbaarse misdaden via grote wapenaankopen in Israël, het niet tegenhouden van wapenleveranties aan Israël (bijvoorbeeld via de Rotterdamse haven) plus het handhaven van andere voor Israël gunstige handelstransacties. Zo is de Europese Unie zowel Israëls grootste investerings- als handelspartner, lazen we in de Volkskrant. Van de investeringen in Israëls economie loopt maar liefst 49 miljard euro via Nederland, grotendeels via de Amsterdamse Zuidas. Daarmee is Nederland financieel de belangrijkste aanjager van Israëls oorlogseconomie.

Het Nederlandse parlement legt Israël dus geen strobreed in de weg bij het plegen van de meest weerzinwekkende misdaden van deze eeuw. 

De internationale rechtsorde is op sterven na dood

Na de door westerse landen goedgekeurde Israëlische aanval op Iran en de daaruit volgende Iraanse tegenaanvallen, bleken de schuilkelders in Israël niet voor iedereen toegankelijk. Zo zagen we beelden voorbijkomen waarop was te zien hoe Thaise en Indiase gastarbeiders plus (uiteraard) Palestijnen de toegang tot de schuilkelders werd ontzegd. Ook bleek de schuilkelder verboden terrein voor een christen-Oekraïense vrouw. Toeval? Misschien.

Maar dat juni 2025 de dodelijkste maand voor Oekraïense burgers was sinds de start van de Russische inval in Oekraïne, is waarschijnlijk géén toeval. Nu Rusland ziet dat de westerse wereld helemaal niets geeft om het oorlogsrecht en andere elementaire mensenrechten, voelt Rusland geen enkele belemmering meer om de oorlog tegen Oekraïne, voor zover men daartoe in staat is, verder op te voeren.

De steun van Nederland en andere westerse landen aan Israëls oorlogsmisdaden schept nadrukkelijk een precedent. Het simpele feit dat de westerse wereld het internationaal recht bij het grofvuil heeft gezet, sterkt de Russische leiders in hun criminele streven om alle remmen los te gooien in hun oorlog tegen Oekraïne. Maar ook voor ándere landen zullen er voortaan minder belemmeringen zijn om de meest elementaire mensenrechten met voeten te treden nu de westerse wereld er willens en wetens voor heeft gekozen de internationale rechtsorde als een kaartenhuis in elkaar te laten storten.

Zo hadden Italië, Frankrijk en/of Spanje het in hun luchtruim vliegende regeringsvliegtuig van de Israëlische premier Netanyahu - onderweg naar en vanuit de Verenigde Staten - niet alleen kúnnen, maar nadrukkelijk ook móeten onderscheppen. Dat deze EU-landen daar niet toe zijn overgegaan komt vooral doordat het Internationaal Strafhof en het Internationaal Gerechtshof inmiddels niet meer alleen worden ondermijnd door de Verenigde Staten, maar evenzeer door talloze andere westerse landen.

Het internationaal recht is dus op sterven na dood - het bestaat nog slechts op papier.     

Is de vrijheid van meningsuiting het volgende slachtoffer?

“Meer dan 70 Britse aanhangers van verboden terreurorganisatie Palestine Action opgepakt” kopte het AD onlangs. De aanhalingstekens bij ‘terreurorganisatie’ ontbraken, terwijl we toch echt allemaal weten dat Palestine Action weliswaar een luis in de pels is voor de Britse autoriteiten die Israël willen blijven voorzien van wapens voor hun vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen, maar in helemaal niets een terroristische organisatie. Het aanrichten van materiële schade aan een wapenindustrie die genocide mogelijk maakt is weliswaar strafbaar, maar geen terrorisme.

Dat onder meer Engeland, Duitsland, Frankrijk en de Verenigde Staten actievoerders tegen oorlogsmisdaden criminaliseren, zien we overigens al sinds eind 2023. Burgers worden zelfs al opgepakt voor het zwaaien met een Palestijnse vlag, het dragen van een keffiyeh of het tonen van symbolen als de watermeloen. In de Verenigde Staten wordt mensen vanwege hun mening de toegang tot het land ontzegd, het land uitgezet, de gevangenis ingegooid of hun universitaire diploma ontnomen. En dat allemaal onder druk van politici die hun uiterste best doen om de criticasters van door Israël gepleegde misdaden monddood te maken met ongefundeerde beschuldigingen van Jodenhaat.

Maar er is meer. Voorheen gerespecteerde media-instituten zijn door het ijs gezakt met framing, halve waarheden en gehele onwaarheden, plus het simpelweg in de doofpot stoppen van nieuws dat onwelgevallig is. Zo ligt ook de ooit zo gerespecteerde BBC van binnenuit zwaar onder vuur vanwege journalistiek falen in de berichtgeving over Israël/Palestina.

Dat in Nederland de vrijheid van meningsuiting eveneens onder druk staat zien we niet alleen aan de wijze waarop soms wordt opgetreden tegen demonstranten; we zien het eveneens aan de redactionele keuzes van de talkshows bij NPO, RTL en Talpa. Hoewel de door Israël gepleegde genocide en etnische zuivering de waarschijnlijk grootste horrormisdaad van deze eeuw is, blijkt het zelden een thema waar in onze talkshows uitgebreid op wordt ingegaan. En gebeurt dat wél, dan worden de Palestijnse perspectieven - uitzonderingen daargelaten - overwegend genegeerd.

Wat ik me daarbij vooral afvraag: wat máákt nu eigenlijk dat onze talkshowhosts het zo noodzakelijke gesprek over de Nederlandse rol in de genocide op het Palestijnse volk consequent uit de weg blijven gaan? Is het de politieke druk? Is het de angst voor nóg meer bezuinigingen door ons rechtse parlement? Want de vraag wáárom het onze politiek verantwoordelijken in onze talkshows zó verschrikkelijk makkelijk wordt gemaakt, wordt eigenlijk nooit beantwoord.

Geen enkele politiek verantwoordelijke werd bij een van onze talkshows en nieuwsprogramma’s ooit het vuur na aan de schenen gelegd over de weigering maatregelen te nemen die de druk op Israël vergroten om een einde te maken aan de meest weerzinwekkende misdaden van deze eeuw. Het moet voor politici heerlijk zijn om bij Jeroen Pauw, Eva Jinek, Welmoed Sijtsma, Sven Kockelmann of Humberto Tan aan te schuiven in de wetenschap dat ze met het grootse gemak van de wereld hun propagandaverhaaltjes met de kijkers kunnen delen. Moeilijke vragen over genocide, dáár hoef je je bij Jeroen, Eva, Welmoed, Sven, Humberto en hun collega’s absoluut geen zorgen over te maken!

Vandaag vallen alle zekerheden weg

Wie had er ooit rekening mee gehouden dat het op 4 en 5 mei uitgesproken ‘nooit weer’ een leugen zou blijken te zijn? Ik beslist niet. Hoe had ik ooit kunnen bedenken dat Nederland en de westerse wereld anno 2025 genocide en etnische zuivering in de praktijk salonfähig zouden maken? Dat we deze misdaden tegen de menselijkheid actief zouden steunen met wapenleveranties en het investeren in Israëls oorlogseconomie? 

Nu de genocide op het Palestijnse volk ongestraft en met impliciete steun van de meerderheid van de Tweede Kamer mag gebeuren, vragen verschillende biculturele gesprekspartners in de focusgroepen van mijn bureau zich zélfs af of zíj misschien de volgende zijn. Want de straffeloosheid waarmee Israël ook van Nederland al meer dan 21 maanden haar misdaden tegen de menselijkheid kan plegen, heeft simpelweg impact op de gemoedsrust van sommige Nederlanders, zeker van hen - maar niet alleen - met een islamitische achtergrond.

Ik weet, het klinkt allemaal als een absurde gedachte. Maar nu álle belemmeringen voor het plegen van de meest weerzinwekkende oorlogsmisdaden zijn verdwenen, en we bovendien in een tijd leven waarin diverse Nederlandse politici zich laten beïnvloeden door de jacht op migranten die de Amerikaanse regering is gestart, begrijp ik héél goed dat bij sommige mensen gevaren die ze ooit voor volstrekt onmogelijk hadden gehouden, nú opeens serieus worden genomen.

Want laten we eerlijk zijn: alle ooit zo vanzelfsprekende zekerheden zijn weggevallen. Het ‘nooit weer’ is een leugen gebleken. Verschillende van onze NAVO-partners nemen zelfs actief deel aan Israëls genocidale misdaden. En grote multinationale ondernemingen financieren deze horrormisdaden óf verdienen er juist fors aan via wapenleveranties. Zie alleen al hoe Amerikaanse techbedrijven het Israëlische leger ondersteunen met de meest geavanceerde AI-technologie.

In de wetenschap dat de toekomst van onze wereld bij een groot deel van de huidige politieke generatie absoluut níet in veilige handen is, vrees ik dat we ons ook in Nederland langzamerhand écht zorgen moeten gaan maken.