Het concept-verkiezingsprogramma van de VVD? Schitterend document, ik kan niet anders zeggen

Vincent Bijlo schrijft een serie vakantiecolumns, dit is deel 4

Gimborn ja, dat was de bedoeling. Het Nationaal Bomenmuseum Gimborn in Doorn. We zijn er heengefietst, dat wel. Het is vernoemd naar Max von Gimborn, die altijd al iets met bomen had. Hij begon in Emmerich, waar hij opgroeide, met een dennenverzameling. Maar door de rook van de stoomboten, die daar vlak in de buurt voeren, werden ze zwart, dat was geen gezicht.

Toen begon hij een inktfabriek in Zevenaar, daar verzamelde hij verder, maar uiteindelijk kocht hij een perceel te Doorn. In 1924 opende hij zijn arboretum. Het moet er prachtig zijn, meer dan 3000 bomen en struiken zijn er geworteld. Ik noem een Perzische slaapboom en een honingboom.

Maar wat gebeurt. Wij komen aan bij Gimborn, met onze Museum Jaarkaarten, blijken die, in het Nationaal Bomenmuseum ja, niet geldig te zijn. En toen werden we opeens heel krenterig. We dachten: maar is heel Nederland eigenlijk niet één groot Nationaal Bomenmuseum? Ja natuurlijk. Luister! Hoor de geest van Von Gimborn ruisen in de lommerrijke baldakijnen van het gebladerte der loofbomen in de Doornse lanen.

Kunnen wij de 17 euro die een Gimbornbezoek ons zou kosten niet veel beter spenderen in de Historische Theetuin van Bartiméus, vlak in de buurt? En zo kwam het dat wij een kwartier later gemberthee zaten te drinken vergezeld van een puntje gemberboterkoek.

Wat een lieve tuin is dat. Er is een moestuin, waar groente en fruit gekweekt en verkocht wordt en je mag in de bloementuin zelf je boeket plukken. Er werken blinden en slechtzienden.

En nu zit ik weer achter mijn computer, jaja, terwijl die anderen op Lesbos zitten of in de Alpen, waar ze buienradar heel goed in de gaten moeten houden. Hoei, dat wordt wat daar, komt door de Middellandse zee, wat een lauwwarme soep is dat geworden, 6 graden warmer dan normaal. Dat geeft noodweer in de Alpen, wat ik je brom. Sterker nog, het kan er zelfs voor zorgen dat het hier totaal losgaat, zegt Marco Verhoef, dat de Perzische Slaapboom afbreekt als een luciferhoutje. Ik zit hier, mij ten volle bewust van het feit dat er toch iemand een hardwerkende Nederlander moet zijn.

Ik heb net het concept-verkiezingsprogramma van de VVD tot mij genomen. Nou, chapeau. Schitterend document, ik kan niet anders zeggen. Kijk, want waar het om gaat is dat wij alles op alles moeten zetten om onze manier van leven te beschermen. Dus wat gaan we doen? We gaan nog meer bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking, geen cent meer naar hun manier van leven, nee, we zijn gekke Henkie niet, straks maken we ze nog zo rijk dat zij zich ook onze manier van leven willen aanmeten, moet je niet hebben.

We gaan snijden in de zorg, kleiner basispakket, hoger eigen risico, want ziek zijn, dat is een keuze, net als succes. En dat willen we hebben. Dus daarom stellen wij alles in het werk om zoveel mogelijk belemmeringen weg te nemen voor de kei en keihard beleggende Nederlander en voor de keihard aandeelhoudende aandeelhouder.

Wij kiezen met lef voor radicale economische groei en daar horen geen klimaatmaatregelen bij. Laat roken die schoorstenen, van een lekker hobby-ei met PFAS is nog nooit iemand doodgegaan. Wij komen sterk uit de storm, de storm, die linkse stinkende woke-wind, bij de VVD ben je als asocialist aan het goede adres. Er is geen woonprobleem zolang wij ervoor kiezen de aarde uit te wonen. Kolonialen, dat waren we, maar aardige kolonialen. En we zijn het nog steeds en daar zijn we trots op, driewerf hoezee voor de vee vee dee.