'Feed the Birds' ontroerde me verrassend toen Sabra El Bahri Khatr het zong

Zondagavond trad in het televisieprogramma Aria de sopraan Sabra El Bahri Khatri op. Zij zong een oude standard Feed the Birds, afkomstig uit de film Mary Poppins. In de versie van Julie Andrews werd het voor het eerst een wereldhit. Ik was ontroerd. De Habanera van Bizet en een of andere aria van Händel in hetzelfde programma beluisterde ik met bewondering maar die liederen traden niet in mijn hart. Feed the birds wel. Aanvankelijk begreep ik niet waarom.

Het is een hartstikke sentimenteel lied. Julie Andrews zingt het in haar rol van de gouvernante Mary Poppins als zij de kinderen naar bed brengt. Die middag hebben zij in Londen op de trappen van St Paul's Cathedral een oud vrouwtje gezien dat aan de kost probeert te komen door zakjes te verkopen met broodkruimels, om aan de vogels te voeren. De film speelt rond 1900 moet U weten.

Sabra El Bahri Kahtri is een kind van deze tijd. Ze groeide op in België maar studeerde af in Tilburg en nu maakt  ze in Nederland carrière als zangeres. Uit de achternaam blijkt dat haar voorouders geen veenarbeiders waren die in plaggenhutten woonden.

Ze heeft een prachtige stem. En in tegenstelling tot de meeste burgers die wel beweren dat hun voorouders veenarbeiders waren die in plaggenhutten woonden, spreekt en zingt zij even goed Nederlands als Frans. Met het Engels is het ook in orde, zo bleek tijdens zondag in Aria. Ze heeft ook Arabisch repertoire.

Maar dat was het allemaal niet wat mij zo ontroerde. Ze bracht een herinnering in mij naar voren. Toen ik pas in Amsterdam studeerde, stond er ook zo´n vrouwtje op de Dam. Zij verkocht kruimels of zaad in witte zakjes om aan de duiven te voeren. Duiven hoorden bij de Dam. Willy Alberti had een hit met Duiven op de Dam . Altijd cirkelden zij boven haar hoofd, net als wordt verteld in Feed the Birds.

Wat er van dat vrouwtje geworden is weet ik niet. Ze zal wel doorgegaan zijn met haar bescheiden handeltje tot ze er bijna bij neerviel. Tegenwoordig krijg je een boete van minimaal €70 als de boa ziet dat je duiven voert. Laat staan als je broodkruimels zou proberen te verkopen.  Dat contrast greep mij aan. Daarom ontroerde dat liedje én het optreden van Sabra zo. Ik ben vast niet de enige.

Wat een kutland is het toch geworden.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin juist omdat de laatste putten nog niet dicht zijn. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de steeds diepere kloof die ons scheidt.