Gepruts van PVV, NSC, BBB en VVD heeft ons alleen maar geld gekost

Ooit hadden wij echte politici. En nauwelijks prutsers. Ons land werd bestuurd door redelijke mensen met fatsoen. Hun oplossingen voor onze problemen en hun opvattingen over de koers van ons land verschilden vaak van die van ons. Op het rijke pallet van standpunten konden wij er een kiezen en daarmee de richting bepalen die we samen zouden inslaan.

Wij verkozen onze politici en zij vervolgens de coalities. En altijd werd er daar in Den Haag best hard gewerkt. Coalitie en oppositie, iedereen hield niet op met de harde inzet voor de goede zaak (vanuit een optiek dan).

Net als schoonmakers of artsen hun eerlijke loon verdienen, zo verdienden onze politici hun eerlijke beloning net zo. Bij mijn bakker komen de inkomsten pas binnen als het brood is verkocht. In de politiek word je voor je inzet vooraf beloond. Pas achteraf blijkt of je die beloning waard was. Oftewel of je gedaan en bereikt hebt wat je beloofd had. En of je een of meerdere pogingen daartoe hebt gedaan. 

Met het populisme anno nu is het profiel van de hardwerkende politicus best veranderd. Hun loon bleven zij wel ontvangen, zonder enige aarzeling. Van dat "hard werken" voor de goede zaak is weinig tot niks overgebleven. Mogelijk doen zij van alles, maar niet hetgeen waarvoor zij verkozen zijn. En ik heb daar best een mening over.

De stekker van PVV, NSC, VVD en BBB is dus eruit. Sinds hun beëdiging van 2 juli 2024 hebben zij weinig tot niks volgebracht, eerlijk is eerlijk. Een riant loon volgde zonder een moer te hoeven doen. Koplopers in dat niets doen en wel loon incasseren zijn ook uw geliefde politici. De PVV staat op dat lijstje bovenaan. Zij beloofden u veel in ruil voor uw stemmen. Uw stem kregen zij wel. Met uw stem werden zij ook plechtig beëdigd. Hun bankrekening is daarmee ook doorgegeven aan onze gemeenschappelijke salarisadministratie.

Hun loon stroomde vervolgens ongehinderd binnen. Er is niemand die hen op hun beloftes en op hun functioneren verder controleert. U als hun stemmer niet, en ik evenmin die tegen hen was. Zodra we hen in de zadel hebben geplaatst, u met uw stem voor en ik met mijn stem tegen, lijkt onze democratie voldaan en verder overgelaten aan haar/ ons lot.

Ooit konden wij erop vertrouwen dat onze degelijke politici zouden doen wat ze horen te doen. Tegenwoordig is een groot deel van ons parlement gewoon niet te vertrouwen. Niet alleen om hetgeen wat ze doen, maar vooral om hetgeen wat ze niet doen. Stel dat een schoonmaker schoonmaakt of een arts niet geneest... Stel dat de bakker het brood niet bakt... Een werkende mens moet wel werken, anders gaat die ten onder. En een verkozen politicus? Man, man... Er is hier iets behoorlijks oneerlijks gaande.

Ik zal nooit stemmen op de prutsers van het Schoof-kabinet. Maar als ik dat wel had gedaan, dan zou ik me nu best bedrogen voelen. Bedrogen en beroofd. 

Wat kosten zij ons allemaal, in hemelsnaam? Zij, die door hun valse beloftes u verleidden om hen zo te vertrouwen. Zo blindelings te vertrouwen, ook nadat zij, zoals PVV, VVD en BBB, u al jaren voorliegen. En. En maar. Waar wilt u eigenlijk naar toe? Welke wereld wenst u voor uzelf en uw naasten?

U wilt vooruit, u hunkert naar verbetering, waar of niet? Er is nog een nobele kant van u die de ware medemenselijkheid nastreeft. En toen?

Toen kwam er een NSC-man. En ook NSC-mevrouw. Uw stem bracht ze aan de macht met veel bombarie. Van hun beloftes is weinig tot niks gerealiseerd. Uw stem op hen leverde niks op. Voor u niet. Voor de wereld om u heen evenmin. Wel voor hen.

Met uw stem hebben zij zich een paar jaar geen zorgen hoeven te maken of het brood op tafel komt. Dit terwijl zo velen onder ons, in Nederland of wereldwijd, aan honger en ellende lijden. Die hard moeten werken voor een schamel bestaan. Die hard worden afgerekend als ze niet presteren zoals hun arbeidsovereenkomst of hun baas het voorstelt en van hen verwacht.

Onze Tweede Kamer is daarvan uitgezonderd. Daar hoeven politici hun beloftes niet na te komen. Zij hoeven niet te doen wat van hen wordt verwacht. Zij mogen slapen en snurken en ondertussen haat zaaien en daarmee onze samenleving ontwrichten. In plaats aan de opbouw betalen wij mee aan de afbraak van onze samenleving. Onze stem faciliteert het. 

Ik denk soms dat wij stemmers beter moeten nadenken op wie wij stemmen en wij beter en langer stil moeten staan bij hetgeen wat onze stem met zich meebrengt.

Ik bedoel: stemmen wij voor hen omwille van hun florissante leven of willen wij met onze stem invloed hebben op onze eigen levens? En op het leven van onze medemens? 

Hier in Nederland hebben de meeste stemmers het best goed (genoeg). Hen boeit hen niet of hun gekozen politici hun beloftes nakomen en of ze doen wat ze zeiden te gaan doen. Wat hun "niks doen" onze samenleving kost boeit de meeste stemmers ook niet. Maar mij wel. 

Ik hoor bij de modale doelgroep. Ik werk hard en lever veel in. Ik werk hard, lever veel in, en houd er weinig tot niks over. 

En toch. Werk ik niet opdat mijn werk loont. Ik werk om bij te dragen. Voor u en mij, voor onze mensen en voor onze dieren. 

Uw land is per toeval en per (on)geluk ook mijn land geworden. Uw politici zijn echter niet de mijne. Dit vanwege hun opvattingen, niet vanwege hun huidskleur of vanwege een ander soort van hun persoonlijke kenmerken.

Mijn gekozen politici vechten voor de rechten van ons allen. Voor de vrijheid, voor rechtvaardigheid en eerlijkheid. Ongeacht waar iemand vandaan komt. In mijn wereld is eenieder gelijkwaardig. In mijn wereld heerst de solidariteit. En empathie.

Mijn politici hanteren een morele grens en -kompas. En zij, mijn politici, doen wat ze zeggen en beloven. En ik reken ze daarop af. Op hun beloftes en op hun doen of laten. Zij mogen mij zeker zelfs meer kosten als hun inzet de wereld beter maakt. En zodra ik merk dat mijn stem op hen alleen hun eigen portemonnee vult... Tjeetje mina... Ik zou dat echt niet kunnen verdragen. 

Mijn opvattingen hoeven niet dezelfde zijn als die van u. Maar waarom moeten uw gekozen politici mij wel geld kosten? Veel geld kosten? Geld dat ik liever in de ontwikkeling van de wereld investeer, in vrede, in cultuur, noem het maar op. Gepruts van uw laatstgekozen politici leverde niks op, voor u niet en voor de wereld evenmin. Het kostte ons alleen maar geld en nog meer ellende. Aan dat geld hecht ik echter geen echte waarde en het gaat altijd op. Maar BBB, VVD, PVV en NSC lieten een andere bittere nasmaak achter, groter dan de armoede in geld. Fuck dat geld. Geef ons onze menselijkheid terug die uw politiek van ons afgepakt heeft omwille van dat fucking geld. 

Zij hebben ons verdeeld. Zij hebben veel haat gezaaid en veel verdriet achtergelaten. En zonder om te kijken trokken zij de stekker eruit.

Ellende is gezaaid en ondertussen ook verankerd. Het afbouwen van onze samenleving wordt door hun toedoen steeds moeilijker tegen te houden. Allerlei rampen staan voor onze deur. Wij hebben nog de moed en de kracht om hen buiten onze deuren te houden. Maar zij dringen wel binnen. Steeds meer en meer. En tegelijkertijd...

Geldzorgen zullen politici die zulke ellende aanmoedigen niet hebben. Wij wel. Want zij kost(t)en ons best veel. Hun kosten moeten wij en al onze bakkers en schoonmakers en onze artsen wel ophoesten. Verdiend of niet verdiend? En is de ellende die zij (zullen) veroorzaken uw geld wel of niet waard? Ik doe hier beroep op uw geweten. Het spijt me. 

Neem me niet kwalijk, maar als ik u was, dan zou ik best goed nadenken op wie ik ga stemmen bij elke volgende verkiezing.