Donder op met je verbinding

Nee, ik ben niet van plan om het “gezellig” te houden in aanloop naar de verkiezingen.

Ik kan de rechtse toetsenbordriddels al horen nog voor ik m’n mening op papier zet. “Oh, en ik dacht dat links van de verbinding was?!1?”

Een zoveelste gratuite poging om linkse publicisten of politici monddood te maken zodra diegene durft te zeggen dat Thierry Baudet geen onbegrepen romanticus is, maar een ordinaire racist met een Nietzsche-bijbeltje. Dat Geert Wilders geen dappere vrijheidsstrijder is, maar een loopjongen van het ressentiment die al decennialang moslimhaat aanwakkert. Dat Dilan Yeşilgöz niet de hoeder van de rechtsstaat is, maar een liegende technocraat die migratie framet als ‘bedreiging’ terwijl ze haar eigen afkomst gebruikt als politiek schild. Dat Caroline van der Plas geen gezellige boerin is met gezond verstand, maar een domme populist die feiten ontkent en structureel bagatelliseert wat wetenschappers, journalisten en klimaatexperts zeggen. Dat hun kiezers ongeïnformeerde of kwaadaardige schapen zijn die achter de haatzaaiende kudden aanhobbelen uit angst misschien eens iets te moeten delen met mensen bij wie het in huis naar gekke etensluchtjes ruikt (fyi, het zijn kruiden en specerijen).

Ja, ik ben links, dat mag geen verrassing zijn. En nee, ik voel zelfs niet de minste verplichting om “verbindend” te zijn met mensen die denken dat klimaatverandering een linkse hoax is, of dat de multiculturele samenleving een kwaadaardig complot is om “onze cultuur” uit te wissen. Ik hoef niet “het gesprek aan te gaan” met iemand die met een zelfverzekerde blik vertelt dat de slavernij ook positieve kanten had (ik kijk naar jou, Piet Emmer), of dat de islam “nu eenmaal niet past bij onze waarden”. Wannneer “onze waarden” bestaan uit ontmenselijking en naar beneden trappen, wil ik er helemaal niets mee te maken hebben. Verbinding my ass.

Wat mij links maakt is dat ik oprecht woedend word van onrecht. Omdat ik geloof dat een samenleving waarin de sterkste wint geen samenleving is, maar een jungle. Omdat ik vind dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. En als ik me dan boos uitlaat over ongelijkheid, racisme, uitbuiting, of de manier waarop rechts structureel de publieke sector uitkleedt terwijl ze roept dat “de overheid faalt” of dat solidariteit “een dure linkse hobby is” dan heeft dat niets te maken met een gebrek aan verbinding zoeken. Ik ben klaar met die bullshit.

Verbinding heeft niets te maken met een verplichting tot gelatenheid. Het is geen plicht om altijd maar beleefd te blijven als iemand met droge ogen beweert dat vluchtelingen “onze vrouwen bedreigen” of dat de woningcrisis de schuld is van statushouders. Waarom zou ík kalm blijven als de ander aantoonbaar liegt? Waarom zou ik begrip tonen voor mensen die geen boodschap hebben aan feiten en die een zorgvuldig geconstrueerde parallelle fopwereld als de waarheid proberen te presenteren.

Luister, het is niet mijn taak om haatdragende ideologieën zachtjes te masseren tot iets waarover je een goed gesprek kunt voeren aan de keukentafel. De geschiedenis heeft al genoeg laten zien wat er gebeurt als je extremisme beschouwt als gewoon een alternatief geluid, als simpelweg een andere mening. Wie het fascisme zijn slippers aandoet en een warm drankje voorzet, maakt het salonfähig en geloof me, daarvoor ben je bij mij aan het verkeerde adres.

Sure, ik ben helemaal voor nuance. Voor dialoog. Voor een verschil van inzicht. Maar er is een verschil tussen debat en ranzige drek. Tussen een legitieme mening en bezopen fabeltjes. En als iemand keurig zoals het heurt met een jasje en dasje over “omvolking” staat te oreren, dan hoef ik daar niet vriendelijk glimlachend naar te staan luisteren. Dan mag of moet ik daar zelfs met alle kracht tegenin gaan. Probeer me maar eens tegen te houden.

Dus ja, verontwaardigd figuur, ik ben inderdaad links en ik kom er vol voor uit. Ik ben niet je zachtaardige, altijd glimlachende, eindeloos geduldige therapeut. Reken er niet op dat ik een warme deken over je kille ideeën drapeer en samen op zoek ga naar de gulden middenweg. Ik ben niet van het begrip tonen voor haat, omdat die arme haat zich zo onbegrepen voelt. En nee, ik ben niet van plan om het “gezellig” te houden in aanloop naar de verkiezingen. Verbinding kan je krijgen als je het verdient en anders donder je maar een eind op.