Het lijkt er op dat de gekkies onze wereld aan het sturen zijn

Wij haten elkaar liever dan wij elkaar liefhebben.

Op mijn dromen heb ik geen invloed. Er blijven allerlei monsters mijn dromen bezoeken, ongevraagd. Mijn bed stond niet altijd op een veilige plek. Nu sust een vreedzame klank van de buitenwereld mij (gelukkig) in slaap.

Alles wijst erop dat mijn bed haar perfecte bestemming heeft bereikt. Al 25 jaar lang slaap ik in en word ik wakker in een wereld die niet brandt. En toch blijven allerlei gekkies mij in mijn dromen continu bezoeken. Gekkies uit mijn verleden, uit mijn heden, en sinds recent ook de gekkies uit mijn toekomst. 

Gisterennacht kwam Trump ook even langs. Het lukte me niet om wakker te worden voordat hij het podium van mijn leven innam. Van zijn aanwezigheid herinner ik me vooral zijn blik en zijn taal. Van het venijn dat daar uitbarstte rolde ik in zweet doelloos onder mijn deken. Er was geen kussen binnen handbereik die mijn onrust en mijn angst kon opvangen. Trump zijn blik en zijn doen en laten bedreigden niet alleen mij, maar ook mijn medemens die hij als minderwaardig ziet en beschouwt.

Soortgelijke gekkies hebben mij ooit van een zacht kussen beroofd en van mij mijn land afgepakt. Ik herken ze meteen. Die gezichten, die blikken, dat narratief.

Zij lijken er plezier aan te hebben als anderen lijden. Die wenkbrauwen die door haat en venijn aan elkaar worden gesnoeid en aangegroeid. Twee bruggen boven die twee ogen, die zich verenigen om het onrecht te verspreiden in plaats van om met een verenigde brede blik het onrecht te bestrijden. In mijn droom had Trump er best een lol aan. Toen ik uit mijn nachtmerrie wakker werd, bleef Trump mij uitlachen:

"Mafkees, jij bent tegen mijn macht niet opgewassen!"

Het zal wel. 

Sinds de wereld er is, zijn er de gekkies ook. Niet dat ik ze niet wil helpen en hen laten behandelen. Integendeel en graag. Gekkies die macht hebben en kregen willen echter niet behandeld worden. Hun gekkigheid zien wij zelf ook niet als een gemeenschappelijk probleem. Wij steunen juist hun psychopathologie volop. Met ons democratische stemrecht.

Wij vinden hun gekkigheid gezond en terecht. Hun eigen haat en venijn hebben zij met succes ook ons aangepraat. Wij incasseren de ellende die daaruit voortvloeit en zij alleen de lusten. In elke democratie is haat zaaien het meest lucratief. Eerst verdelen om vervolgens te heersen gaat de gekkies makkelijk af. En wij laten het ook nog toe. 

"Mafkees, jij met je domme brein, jij bent ook niet meer dan dit waard!"

Zo denken zij, niet ik. 

Ik denk er heel anders over. 

Ik vertrouw onze breinen en ons gezond verstand. Ik zie onze breinen floreren, wereldwijd. Geesten en initiatieven die de gekkies zat zijn. Die tegen hen opgewassen zijn dankzij onze vermogens om empathie te kunnen voelen en het oprechte gevoel voor rechtvaardigheid en eerlijkheid te willen nastreven. Geesten die dapper zijn. Die durven. Die durven op te staan tegen het onrecht en tegen de gekkigheid van al onze gekkies die de macht over ons hebben en die die macht niet los willen laten. Koste wat kost. En het kost ons best veel. 

Die macht lijkt best zoet. Vooral daar waar de macht alleen een eigenbelang dient. Geen gekkie wil de macht loslaten, vooral die wie die zoete smaak van de macht ooit heeft geproefd. In Servië is het volk sinds acht maanden opgestaan tegen malafide, hebzuchtige en oneerlijke macht. Die de zoete smaak van de macht echt niet loslaat. Met man en macht en alle gewelddadige middelen beschermt die macht de zoete smaak van de macht. Met als doel om de macht te behouden. De macht die niet het gemeenschappelijke belang nastreeft, slechts een eigen, de hebberige ik. 

In mijn wakkere toestand volg ik nauw alle gebeurtenissen in Servië. En als ik eenmaal in slaap val, dan komt Trump telkens weer bij me langs.

Zulke akelige gezichten komen in mijn dromen ook in andere vormen steeds tevoorschijn. Nederlandse politici zijn daar ook niet uitgezonderd. Opgezwollen van haat en venijn wandelen hun venijnige wangen mijn dromen telkens weer binnen. Ik herken hun desastreuze blikken meteen. Zij hoeven niks te zeggen. Zelfs als ze zwijgen weet ik dat zij een gekkie zijn. Een zeer gevaarlijk gekkie nota bene.

De Nederlandse politiek faciliteert ze. U en ik met onze stem net zo.

Wij haten elkaar liever dan wij elkaar liefhebben. Trump en de zijnen hebben ons deze haat met succes aangepraat. Ik weet niet of gezichten zoals Trump uw dromen ooit bezoeken, maar gisteren was zijn bezoek echt een nachtmerrie voor mij. Zulke gekkies hoef ik nooit meer te ontvangen. Ik zou ze liever uit elk domein van invloed weg willen hebben. Uit uw leven en dat van mij. Zulke wenkbrauwen brengen geen goeds, alleen maar ellende. Wat ik en mijn landgenoten meemaakten, dan wil ik u en eenieder besparen. Voorkomen is ook genezen. Laten we het samen voorkomen in plaats van achteraf genezen. 

En laat de wereld aan ons! Aan ons die de wereld en elkaar liefhebben! 

Dag Trump en zulke. Ik ben tegen uw haat wellicht niet opgewassen, maar u net zomin tegen mijn/onze liefde. Doei! Ga weg uit mijn dromen, jij Gekkie!