Geen compassie, maar protest dwong kabinet tot zorg voor Palestijnse kinderen

Afgelopen donderdag kondigde David van Weel, demissionair minister van Buitenlandse Zaken, aan dat een aantal kinderen uit Gaza die levensreddende zorg nodig hebben, zorg die in de regio simpelweg niet beschikbaar is, toch in Nederland behandeld kan worden. Een humane beslissing, zou je zeggen. Maar laten we eerlijk zijn: dit werd al wéken geroepen door hulporganisaties. Nederlandse ziekenhuizen hadden al aangegeven dat er genoeg capaciteit was. Artsen stonden klaar. Iedereen wist dat deze zorg daar in de regio niet geboden kon worden.

Zelfs Italië, onder leiding van de extreemrechtse regering van Meloni, ving in dezelfde periode tientallen kinderen uit Gaza op voor medische behandeling. En toch bleef Nederland halsstarrig weigeren. Waarom? Omdat men bang was dat kinderen asiel zouden aanvragen, met “nareis op nareis” als doemscenario. Een fabeltje, dezelfde leugen waarmee Yesilgöz het vorige kabinet-Rutte liet vallen. Een schandalig excuus om zieke kinderen hulp te ontzeggen. 

Ik was woedend. Hoe kun je kinderen, slachtoffers van genocide, kinderen die lijden en vechten om te overleven zorg onthouden die wij gewoon kunnen bieden? Het is onmenselijk. 

En toch is er nu een kentering. Waarom? Omdat de druk uit de samenleving simpelweg te groot is geworden. De argumenten tegen zijn uitgehold, niet meer te verdedigen. Want wie tijdens een genocide niets doet, maakt zich medeplichtig. Deze stap van het kabinet is dus “too little, too late”, maar óók een bewijs dat maatschappelijke druk werkt. 

Demonstreren werkt. Het zijn de honderden, inmiddels duizenden demonstraties die de publieke opinie hebben verschoven. Het zijn de mensen op straat die ervoor zorgen dat zelfs de meest gematigde vormen van solidariteit genormaliseerd worden. Elke demonstratie laat zien: het draagvlak om Israël blind te steunen is weg. 

En daarom moeten we doorgaan. Zolang onrecht blijft bestaan, blijft demonstreren noodzakelijk. Want verandering komt niet van boven, ze wordt afgedwongen van onderop.