Helm op, verstand op nul? Of mag ik zélf nog nadenken?

Ooit kocht ik een snorscooter. Niet alleen om van A naar B te komen, maar ook om te genieten van het ritje zelf, wind in de haren, zon op het gezicht. Een bewuste keuze: 25 km per uur, geen helmplicht. Vrijheid, binnen de lijntjes. 

Die vrijheid werd me ontnomen toen de helmplicht zijn intrede deed. En ja, mijn scooter heb ik geparkeerd en nooit meer aangeraakt. Uit principe. Niet omdat ik tegen veiligheid ben, maar omdat ik niet tegen de kromheid van beleid kan. 

Ondertussen scheuren er dagelijks fatbikes voorbij. Je weet wel, die "kinderfietsen" die harder gaan dan mijn scooter ooit gedaan heeft, met kinderen, sommige amper oud genoeg voor het voortgezet onderwijs. Kennelijk goedgekeurd voor meerdere passagiers tegelijk, met of zonder melk in de stem. Geen helm, geen rijbewijs, geen verzekering, maar mét bluetooth speaker en attitude.

De overheid maakt zich zorgen om mijn hersenpan, maar blijkbaar niet om die van de 12-jarige die zonder licht, zonder bel en zonder fatsoen 35 km per uur over de stoep vliegt. Want als we dan toch regeltjes gaan handhaven, laten we dan niet doen alsof ze logisch zijn.

Eindelijk mogen elektrische steps nu óók legaal de weg op. Uiteraard met registratie en verzekering. Want dat is verantwoord. Tot je overhoop wordt gereden door een kind zonder helm of verkeersinzicht op een opgevoerde fatbike die alleen geregistreerd staat bij TikTok.

En als klap op de vuurpijl wordt er serieus gepraat over een helmplicht voor e-bikes. Niet omdat het overgrote deel van mensen dat zelf zou willen, maar omdat we blijkbaar niet meer kunnen vertrouwen op de individuele verantwoordelijkheid van volwassenen. 

We hebben het in Nederland graag over zelfbeschikking. Behalve als het gaat om wat ik op mijn hoofd wil dragen. 

Want Nederlanders, die kun je niet zomaar zelf laten nadenken. Zeker niet op twee wielen. Het is wachten tot de overheid ook bij de helm voor de ouderwetse trap fiets verplicht stelt: "Gevaarlijk apparaat". "Snelheid + zwaartekracht = helm.” Waarschijnlijk nog eerder dan de helmplicht voor de fatbike. Iedereen de auto injagen. Een recreatief ritje door de natuur in de zomer krijgt voor mij een nare bijsmaak door de helm. Dan maar per auto naar het park.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben vóór veiligheid. Maar dan wel eerlijk en consequent. Niet dit beleid-op-gevoel dat blijkbaar gebaseerd is op een grabbelton vol inconsistentie. Waarom mag een oudere helmloos 27 km/u rijden op een e-bike, terwijl ik als volwassen vrouw verplicht een helm moet dragen op een scooter die exact even hard gaat? Als een kind van 11 zonder helm op een fatbike door de stad mag scheuren, mag ik dan als volwassen vrouw zélf kiezen wat ik op m’n hoofd zet? Of is dat inmiddels een te gevaarlijk idee om onbeschermd te laten rondrijden?

Dus, lieve beleidsmakers: maak het simpel. Dezelfde snelheid? Dezelfde regels. En als dat allemaal te moeilijk is, stel dan gewoon een gedoogbeleid in voor snorscooters. Althans, zolang de regels niet op logische wijze zijn gelijkgetrokken voor alle tweewielers met vergelijkbare snelheid. Of nog beter: Of nog beter: een uitzondering voor mensen met gezond verstand. Geef mensen de ruimte om zelf na te denken, want als we de jeugd vertrouwen op een fatbike zonder regels, waarom dan niet de rest van ons?