Geef nabestaanden de keuze wat er met hun erfbelasting gebeurt

Niemand wil zijn spaargeld toch aan Tata geven?

Wij betalen graag erfbelasting, maar dan aan wat mijn vrouw en moeder van onze kinderen belangrijk vond. Zorg, inclusie, gemeenschap. Niet aan snelwegen of subsidies voor grote bedrijven. 

Mijn vrouw overleed veel te vroeg. Sindsdien woon ik samen met onze ernstig gehandicapte dochter in het huis dat wij samen hebben opgebouwd en volledig hebben aangepast aan haar rolstoel en zorgbehoeften. Ons huis is geen luxe en geen investering, het is haar wereld, haar veiligheid, en de plek waar ik haar dagelijks verzorg. Waar we zelf de uitbouw en lift hebben betaald uit ons kleine inkomen. Geïnvesteerd in een zorgzaam leven in de buurt.

Ons andere kind kind erft mee, mijn oudste zoon is net afgestudeerd en heeft nog geen baan. En geen spaargeld of reserves. Toch komt er een aanslag erfbelasting van meer dan tienduizend euro. Naast een flinke studieschuld. Dat geld heeft hij niet. Zijn toekomst start slecht. En hij helpt ook in zijn vrije tijd zijn zusje. In weekenden en zijn vakanties. 

En stel dat ze het beiden wél hadden, spaargeld, dan zouden ze het niet met tegenzin betalen. Ze zouden het met liefde geven, maar dan aan de stichting die hun moeder vlak voor haar dood oprichtte. Die stichting zet zich in voor jongvolwassenen met een beperking, precies waar hun moeder haar hart en ziel in heeft gelegd.

Nu dwingt de wet hen om het geld af te staan aan een anonieme rijksbegroting. Voor snelwegen waar je 130 km/u mag rijden. Voor subsidies aan Tata of Shell. Niet voor zorg, niet voor gemeenschappen, en niet voor de mooie wereld die hun moeder wilde bouwen, maar ook voor afbraak.

Erven zou moeten betekenen dat je voortzet wat je ouders belangrijk vonden. Dat je hun spaargeld en idealen gebruikt om liefde en zorg door te geven. Daarom willen wij dat erfbelasting kantelt. Geef erfgenamen de keuze: betaal het bedrag rechtstreeks aan maatschappelijke doelen die passen bij de waarden en dromen van degene die is overleden.

“Erfbelasting met hart.” Van afromen naar doorgeven.

Dan verandert erfbelasting van een pijnlijk verlies in een daad van betekenis.

Dan kunnen mijn kinderen zeggen: “Wij betalen graag, omdat we weten dat het terechtkomt waar mama het bedoeld had.”

Is dit een petitie waard? Erfbelasting moet geen straf zijn. Het moet een kans zijn om de dromen van je ouders door te geven. Zo hebben burgers echt direct invloed op de toekomst van de samenleving en planeet. Want niemand wil zijn spaargeld toch aan Tata geven?