Dit wordt een strijd van decennia

Ditmaal was Engeland aan de beurt. In de foyer van de Manchester Arena bracht een zelfmoordterrorist een zware spijkerbom tot ontploffing, direct nadat Ariana Grande haar concert had beëindigd. Zij vindt haar fans vooral onder tieners en kinderen. Die waren dan ook massaal op hun idool  afgekomen. De Manchester Arena kan twintigduizend bezoekers aan.

Opnieuw is duidelijk geworden hoe kwetsbaar onze samenleving is en hoe goedkoop het is om een schokkend bloedbad aan te richten wanneer je bereid bent de bom zelf te gaan brengen. Het gebruik van fanatici is kostenefficienter dan de inzet van drones en bemande vliegtuigen.

De aanslag heeft een zwaar ideologische component: Ariana Grande vertegenwoordigt met haar hits en haar persoonlijkheid alles wat geloofsfanatici verafschuwen. Zij staat voor het soort vrijheid en blijheid  dat het westen als een soort waarmerk aan de wereld laat zien. Het feit dat zoveel kinderen het concert bezoeken, was wellicht voor de terrorist(en) een extra reden om juist daar een bloedbad aan te richten. De media van IS roepen al maanden geestverwanten op om als reactie op de bombardementen door westerse luchtmachten de steden van Europa en Amerika een proefje te geven van eigen medicijn. Alsof het de westerse luchtmachten erom te doen is met hun drones en hun F16‘s zoveel mogelijk onschuldige burgers te treffen. Dit is zo’n proefje. Er is nog een derde boodschap: wij kunnen toeslaan waar wij willen wanneer wij willen. Net als jullie. We doden jullie kinderen. Wij vergieten bloed daar waar door een hoer van Babylon jullie eigen zondes aan jullie kinderen worden geleerd.

In dit vroege stadium – ik schrijf deze regels tussen twee en drie uur in de vroege nacht van 23 mei – kunnen we de volgende eerste conclusies trekken.

We zitten zelf dag en nacht in de disco maar we houden de rest van de wereld het liefst dom en arm. DAAROM worden onze feestjes verstoord. Nogmaals, niet voor U maar voor de tragen van begrip: zo komt dat op een  fors deel van de mensheid over. Het is een vulgair marxistische opvatting   om daar tegenin te brengen dat veel terroristen home grown blijken of  kinderen uit bevoorrechte families zoals de daders van nine eleven. Gewelddadige revolutionairen blijken – dat leert de geschiedenis – vaak  genoeg niet zelf onderdrukten of ontrechten te zijn te zijn maar mannen en vrouwen die zich als hun zaakwaarnemers opwerpen. Dat was zo met het extreemlinkse terrorisme van de jaren zeventig. Dat is nu weer zo. Om te winnen zal het westen in ieder geval niet alleen zijn levensvreugde maar ook zijn rijkdommen met de rest van wereld moeten delen. Het betekent dat de mooie praatjes over het scheppen van werk en welvaart buiten onze grenzen omgezet moeten worden in tastbaar beleid want met militaire middelen alleen valt deze oorlog niet te winnen. Schrik niet: dit is geen pleidooi voor vrije immigratie. Zie ook punt 4.

Het gaat biljoenen kosten, bloed zal blijven vloeien, het zal de grootste test van ons uithoudingsvermogen worden van de laatste tweeduizend jaar. Geloof niet in de kannengieters met hun it is the Islam, stupid en hun geroep om gesloten grenzen. Er is geen simpele strategie die binnen afzienbare tijd naar de overwinning leidt. Wie iets anders beweert, is een leugenaar. Toch is er reden genoeg voor hoop op de overwinning. In de eerste uren na de aanslag verschenen mensen in hun auto die verdwaasde concertbezoekers naar huis reden. Anderen begonnen flesjes drinkwaters in de winkels rond de Arena te kopen om die uit te delen. Hotels openden hun deuren. Met zulke mensen en met zo een mentaliteit winnen wij deze oorlog.