Het rechtse canaille in Uithoorn en Houten is de voorhoede van de PVV

In Uithoorn en Houten toonde de voorhoede van de PVV dinsdagavond opnieuw waartoe het in staat is: een horde gepolitiseerde hooligans hielden huis rond het gemeentehuis en gingen de strijd aan met de politie. Dit zijn bewuste pogingen om de macht op straat te veroveren. Het is de bedoeling dat de beelden niet alleen gemeenteraadsleden en wethouders maar ook democratisch gezinde burgers intimideren: dit zal je overkomen als je overweegt een AZC binnen je grenzen toe te laten. We hebben hier niet te maken met een klein groepje dat het voor de rest verpest. Of zo. Dit is de meest zuivere vorm van het Wilderianisme in de praktijk. Op het moment vertoont de leider in de uitzendingen van de politieke partijen een clip van zichzelf in de Tweede Kamer. Eerst veroordeelt hij zogenaamde alle geweld. Daarna gaat hij verder over de terechte woede van het volk over de asielinstroom en de islam. Dit alles wordt doorsneden met de leiders van de democratische partijen op een rijtje aan de interruptiemicrofoon. Ze kijken allemaal angstig en bedremmeld. Je kunt zien: ze zijn bang van Wilders. Dat soort resultaten kun je bereiken met het handig monteren van beeldfragmenten. En ze sluiten naadloos aan bij het straatgeweld van de voorhoede.

Het is duidelijk: deze verkiezingsstrijd gaat niet meer tussen links en rechts of tussen progressief en behoudend. Dit is een strijd tussen democratie en autoritarisme. Dat is de scheidslijn. Dat is om het ouderwets te zeggen: de antithese: aan de ene kant Wilders met zijn PVV en de bijwagens FvD, BBB en JA21, aan de andere kant de democratie en de mensenrechten. De VVD is een twijfelgeval maar als Dilan Yesilgöz na haar verkiezingsnederlaag de boodschap krijgt de eer aan zichzelf te houden, komt dat hopelijk wel weer goed.

In de ernstige situatie met zijn vele crises waarin ons werelddeel en Nederland zich bevinden, ligt de vorming voor de hand van een kabinet op brede basis, gedragen door CDA, Groenlinks-PvdA, D66 en hopelijk ook de VVD. Als de VVD niet aan boord komt, moet gestreefd worden naar een minderheidskabinet met gedoogsteun van de SP, Volt, de ChristenUnie en de Partij voor de Dieren. Anders is dit land verloren.

Terwijl ik deze regels schrijft, komt mij een nummer voor de geest dat ik voor het eerst vijftig jaar geleden hoorde in Dublin. Het blijft maar spelen in mijn hoofd. Take it down from the mast Irish traitors. Het is oorspronkelijk een schimplied van radicale Ierse vrijheidsstrijders op gematigde elementen die een compromis met de Engelsen sloten waardoor Noord-Ierland onderdeel bleef van het Verenigd Koninkrijk. Zou je dit voor de huidige omstandigheden in Nederland kunnen bewerken? ChatGTP kon het, al haalde de chatbox lang niet het niveau van Lennaert Nijgh. Voor verbeteringen houd ik mij aanbevolen.

Haal die vlag van de mast, rechts canaille

(Hier de Ierse versie, gezongen door the Dubliners.)

Couplet 1
Haal die vlag van de mast, rechts canaille,
’t Is het teken van ons, niet van jou.
Niet van hen die met haat in hun harten,
Op de zwakste trappen met wapengeweld
Jullie dragen haar trots bij de hekken,
Waar je mensen beschimpt en verraadt.
Maar die vlag hoort niet bij de verdeeldheid

Rood wit blauw is de vlag van de staat
Jullie roepen om land en om grenzen,
Maar je kent niet het land, niet het volk.
Want je keert je af van armen en zieken,
en slaat als een wilde op hol.
Jullie praten van normen en waarden,
Maar je meet met twee maten tegelijk.
Voor wie buigt, is de wet plots verdwenen —
Voor wie valt, is er enkel maar slijk.

Refrein
Dus haal neer die vlag, rechts canaille,
Ze is niet van je angst en je haat.
Ze behoort aan de bouwers, de dromers —
Aan het volk dat zijn rechten herhaalt.

Couplet 2
In de wijken waar kinderen dromen,
In de schaduw van flats en van strijd,
Dáár wappert die vlag in de zomer,
Dáár leeft zij met het volk zij aan zij.
Niet op je partijcongressen,
Niet naast je gewapend vertoon —
Maar daar waar de hoop wordt geboren,
Is de vlag meer dan stof aan een staak.

Slotrefrein
Dus haal neer die vlag, rechts canaille,
Ze is van wie delen en  bouwen,
Van de mensen die zwoegen voor morgen,
Niet van hen die verdelen en grauwen.
Ze is van de handen, de harten,
Van wie vrijheid en vriendschap omarmt.
Houd haar hoog in de wind, mijn broeders,
Want haar kleur is van liefde, niet van angst.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke opinie mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: debatten zonder Wilders en straks weer met hem