Gemeente Den Haag zat niet te wachten op klimaatprotest

Afgelopen vrijdag lieten 35 duizend klimaatstakers weten: “We leven in een klimaatnoodtoestand. We eisen rechtvaardig klimaatbeleid nu”. De stakers lieten een breed gedragen gevoel horen, maar de gemeente Den Haag en de autoriteiten zaten daar niet op te wachten. Dat bleek in de aanloop naar de klimaatstaking toe en dat bleek op de dag zelf.

In aanloop naar de staking kreeg de organisatie te horen dat er niet verzameld mocht worden op het Malieveld, omdat daar over twee weken Cirque de Soleil staat. Inderdaad was op de dag van de staking een klein gedeelte van het veld geasfalteerd, maar er was nog veel ruimte over. Meer ruimte en meer bruikbare ruimte dan op de Koekamp, waar de gemeente de stakers nu liet verzamelen. De gemeente wilde de stakers in het Westbroekpark neerzetten: ver van het treinstation waar men aankomt en ver van het centrum van de stad en de Tweede Kamer.

De stakers mochten niet langs de Tweede Kamer lopen. De gemeente liet de stakers een route lopen waarvan ze konden weten dat die problemen gaf, omdat deze zichzelf kruiste (op het Tournooiveld, voor de Koninklijke Schouwburg).

Op de dag dag van de staking was er veel politie op de been. Zij straalden niet uit dat de demonstratie werd beschouwd als het gemoedelijke evenement dat het was. De politie maakte ook opnames. De vele politie kon er toch niet voor zorgen dat het programma met sprekers na het lopen van de route door kon gaan. De NS had onvoldoende treinen ingezet.

Deels is dit alles incompetentie. De burgemeester loopt politiek op haar laatste benen, omdat ze rond de jaarwisseling Scheveningen bijna heeft laten afbranden. Hier wordt nu ook een doofpot van de politie rondom zichtbaar.

Maar vooral vermoed ik dat het college van Burgemeester en Wethouders klimaatprotest maar vervelend vindt. De bestuurders willen de pretentie ophouden dat we klimaatverandering kunnen oplossen binnen hetzelfde systeem dat de klimaatcrisis heeft veroorzaakt. Het klimaatpact is inmiddels een dode letter en het enige dat de wethouder economie, Richard de Mos, doet als klimaat wordt genoemd is schermen met een ander papiertje : het collegeakkoord. Klimaatwethouder Van Tongeren juicht om een plan dat ons tientallen jaren langer van de fossiele industrie afhankelijk houdt : de warmteleiding uit Rotterdam.

Maar loze woorden en grijze plannen gaan de klimaatcrisis niet stoppen. Dat doen alleen echt duurzame daden: “Change is coming, whether you like it or not.”