Els, je schreeuwt niet namens Nederland. Je schreeuwt namens jezelf

Beste Els,

Je bent 26 en je denkt dat je geschiedenis schrijft. Dat je de stem van het volk bent, de Jeanne d’Arc van de onderbuikgevoelens. Je schreeuwt “GENOEG = GENOEG!”, scheldt Bontenbal uit voor “Bontekwal” en verklaart dat een stem op Timmermans de ondergang van Nederland betekent.

Dit zijn geen meningen, Els. Dit zijn vijandbeelden. “CDA: Christenen Dienen Allah!” en “Een stem op Timmermans is een stem op de ondergang van Nederland!” zijn existentiële bedreigingen. Daarmee maak je van politieke tegenstanders geen debatpartners, maar vijanden.

Je vereenvoudigt en infantiliseert alles: scheldwoorden als “Bontekwal” reduceren politiek tot schoolpleintaal. Discussie wordt vernedering, nuance een gevaar. En tegelijkertijd zet je jezelf neer als heldin: “Alle haat en ellende die ik over mij heen krijg maakt mij alleen maar sterker.” Dit is de klassieke martelaarshouding. Alles wat je overkomt, zelfs kritiek of tegenstand, draai je om tot bewijs dat jij gelijk hebt. Zo voed je je eigen slachtofferschap en versterk je radicalisering.

Je taal is apocalyptisch. “Het falende asielbeleid maakt ons land kapot!”, “GENOEG = GENOEG!” Crisistaal die angst zaait, de bevolking in permanente alarmtoestand houdt en een compromis onmogelijk maakt. Psychologisch is dit het recept van extreemrechts populisme: vijanddenken, slachtofferschap, patriottisme samengevoegd tot taal waarin nuance verdacht is en absolute overtuiging het enige goede.

Dat je dit alles doet in een jurk in de kleuren van de Nederlandse vlag is geen toeval. Het patriottisme wordt letterlijk aangetrokken, zodat commentaar op jou commentaar op het land zelf lijkt. Het is de gevaarlijkste vermomming van het idee dat één persoon het volk ís. Je schreeuwt niet namens Nederland. Je schreeuwt namens jezelf. Namens je eigen angst, je eigen onzekerheid, je eigen verlangen om eindelijk iemand te zijn die ertoe doet.

Je achtergrond biedt context, geen excuus. Je komt uit een christelijk-reformatorisch gezin in Zoetermeer, volgde het Wartburg College in Rotterdam en een mbo-opleiding. Je groeide wellicht op in een omgeving die gehoorzaamheid, hiërarchie en zwart-witdenken waardeert. Je bent misschien gevoelig voor autoriteit, voor charismatische leiders zoals Geert Wilders, die je een “voorbeeld” noemt. Dit maakt de martelaarshouding te begrijpen, je behoefte aan bevestiging verklaarbaar, je slachtofferschap voorspelbaar.

Maar Els, begrip betekent geen vrijbrief. Je psychologische kwetsbaarheid ontslaat je niet van de gevolgen. De demonstratie op het Malieveld op 20 september 2025, aangekondigd door jou als “het schrijven van geschiedenis”, eindigde in ontwrichting en geweld. Het was een voorproef van waar woorden toe leiden. En jij? Je waste je handen in onschuld, schoof de schuld door naar Antifa en veroordeelde het geweld niet, wél de verontwaardigde reacties van Jetten en Timmermans. Dat is niet alleen heel laf, het  is onverantwoord.

Ik gun je dat iemand je recht aankijkt en zegt: “Els, het is genoeg.” Omdat je je eigen onzekerheid en angst verbergt achter vlaggen, vijanden en een microfoon. Omdat je denkt dat je voortdurend moet vechten tegen schaduwen die jij zelf hebt gecreëerd. Pas als je stopt met die eindeloze ‘vrijheidsstrijd’ tegen spoken die alleen in je hoofd bestaan, pas dan kun je ademhalen. Pas dan kun je zien dat je niet het land redt, maar jezelf verliest. Pas dan kun je luisteren, begrijpen en erkennen dat macht niet wordt afgedwongen door te dreigen en te denigreren, maar door verantwoordelijkheid, zelfinzicht en durf om te stoppen met vechten tegen wat niet echt is.