Faber, neem je Schoof en alle andere malloten van dit kabinet ook mee naar huis?

Zonet heb ik de petitie ondertekend van het burgerinitiatief om ,inister Faber naar huis te sturen. Hopelijk ben ik niet te laat met mijn steun.

Afgelopen 18 dagen was ik vooral Studenten van Servië aan het volgen. Die waren aan het rennen, vanuit Novi Sad (Servië) richting Brussel. Elke stap door Europa was een petitie tegen het onrecht en tegen elk mallotenbestuur. Vandaag kwamen zij eindelijk aan. Hun aankomst valt mooi samen met mijn handtekening onder de petitie om Faber naar huis te sturen. 

Laat haar gaan. Laat haar gaan en laat haar ook andere bewindsleden meenemen. Van dit nikszeggende, niks doende, en niks belovende kabinet. Vergeet uw partijloze premier ook niet, neem hem ook mee naar uw huis. Alstublieft. Laat ons. Verlos ons! 

Aan een visieloze premier zijn we ondertussen wel gewend, maar toen was het een oogziekte van Rutte zelf, niet van ons. Nederland heeft wel een visie. En dat is: Vrijheid, Broederschap, Gelijkwaardigheid. Eerlijkheid op zijn minst. 

Rutte vertrok. Zijn oogziekte bleef wel achter. Ongevraagd hebben wij hem geërfd. Faber en haar verwanten al helemaal, en in ieder geval. Democratie heeft blijkbaar ook haar minpunten. 

Ons huidige kabinet zou een verzameling zijn van experts. De grondlegger heeft ons opgezadeld met zijn stoere ideeën. Met mensen op zijn lijst, die wij nauwelijks tot niet kenden, na de laatste verkiezingen moeten wij het met hen doen. Hij haalde zetels, veel zetels, wij vertrouwden op hem, zijn ploeg nam onze levens over, en toen vertrok hij met de Noorderzon. 

Die gewonnen zetels van ons liet hij over aan een groep die wij wel, of niet gekozen hebben. Staat u, de NSC-stemmer, nog steeds achter uw keus?  

Als ik eerlijk mag zijn, mag dat? De erfenis van uw vertrouwde politicus voelt voor mij als ballast. Zijn experts die ons land zouden gaan besturen, leken meer malloten dan echte experts. Onze partij- en visieloze premier lijkt al helemaal niet capabel om ons verdeelde land in goede banen te leiden, laat staan al die problemen op het gebied van van alles en nog wat. U hebt het vast heel goed in Nederland. Met uw geld kunt u veel. U koopt uw geluk en uw genoegen. Maar gelooft u me, er zijn velen die lijden. Die worstelen. Die het onrecht jegens henzelf en jegens hun naasten wereldwijd niet verdragen kunnen. 

Zij worden niet gedreven door politiek belang. Zij worden gedreven door het menselijk gevoel voor recht, voor rechtvaardigheid en solidariteit. Onvoorwaardelijk doen zij daaraan mee. Studenten van Servië rennen, vanuit hun geboorteplaats tot aan Brussel. Daar hopen zij steun te vinden voor hun zuivere strijd tegen onrecht. Het burgerinitiatief om Faber naar huis te sturen doet hetzelfde. Ik heb mijn onvoorwaardelijke handtekening onder alle twee gezet. Omdat ik in mensen en in mensheid geloof. En niet in malloten die door middel van onze stem aan de macht komen en ons vlak daarna in de steek laten. Zoals Pieter Omtzigt. 

Faber moet naar huis. En dit hele nietszeggende, niks doende, en niks belovende kabinet ook. Zij zaaien haat, zij zaaien onrecht. Zij weten niet wat ze doen en wat zij aan het doen zijn. Hoe kunnen wij dan hun doen en laten nog volgen? Laat staan nog vertrouwen? 

Studenten van Servië zijn zonet in Brussel aangekomen, na een 18 dagen durende ultramarathon. De draak die hen achterliep en achtervolgt, en die hen heeft aangezet tot deze moedige stap, heeft eenzelfde gezicht als dat van Faber: Onrecht! Ongelijkheid! Haat! Leugens! Dood en Verderf! 

Sta op, eerlijk Nederland. Teken petities of ga rennen, doe wat! Ook wanneer u het goed hebt.