Flutfluïde

Na de geruststellende mededeling dat het interview met de actrice vooral niet teveel op haar privéleven zal ingaan (“net als actrice Meryl Streep wil ze voorkomen dat mensen haar teveel associëren met haar persoonlijke leven”), gaat het daar vervolgens negen pagina’s (!) lang alléen maar over.

De oorlogen, smartphonevrije opvoeding, ‘zichzelf reflecterende mannen’, covid-avonturen en milieubewustzijn buitelen over elkaar heen als een stel losgeslagen ADHD-kleuters en slechts een tiental zinnen betreffen Thekla Reutens laatste film.

Hoe curieus dat zo’n gepokt en gemazelde top-actrice in de Volkskrant-val trapt met dit als interview vermomde ego-document. Het zijn zonder meer grote issues die ze benoemt, en de zorgen van ons allen in deze ontwrichtende tijden, maar het heeft allemaal zo weinig van doen met Reutens hoofddoel; het pluggen van een nieuwe film.

Richting het einde van het interview wordt die twijfel zelfs uit haar mond opgetekend, “Ik vroeg me net af of we het genoeg over de film hebben”. Deze opmerking volgt overigens na een geheel uitgeschreven dialoogje waarin de actrice zich verexcuseert om even naar het toilet te gaan. Wat beoogt interviewster Nathalie Huigsloot met dit soort non-informatie? (Eerder schrijft ze zelfs een hele discussie uit die zich tussen de actrice en het bedienend personeel ontspint.)

De beschrijving van de interviewlocatie of couleur locale is, hoewel volstrekt irrelevant, al sinds jaar en dag bon-ton. De een-tweetjes die niets van doen hebben met het interview zijn ergerlijke nieuwigheden waarmee de interviewer zich boven zijn onderwerp lijkt te stellen met het dedain van de linkse elite. “Ach kijk die schattige kunstenaartjes nu toch eens diep over hun leventjes filosoferen. Nou daar maken wij straks op de redactie natuurlijk fijn cynisch gehakt van.”

Die onuitstaanbare toon kenmerkt zich vooral door vragen als: “Ik zie dat je je oksels niet hebt geschoren. Is dat slordigheid of die behoefte aan authenticiteit”? We weten dat Henk van der Meyden met platte riooljournalistiek school heeft gemaakt maar goede God, ware deze vraag anno nu door een journalist van mannelijk kunne gesteld, dan was hij ongetwijfeld met pek en veren langs de ongewenste-intimiteiten-meetlat gegaan en maandagochtend terstond van de redactie getrapt.

“Excellentie, ik constateer dat u het geslacht vandaag links draagt. Geeft u daarmee een nieuw signaal aan het electoraat af?”

Wat bezielt een journalist überhaupt zulke vragen te stellen? (En waarom hoekt de actrice Huigsloot niet direct het IJ in?) Is de achting zo laag gezakt sinds Reutens ontboezeming dat ze het zo“lekker fluïde” vindt als haar man zo nu en dan een roze t-shirt met parelketting draagt? Wat ooit excentriek, kunstzinnig gedrag of gewoon aanstelleritus heette, heet nu fluïde, laten we vooral ons gevoel voor humor niet verliezen.

Naar het einde toe maakt Huigsloot ineens een opmerkelijke u-bocht door een heerlijk zelfreflecterende uitspraak van Ricky Gervais aan te halen. Tijdens de uitreiking van de Golden Globes adresseerde hij het gehoor van actrices en acteurs als volgt; “If you do win an award tonight, don’t use it as a platform to make a poltical speech. You are in no position to lecture the public about anything. You know nothing about the real world”. Ultieme ironie van de interviewster?

We mogen hopen dat Reuten, die zich laat ontvallen sinds haar laatste interview met de Volkskrant tien jaar gelden ‘veranderd te zijn’, over tien jaar gewoon “NEE” zegt tegen een interviewverzoek.

De lezer blijft in elk geval, geheel in lijn met het artikel, achter in licht-fluïde verwarring.