Het sprookje van de hypotheekrenteaftrek is uit

De VVD verkoopt angst, maar de echte vraag is hoe we de overgang eerlijk regelen.

De hypotheekrenteaftrek is decennialang gepresenteerd als een onmisbare steun voor huiseigenaren. Vooral de VVD gebruikt dit beeld nu opnieuw om kiezers bang te maken. Zonder aftrek zouden starters en huizenbezitters financieel honderden euro’s méer aan woonlasten kwijt zijn. Die pure verkiezingsretoriek is misleidend.

Alle politieke partijen die instemmen met de afschaffing van de hypotheekrenteaftrek gaan dat geleidelijk doen en met een financiële compensatie van huiseigenaren via lagere belastingen.

Starters profiteren al nauwelijks van de regeling. Sterker nog: de aftrek jaagt prijzen op, waardoor starters meer moeten lenen. Wie al een huis heeft, ziet dat voordeel verdwijnen in de kunstmatig gehouden dure markt.

De harde politieke werkelijkheid in 2025 is dat hypotheekrenteaftrek door alle deskundigen van de woningmarkt als onhoudbaar wordt gekwalificeerd. Een standpunt dat is vervat in de partijprogramma’s van GroenLinks-PvdA, het CDA, D66, Volt en de CU. De hypotheekrenteaftrek kost de schatkist miljarden, bevoordeelt vooral hogere inkomens en vergroot de kloof tussen huurders en kopers. Het einde is dus in 2025 onvermijdelijk geworden.

Als woningbezitter een stem uitbrengen op de VVD om de hypotheekrenteaftrek tegen te kunnen gaan is een weggegooide stem. Ook de VVD zal in een eventuele coalitie van centrumlinkse middenpartijen een blokkade van de hypotheekrenteaftrek moeten laten varen. Alleen als oppositiepartij kan ze strak vasthouden aan dit weinig realistische standpunt over de hypotheekrenteaftrek om de woningmarkt weer vlot te trekken.  

De vraag bij de komende verkiezingen is niet óf we de aftrek afschaffen, maar hoe. Dat vraagt om volwassen politiek. Van een geleidelijke afbouw over meerdere jaren. Een tijdelijke bescherming voor wie anders financieel klem komt te zitten. En een investering van de vrijgekomen miljarden in betaalbare woningen en een sterkere huurmarkt.

Huiseigenaren verdienen zekerheid, starters verdienen fatsoenlijke kansen. Angst zaaien onder woningbezitters lost niets op. Alleen met eerlijk beleid kan de woningmarkt weer ademen en krijgt iedereen een eerlijke kans op een thuis.