Een sterke defensie is van levensbelang voor mens, dier en een duurzame toekomst

De wereldorde verandert sterk. De groeiende invloed van autoritaire leiders is een bedreiging voor de vrije wereld. Dit vraagt om heroverweging van eerder ingenomen standpunten. De herziening van het defensiestandpunt van de Partij voor de Dieren is dan ook terecht, want een sterke defensie is van levensbelang voor de emancipatie van mens en dier, en voor een duurzame toekomst.

Door: Bart Kuijer en Jan ten Cate

We leven in Europa in vrije, democratische rechtsstaten. Die zijn zeker niet perfect, maar in principe worden minderheden gelijkwaardig behandeld, komen steeds meer mensen op voor dierenrechten en kan de natuur op juridische wijze tegen falende overheden worden beschermd.

De vrije wereld is daarmee een fundament voor emancipatie en duurzame transitie. Dat is het verdedigen waard.

Tegen het recht van de sterkste
Volgens de beginselverklaring vormt het opkomen voor de kwetsbare belangen van natuur, dieren en mensen het bestaansrecht van de Partij voor de Dieren. Dat gaat lijnrecht in tegen het ‘recht van de sterkste' dat nu steeds meer terrein wint.

Een hond die wordt afgetuigd door een bullebak wil gered worden. Die heeft niets aan pacifistische terughoudendheid van omstanders. Opkomen voor de belangen van de kwetsbaarsten vraagt om actie tegen agressors. Verzet tegen agressie van regimes is daarmee een logische en consistente keuze voor de Partij voor de Dieren. Want in de strijd voor het welzijn, de veiligheid en bestaanszekerheid van mens, dier en natuur, hoeven we in de autoritaire regimes van Poetin, Xi en Trump geen medestanders te verwachten.

Macho machthebbers
We zijn in Europa verre van perfect als het aankomt op het respecteren van leven en het veiligstellen van een duurzame toekomst. Maar mensen, dieren, natuur en klimaat zijn nog veel slechter af onder de macho machthebbers die nu terrein winnen. Bovendien is het in deze landen lastig tot nagenoeg onmogelijk om veilig, eerlijk en op democratische wijze oppositie te voeren tegen hun desastreuze beleid.

Daarbovenop laten de “sterke mannen” zien geen boodschap te hebben aan het zelfbeschikkingsrecht van andere landen, zoals Taiwan, Groenland en Oekraïne. De macht van de fascistische macho leiders smaakt naar meer. En daarin ligt de directe dreiging voor de liberale, democratische samenlevingen van ons continent.

Voorkomen dat deze machtscultuur zich verder verspreidt is daarmee van groot belang. Niet alleen direct voor mens, dier, milieu en klimaat, maar óók voor het überhaupt kunnen strijden voor deze belangen.

Defensie is een noodzakelijk kwaad
In het licht van de groeiende oorlogsdreiging zullen we de vrede in Europa moeten beschermen. De harde realiteit is dat we daar het afschrikkingseffect van een stevige defensie voor nodig hebben. Het toekeren van de andere wang schrikt agressors niet af, maar de dreiging van een sterke defensie wel. Defensie is daarmee een noodzakelijk kwaad om daadwerkelijke oorlog te voorkomen.

Appeasement blijkt keer op keer niet te werken. Terwijl het aansluiten bij een sterk bondgenootschap West-Europa de afgelopen 90 jaar in vrede heeft laten leven.

Vasthouden aan idealen
Richting de achterban was het makkelijker geweest als de Partij voor de Dieren was blijven hangen in onverdund pacifisme. Maar gelukkig is de partij voldoende realistisch om te zien dat een sterke defensie, helaas, van levensbelang is.

Het is daarom goed dat de PvdD vasthoudt aan haar idealen, en erkent dat het verdedigen van de vrije wereld noodzakelijk is voor de belangen van de kwetsbaarsten, waarvoor de partij ooit is opgericht. Vandaar dat deze koerswijziging steun verdient. Want zo kan de partij blijven opkomen voor alles wat ons dierbaar is.

Bart Kuijer, actief lid Partij voor de Dieren
Jan ten Cate, lid College van Advies Partij voor de Dieren