Het gevaar van rechtse woke

Woke betekent dat je bewust en alert bent op maatschappelijke misstanden. In rechtse kringen wordt vaak kritisch gedaan over woke. Zij hekelen de aandacht van linkse mensen voor het bestrijden van ongelijkheid, discriminatie en het gebrek aan gelijke kansen. In Amerika word je dan al snel bestempeld als communist. Amerikaanse regeringsfunctionarissen hebben eenzelfde oordeel over Europa: pogingen om online misstanden tegen te gaan worden daar als censuur bestempeld. Zelfs wanneer autoritaire partijen worden bekritiseerd, wordt dat als aantasting van de vrijheid gezien. Volgens rechts is aandacht voor gelijkheid en gelijke behandeling overdreven en strijdig met wat zij als ‘normaal’ beschouwen.

Zo stelde Donald Trump dat er slechts twee geslachten zijn: man en vrouw. Volgens hem en zijn aanhangers is het niet mogelijk om van geslacht te veranderen. Medische geslachtstransitie — waarbij een man lichamelijk vrouw wordt of andersom — wordt door hen ontkend, ondanks het feit dat dit in de praktijk wel degelijk gebeurt.

Er bestaat echter niet alleen linkse woke, maar ook rechtse woke. In zuidelijke staten van de VS worden bibliotheken en scholen ‘gezuiverd’ van boeken die niet passen binnen conservatieve normen en waarden. Zelfs het dagboek van Anne Frank werd in Texas verwijderd, omdat het ontwakende seksualiteit bespreekbaar maakt. In Nederland uit rechtse woke zich in het verzet tegen seksuele voorlichting op de basisschool, zoals bij de lesweek ‘Lentekriebels’.

Rechtse woke leidde in Nederland ook tot het afnemen van bescherming voor werknemers. De Arbeidsinspectie werd uitgekleed. Oost-Europese arbeidskrachten kregen toegang tot de arbeidsmarkt zonder dat hun betaling volgens cao of fatsoenlijke huisvesting werd gegarandeerd. Uitzendbureaus werden rijk. De uitzendvergunning, die grenzen stelde aan hun functioneren, werd afgeschaft en tot op heden niet heringevoerd, ondanks de vele malafide bureaus. Zelfregulering werkt niet. Nederlandse werknemers werden op scheepswerven verdrongen, en tot op de dag van vandaag zorgt gebrekkige huisvesting voor maatschappelijke overlast.

Linkse woke is overigens ook niet zonder fouten. Te vaak ontaardt dit in politieke correctheid. Zo is het in sommige linkse kringen ongewenst om vragen te stellen bij de toegang van biologische mannen tot vrouwentoiletten, als zij nog geen geslachtsverandering hebben ondergaan. Toen de SP aandacht vroeg voor de huisvestingsproblematiek onder arbeidsmigranten en asielzoekers, werd dat door andere linkse partijen als discriminerend afgedaan. Lange tijd was het ook not done om de achterstelling van vrouwen binnen de islam aan te kaarten, terwijl in blijf-van-mijn-lijf-huizen vrouwen van buitenlandse komaf oververtegenwoordigd zijn.

Alert zijn op misstanden is goed. Politieke correctheid die misstanden onbespreekbaar maakt, is dat niet. Het censureren van boeken en het ontkennen van het bestaan van transgenders is evenmin wenselijk. Toezicht is nodig, want zelfregulering blijkt niet te werken.