Dubbele maatstaven bij het begrip 'radicalisering'

Abdul, een jonge man met een Syrische achtergrond, wil naar zijn land terugkeren en ook vechten tegen minderheidsgroepen aldaar. Dat post hij online. Abdul krijgt bezoek van een deradicaliseringsmedewerker en wordt strak in de gaten gehouden. 

In Erp wordt dit weekend een jongen aangehouden voor vuurwapenbezit en rechtsradicalering.

Niek, een jonge studente, strijdt in een klimaatdemo en een pro-Palestina demo. Ze valt op vanwege haar voortrekkersrol. Ze krijgt huisbezoek van een politiemedewerker en wordt geregistreerd bij de AIVD.
Mirjam, Nederlandse vrouw met een Joodse moeder, maar niet religieus of cultureel Joods opgevoed, overweegt juist nu, in de tijd van oorlog en misdaden tegen de menselijkheid gepleegd door Israël , om 'op Aliyah' te gaan. Dat "opgang" of "ophoging" betekent, maar in de context van het zionisme verwijst het naar de immigratie van Joden naar Israël. Het wordt vaak gezien als een terugkeer naar het Beloofde Land en wordt beschouwd als een belangrijk principe binnen het Jodendom en het zionisme. Mirjam is te oud om actief op een tank het leger in te gaan, maar meldt zich wel bij het IDF om haar diensten aan te bieden vanuit haar zorgprofessie. Niemand bemoeit zich daarmee.

Jozef, een Nederlandse man en actief lid in Christenen voor Israël, gaat om religieuze redenen naar Israël om in een kibbutz te gaan wonen op de Westelijke Jordaanoever en daar mee te vechten met kolonisten tegen Palestijnen in de dorpjes die daar wonen. Niemand bemoeit zich daarmee.

Wat noemen we eigenlijk radicalisering? Wanneer gaan we iemand in de gaten houden als die 'radicaliseert' op basis van ideologische- of religieuze idealen? En wanneer doen we dat niet? En wie bepaalt dat dan eigenlijk?

In landen om ons heen en in Nederland ook zijn nieuwe wetten in de maak tegen extremisme en radicalisering. Die worden nu ook gebruikt om demonstranten in te perken. In Engeland en Duitsland zien we daar al de gevolgen van. Deze nieuwe wetgeving heeft grote gevolgen voor ons demonstratierecht. Het is wezenlijk dat we de juiste vragen blijven stellen en dat we dat in het openbaar en democratisch doen. Vrijheid en democratie zijn snel verloren en moeilijk terug te winnen.