Heeft de wereld Trump nodig?

Ondanks de onzuivere loopbaan van Donald Trump was zijn overwinning in de verkiezingen van november te verwachten. De vraag is waarom en waarvoor?

De wereld is in een zeer chaotische toestand beland: oorlog tussen Rusland en Oekraïne, het Midden-Oosten is een werkende vulkaan die elke moment kan uitbarsten, Afrika lijdt al decennia aan honger, bloedige conflicten, corruptie en terrorisme.

Het Europese continent is verdeeld, racisme en extreemrechts rijzen als paddenstoelen uit de natte bossen van de politieke arena. De harde kern van Europa, Duitsland en Frankrijk, raakt steeds meer intern verdeeld en onstabiel. De traditionele denker van Europa, Engeland, is nu een outsider en neemt wat afstand van het vuur, maar houdt de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten.

Azië en het Midden-Oosten zijn verzonken in een stevige religieuze, etnische modder van polarisatie. Naast deze rampzalige werkelijkheid is de regio een vruchtbare bron van terrorisme, oorlog en dreiging voor de bestaande chaos in de wereld. Latijns-Amerika is er nog slechter aan toe dan haar zustercontinenten. Landen, zoals Canada, India, Indonesië  en het continent Australië houden hun adem in.

Wie blijven over? Amerika, Rusland en China.

Eerst nemen we het Rusland van Poetin onder de loep. Rusland is een van de sterkste militaire machten van de wereld, geleid door een geobsedeerde persoon, die bezeten is door de nostalgische droom van de glorieuze geschiedenis van het vaderland. Zijn land is tevens van binnen verdeeld, corruptie heeft het land zover gebracht dat er geen herstelkracht voelbaar en zichtbaar is. De gok van Poetin is gebaseerd op twee pilaren: geschiedenis en militaire macht. De eerste is verleden tijd waarmee hij pronkt en de tweede wordt gevaarlijk als het afneemt. Daarom zit Poetin klem en heeft hij erkenning nodig. De vraag is of Trump hem deze erkenning gunt?

China is nu een van de slimste wereldspelers: stap voor stap economische groei, uitbreiden van zijn politieke, economische en technische arena. Ook heeft het een redelijke binnenlandse politieke stabiliteit. China is de potentiële macht om de details van de toekomst te beïnvloeden en ook mede te bepalen.

Amerika, de tegenpool van het arbeiders-communistisch getinte Rusland en het boeren-communistisch getinte China, heeft een sterke economie, een gigantische technische en militaire macht, talloze allianties en militaire bases in de wereld en is de leider van de sterkste militaire bond ter wereld, de NAVO.

De overwinning van Trump stoelt op een combinatie van binnenlandse problemen en de belangen van invloedrijke machtscentra. Zo zijn daar allereerst de binnenlandse problemen met de economie en migratie. Ook belangrijk zijn echter de machtscentra in Amerika en daarbuiten, zoals Tesla, de financiële wereld, machtige lobby's en in het buitenland Saoedi-Arabië en de Golfstaten, die in hem een middel zien om de chaos onder controle te krijgen zodat zij daarvan de vruchten kunnen plukken.

Tegelijkertijd zien ze in Trump de wilskracht van een hardnekkige zakenman en een leider die met ijzeren vuist het Amerikaanse rijk wil verrijken. Dat kan slechts als hij de chaos in de wereld beheerst.

De man wordt al jaren als ongewenste weeskind van de politiek behandeld. Diep in zijn ziel gekwetst, is hij nu uit op een andere handelswijze. Michail Gorbatsjov heeft bedaard en stap voor stap de muur weggehaald. Kan Trump met zachte macht de chaotische wereld tot orde brengen? In zijn verkiezingscampagne heeft hij dat vaak beloofd. Biden was geen vastberaden, sterke leider Hij was de man van het compromis, ook toen hij vicepresident was.

Het trio Obama, Biden en Hillary Clinton heeft door hun beleid en handelswijze in het Midden-Oosten van Iran de sterkste macht in de regio gemaakt. Dit trio was in feite de lijnrechter in vurige en diep gewortelde conflicten in de regio, vooral tussen de Sjiitische Bedevaart, Iran, en de sterke Soennitische Bedevaart onder leiding van Saoedi-Arabië, met als eindresultaat dat Iran Irak heeft gekregen en dat Iran zijn eigen gang kon gaan in Syrië, Libanon, Jemen en ook met het nucleaire programma.

Hoe dan ook, tegenstellingen zijn een vruchtbare grond voor veranderingen. Het is nu wachten op hoe Trump de Brug van de Vergelder over gaat; dan worden al zijn daden gewogen. Als het goede zwaarder weegt dan het slechte, kan de ziel de brug naar de hemel oversteken; als de slechte daden zwaarder wegen dan de goede, wordt de brug te smal voor de ziel om over te steken, en stort ze zich in de koude en donkere afgrond van de hel. Ik denk dat Trump hoogstwaarschijnlijk zal proberen zolang mogelijk op de brug te blijven.

Gezien de huidige politiek chaos, ook in Nederland, zit er misschien wat toverdrop in de zak van Sinterklaas. Wachten en geduld zijn goud waard.