Erken dat Nederland een veeltalig land is en handel daarnaar in de klas

Anders komt er straks van effectief aanleren van het Nederlands helemaal niets meer terecht

Minkukels met een column, een Kamerzetel of een plek aan een talkshowtafel zijn druk bezig een nieuw advies van de Onderwijsraad de grond in te stampen. Dat is bedoeld om de aandacht te vestigen op een belangrijk feit: Nederland wordt steeds veeltaliger en dat moet gevolgen hebben voor de manier waarop onze nationale taal, het Nederlands, wordt gedoceerd want er komt steeds minder van terecht.

Een groot aantal vijftienjarigen kan niet behoorlijk lezen en schrijven. Veel Nederlanders blijken niet in staat overheidscommunicatie te begrijpen. Het is dus slecht gesteld met de praktische kennis van de Nederlandse taal, zeker als je het Jip en Janneke niveau begint te overtijgen.

De minkukels in kwestie reageren als door een Aziatische hoornaar gestoken op het advies van de Onderwijsraad: daar heb je het wokisme weer. Het Nederlands moet wijken voor multiculturele drogbeelden. Wat een gebrek aan werkelijkheidszin. Wat een wereldvreemdheid. Nederlands moet juist de enige onderwijstaal zijn. Iedereen die in dit land wil wonen, moet de Nederlandse taal beheersen.

Het dondert niet dat het advies van de Onderwijsraad dit juist beoogt. Het is woke, het is links, het moet worden weggevaagd.

Het is een feit dat een groeiend aantal kinderen opgroeit in gezinnen waar van huis uit geen Nederlands wordt gesproken maar een andere taal. Dat is een vloek en een zegen tegelijk. We bewonen een handelsland dat het moet hebben van zijn internationale contacten. Het is dan een voordeel dat je andere talen vloeiend spreekt. Niet voor niets waren tot in de jaren zestig Frans, Duits en Engels alle drie verplichte eindexamenvakken in heel het onderwijs dat men tegenwoordig in sommige milieus  theoretisch noemt. Dat is de zegen. De vloek zit hem in het feit dat Nederlands de taal is van de macht. Wie iets willen bereiken in de overheid of het bedrijfsleven, wie met grote groepen moeten communiceren in het multiculturele Nederland, kortom wie hun zin willen krijgen in onze maatschappij hebben daar een uitstekende kennis van de Nederlandse taal voor nodig. Anders kun je je mening en je wensen niet overbrengen buiten je eigen kring.

Daarop moet het onderwijs zich richten. Docenten hebben meestal veel te weinig sjoeche van het aanleren van Nederlands als tweede taal om anderstalige kinderen de finesses bij te brengen van de taal van de macht. Vandaar hun ondermaatse resultaten. En dat terwijl er heel goed didactisch materiaal is over het onderwijzen van Nederlands als vreemde taal. De Onderwijsraad wil dan ook verandering. En terecht.

Je moet dan op de eerste plaats erkennen dat steeds meer Nederlandse kinderen thuis een andere taal spreken. En dat niet alleen: maak niet de fout de thuistalen uit de scholen te bannen maar schakel ze juist in bij het effectief onderwijzen van de taal van de macht. Vooral rechtse Necerlanders met weinig benul van geschiedenis denken dat landen en volkeren eentalig behoren te zijn. Dat is een zinsbegoocheling uit de Negentiende eeuw. In de meeste landen worden meer talen gesproken. In Afrika of Azië is het heel normaal dat je verschillende talen spreekt. Anders kun je je niet verstaanbaar maken. In grote delen van Europa ligt dat anders Dat komt omdat er verwoed strijd is geleverd tegen minderheidstalen en dialecten ten faveure van een enkele officiële door de overheid opgelegde eenheidstaal. Dat was het voertuig van de beschaving. De andere talen en dialecten brachten slechts barbarij. Dat streven is zelden voor honderd procent geslaagd maar de bijbehorende manier van denken die er bij hoort, vatte wel post. Dat is de achtergrond van al dat smalen in de media op het advies van de Onderwijsraad.

Dat zoveel leerlingen met zulk een gebrekkige kennis van het Nederlands het onderwijs verlaten, is juist het gevolg van de eenzijdige nadruk op de Nederlandse taal. Wie de veeltaligheid van de leerlingen negeert, schept namelijk misverstand na misverstand. Uiteindelijk is het resultaat een generatie die zowel de thuistaal als het Nederlands onvoldoende beheerst. Zo valt die tussen de wal en het schip.

Helaas is het in Nederland bon ton om minkukels met een column, een Kamerzetel en een plek aan een talkshowtafel serieus te nemen en mensen die ergens daadwerkelijk verstand van hebben niet. In dat advies zal het advies van de Onderwijsraad ongetwijfeld verdwijnen.

En zo wordt dan de Nederlandse taal een rechtse directe toegebracht waarvan hij suizebolt.

Meertaligheid is een groot geschenk voor wie zich staande moet houden in de eenentwintigste eeuw. Het is geen zwakte maar een kracht. Het is geen bedreiging maar een kans.

Op het moment laten we die lopen. Daar betalen we een hoge prijs voor. Ooit kon elke Nederlander met een redelijke opleiding met Frans, Duits en Engels uit de weg. Nu is daar alleen een soor Dunglish van overgebleven dat zich vooral baseert op het Engels uit Amerikaanse TV-series. Dat acht men voldoende, terwijl in onze veranderende wereld talen als Arabisch, Farsi, Chinees, Hindi, Spaans en Portugees een steeds grotere rol spelen. Dit zijn talen die ook in Nederland op redelijke schaal al gesproken worden door mensen die ook het Nederlands beheersen. Daar wordt momenteel op geen enkele manier gebruik van gemaakt. Integendeel, sprekers worden weggezet als mensen die “de taal” niet willen spreken en geen betrouwbare burgers van Nederland zijn. En dat terwijl onderzoek leert, dat moedertaal en nationale taal elkaar juist kunnen versterken als je het maar didactisch groed aanpakt.

Niet alleen de leugen regeert. De domheid is net zo goed aan de macht.

Laat je geen oor aan naaien. Neem zelf kennis van het advies Talige Dversiteit Benutten.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten dicht blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: strategisch stemmen, heeft dat zin?