Het misdadige plan om Palestijnen naar Zuid-Soedan te deporteren

Terwijl de wereld de ogen gericht houdt op Poetin en Trump, deed een vreemd nieuwsbericht de ronde. Het persbureau AP had  vernomen dat Israël met Zuid Soedan onderhandelde over de relocatie van Gazanen. De bron was Joseph Szlavik van het PR bureau Scribe Strategies and Advisors.

In zijn berichtgeving over deze zaak voegde de Times of Israel er aan toe dat er ook gesprekken waren gevoerd met Somaliland. Dat is een door niemand erkende afscheiding van Somalië, waar een effectieve regering zich al decennia handhaaft. Szlavik denkt dat Israël wel voor tenten wil zorgen.

Je kunt hier kort over zijn. Dit is krankzinnig. Je vraagt je af of er op Israëlische regeringsbureaus niemand zit die zulke waanzin in de kiem smoort. Je zou bijna denken dat  daar allemaal klonen werken van the Joker.

In het algemeen getuigt het van slechte smaak, kwade wil en onkunde een directe parallel te trekken tussen de Holocaust en wat Israël nu in de Gaza strook aanrecht. Al was het alleen maar omdat er een numeriek verschil verschil bestaat tussen 60.000 en zes miljoen. Maar in dit geval liggen vergelijkingen met de nazis zeker voor de hand. Het idee om ongewenste buren massaal af te schuiven naar een of andere uithoek in Afrika is niet nieuw. Het spookte voor de Tweede Wereldoorlog rond als 'oplossing' voor de Judenfrage.

De eerste die er mee aan kwam dragen was Paul de la Garde, hoogleraar aan de universiteit van Göttingen en een grondlegger van de moderne oriëntalistiek (waar later Edward Said zo overtuigend gehakt van zou maken). Hij schreef baanbrekende studies over vele onderwerpen met betrekking tot het historische Midden-Oosten. Hij was een talenwonder. Hij was een wetenschappelijk vernieuwer. En hij was een geheide antisemiet.

Als Duits nationalist raakte De la Garde ervan overtuigd dat de joden afbreuk deden aan de grootsheid van het Duitse volk. Hij stelde voor ze allemaal te hervestigen op het afgelegen eiland Madagascar in de Indische Oceaan. Dat niet alleen trouwens: hij vond ook dat de superieure Duitsers op grote schaal Polen en Oostenrijk-Hongarije moesten koloniseren. Hier lag volgens de professor een grootse taak voor afgezwaaide onderofficieren.

De la Garde vond dat er voor joden in Duitsland geen plaats was, tenzij ze door een indogermaanse opvoeding hun identiteit en hun volksaard volledig van zich af konden schudden. Velen waren hiertoe volgens onze geleerde niet in staat omdat zij immers geen deel hadden aan het indogermaanse genie.

Tussen de bedrijven door suggereerde hij een grote etnische zuivering in Oost-Europa, waarbij Rusland - dat toch ruimte genoeg had - Bessarabië en omgeving (het huidige Moldavië plus stukken van Oekraïne en Wit Rusland af zou staan voor hervestiging van alle Roemenen. Dan kon men meteen alle joden afschuiven "naar Palestina of liever naar Madagaskar". Het klonk allemaal, dat gaf De la Garde graag toe, een beetje Assyrisch, maar dat moest dan maar. Hij verwees naar het Assyrische Rijk uit de oudheid dat bekend stond om zijn wrede behandeling van vijanden en de hervestiging van volkeren op een andere plek.

In de tijd van Paul de la Garde behoorden zulke teksten en zulke taal tot het officiële politiek discours. De professor werkte zijn gedachten met betrekking tot Madagascar nooit uit maar de gedachte bleef toch hangen, want ze kwamen uit het brein van een groot geleerde. Ze had zelfs invloed op de vroege zionisten. Max Nordau, een medestrijder van Theodor Zerzl, ging serieus na of het Joodse nationaal tehuis niet in Oeganda gevestigd kon worden. Hij had daarvoor de steun van Joseph Chamberlain, een belangrijke imperialistisch gezinde Britse politicus. Er kwam verder niets van, al is een zionistische commissie wel poolshoogte gaan nemen.

Onder antisemieten bleef men wel fantaseren over een deportatie van de joden naar Afrika. De nazis gaven dit alles een nieuwe impuls. Uitwijzing naar bijvoorbeeld Madagascar was aanvankelijk een optie die ter tafel bleef zo lang niet definitief tot een massale uitmoording was besloten. In 1940 kwam het zelfs tot serieuze voorbereidingen. Zo dacht men over het stichten van een bank waar alle Europeaanse joden hun tegoeden moesten onderbrengen. Daaruit kon dan de deportatie worden betaald. Uitvoering was echter onhaalbaar zolang de Engelse marine de Indische Oceaan beheerste. Zo bleef als 'enig alternatief' over wat wij tegenwoordig de Holocaust noemen. Bij dit alles speelt ook nog onze landgenoot ir. Anton Mussert een rol. Hij meende dat Suriname wellicht een mooie eindbestemming voor joden kon zijn.

Laten we er geen doekjes om winden: dit alles rijmt met de plannen om de Gazanen af te voeren naar Zuid-Soedan of Somaliland. Het zijn allebei landen die volstrekt niet in staat zijn grote hoeveelheden nieuwkomers op te vangen. Deportatie moet ter plekke tot een ramp leiden. Zuid-Soedan heeft zich in een decennia lange bevrijdingsstrijd van het islamitische en cultureel sterk gearabiseerde Noorden weten los te maken. Daarna volgdern verwoestende burgeroorlogen. Somaliland behoort tot de uitermate onrustige Hoorn van Afrika. Voedselveiligheid is nu al nergens gegarandeerd. Wat Israël met de Gazanen voorheeft, lijkt als twee druppels water op het massaal deporteren van Europese joden naar Madagascar.

Dit alles los van het gegeven dat alleen de gedachte aan het ontvolken van de Gazastrook al tot het voorbereiden van een oorlogsmisdaad mag worden beschouwd.

Joseph Szlavik, de public relations manager met het account Zuid-Soedan, heeft goede contacten in het Witte Huis. Hij werkte er al onder president Bush sr. Verleden jaar speelde hij een grote rol in de verkiezingscampagne van Trump. Het is daarom dat Zuid-Soedan hem inhuurde. Szlavik op zijn beurt lobbyde in een aantal landen voor Trumps plan ongedocumenteerden naar Afrika uit te zetten. Hij is ook in andere opzichten een sleutelfiguur in het Amerikaanse beleid tegenover Afrika. De gedachten gaan dan ook automatisch uit naar de fantasieën die Trump begin dit jaar bekend maakte over de Gaza-strook als een toeristische bestemming waar je van Palestijnen geen last meer had.

Het feit dat in regeringskringen - zowel in Israël als in de Verenige Staten - serieus wordt gespeeld met de gedachte de Palestijnen te verplaatsen naar gebieden waar ze grote kans lopen te kreperen, dit feit is bijzonder zorgelijk. Wij zien een terugkeer naar het superioriteitsdenken van de negentiende eeuw met bijbehorende moordlust en imperialisme.

Wie weet vinden de Europese leiders tussen het hielenlikken door nog een momentje om Trump voorzichtig te laten weten, dat dit plan onduldbaar is en dat zij samen met de Arabische leiders deze misdaad zullen voorkomen.

Ik ben bang van niet.

Bekijk absoluut de website van Szlaviks bedrijf Scribe Strategies & Advisors. Op de klantenlijst staan onder andere de regeingen van Oeganda, Gabon, Kenya, Benin, Zuid-Soedan en Oman.  Merk ook op hoe het bedrijf pocht op kennis van defensie en homeland security.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.