Het gidsland van de ongenade

Op de Middellandse Zee vaart de Sea-Watch 3 onder de Nederlandse driekleur, U weet wel de trotse vlag van Tromp en de Ruyter alsmede van admiraal van Kinsbergen, wiens naam U zeer ten onrechte niets zegt. Dit schip is op zoek naar een haven maar het wordt nergens toegelaten want er zijn 32 asielzoekers aan boord, onder wie enkele kinderen zonder begeleiding. Zij zijn slachtoffers van de nieuwe Italiaanse mode om aanlandingen te voorkomen.

Vlag Een woordvoerder van Nederland heeft zich al uitgesproken. Het is de verantwoordelijkheid van de kapitein om zelf een veilige haven te zoeken. Niet die van ons land ondanks die vlag. Klootzak.

Die Sea-Watch 3 kan zó aanleggen als Nederland die asielzoekers zou willen opnemen. Een van de weinige nog niet weg bezuinigde consuls wacht ze op bij de loopplank en zorgt ervoor dat ze in Ter Apel terecht komen. Doet Nederland niet. Onze verantwoordelijkheid niet. Dat schip kan net zo goed de vaatdoek in de mast hangen in plaats van de Nederlandse vlag. Beide doeken zijn evenveel waard.

Het zal in het kader van het zeerecht best wel kloppen dat de Nederlandse overheid niet verantwoordelijk is voor het oplossen van de problemen die de Sea-Watch 3 zich op de hals haalde door die 32 asielzoekers in nood uit zee op te pikken. Dat laatste is een schip overigens wél verplicht. Je mag mensen niet laten verzuipen.

Morele plicht Wel heeft Nederland de morele plicht om die 32 mensen tot de procedure toe te laten. Lees goed wat hier staat: tot de procedure toe te laten. Daar zal het land godverdomme niet van in de Noordzee verzinken. Die kunnen er nog wel bij. Dat is een kwestie van menselijkheid en kerstgevoel en meer van dat soort dingen. We hebben destijds toegestaan dat de Sea Watch 3 onder Nederlandse vlag het zeegat uitvoert. Dit is de consequentie.

Het is ook een heel klein blijkje van solidariteit naar de EU-staten langs de Middellandse Zee die al heel veel van die asielzoekers hebben opgevangen. Op het moment zetten veel van die schepen koers naar Spanje, dat ook nog jaren lang zwaar heeft bezuinigd op grond van Europese regels, die door Rutte en zijn toenmalige secondant Dijsselbloem heel erg consequent en zonder genade werden toegepast. Om over het lot van Griekenland maar te zwijgen. En nu deze koude ongeïnteresseerdheid als wij eens wat kunnen doen. Nederland betoont zich het gidsland van de ongenade.