Het heilige huiskamergevoel

Bioscoop LantaarnVenster te Rotterdam heeft een plan opgevat, even briljant als simpel in zijn uitvoering.                                                                         Omdat de landelijke bezoekersaantallen weer íets zijn teruggelopen (29,1 miljoen bezoekers in 2024 met een bioscoopomzet van 308,7 miljoen) is de branche inventief met gecombineerde horeca, festivals, open lucht-vertoningen en… gekke extraatjes. ‘Bums on seats’, that’s what the business is all about!                                      

Bij de vraag waarom zij nog altijd liever thuis dan in de bioscoop films consumeren, schermt het publiek nog altijd graag met het onvolprezen ‘huiskamergevoel’. Dat gevoel bestaat vooral uit een onbeperkt arsenaal aan versnaperingen, snacks, dranken bij de hand, pauzeren wanneer men wil en… die heerlijke, zachte huiskamerbank.

Deze bioscoop nu interpreteerde dit letterlijk en heeft de huiskamer opgepakt en vervolgens als geheel in haar zaal geïntegreerd. Op de bovenste rijen de vertrouwde rode bioscoopstoelen en in de zaal, op de vloer zo vlak voor het doek, een allegaartje aan luie stoelen, twee- en driezitsbankjes, geinige ouderwetse lampjes en gezellige (eet-)tafeltjes. Men sloot een slim verbond met een lokale kringloop die met de hopeloos grote toevoer van doorgezeten zitbanken en lamgelegen fauteuils haar winkeldochters op een zo duurzame wijze kon dumpen.

Leuk. Slim idee ook, of… 

Er knaagt namelijk iets bij het zien van deze huiskamer-inboedel die als de set van een slecht toneelstuk in de donkere zaal bijeen gegroept staat. ‘Als de doelgroep niet naar het doel komt dan maar andersom’, is een valide marketinggedachte. Eerder overkwam het de kunstwereld waar ‘de Museumnacht’ werd geïntroduceerd om het publiek te trekken dat kennelijk overdag niet kwam. Die eeuwig, moeilijk te bereiken groep jongeren diende met Kunst geconfronteerd, desnoods en dan maar op onzalige tijden. Terwijl de museum-ervaring gekenmerkt wordt door het stille genieten, contemplatie en gedempte stemmen moet die nacht gelardeerd met muziek en ander vermaak. Ook leuk, maar mijlenver van het oorspronkelijke doel van een museum.           

Ik kan mij zo voorstellen dat bij een dergelijke huiskamer-opstelling ook huiskamergedrag zal volgen, en wie zit er te wachten op boerend, windenlatend en knuffelend volk op de voorste rij. Mag er straks ook gevaped of wellicht zelfs gerookt worden? Moeten straks vrijwilligers de snack-kruimels tussen de kussens vandaan gaan peuteren, zijn straks wellicht zelfs huisdíeren welkom (niks gezelligers dan met sloffen aan en de poes op schoot…) en gaat in december de haard aan? Is alles geoorloofd om het verwende publiek dat knusse huiskamergevoel te geven? Het initiatief lijkt zijn doel wat voorbij te schieten.

De poef, de fatboy en tsja, ook die luie, uitgewoonde lederen driezitsbank met grand foulard danwel fleecedekentje hoort toch écht alleen thuis thuis.

‘Wervende’ tekst van de bioscoop doet voor het ergste vrezen: "..Pak een drankje, trek je schoenen uit !), plof neer een beleef film op de meest ontspannen manier, gewoon voor de standaard ticketprijs. Of je nou met vrienden komt, een date night hebt, of gewoon een avondje flying solo wil chillen”. Bedrijven hebben er, zodra zij de jeugd addresseren, altijd een commercieel handje van dat te doen in de hipstertaal van de doelgroep. Mijns inziens niets afgrijselijkers dan Ouwe Mensen die hippe jeugdtaal uitkramen maar goed, het uiteindelijke doel is nobel.

Benieuwd of straks het geënqueteerd publiek dat aangeeft films het liefst in de slaapkamer, vanuit bed, te genieten ook bediend zal worden.